7 C
Athens
Τρίτη, 11 Φεβρουαρίου, 2025
ΑρχικήΑΠΟΨΕΙΣΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ | Θέληση. Του Θεοδόση Πελεγρίνη

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ | Θέληση. Του Θεοδόση Πελεγρίνη

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ | Θέληση. Του Θεοδόση Πελεγρίνη

Ο υφυπουργός Παιδείας και τέως Πρύτανης του
Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών Θεοδόσης Πελεγρίνης
αρθρογραφεί αποκλειστικά για το enallaktikos.gr

 

Το να θέλεις, όσο κι αν δικαιούσαι να
θέλεις, δεν αρκεί. Χρειάζεται, για να ευοδωθεί η θέλησή σου, να συνδράμουν και
τα γεγονότα συναφώς, τα οποία, δυστυχώς, όχι σπάνια, μας ξεπερνούν.

Τον καημένο τον Βρούτο, τον Ρωμαίο
πολιτικό του 1ου αιώνα π.Χ.! Όσο βαθιά και σταθερή κι αν ήταν η θέλησή του υπέρ
της δημοκρατίας, την οποία πριν από 450 χρόνια είχε εγκαθιδρύσει στην Ρώμη ένας
πρόγονός του, Βρούτος κι εκείνος, εκθρονίζοντας  τον Ταρκύνιο, τον τελευταίο βασιλιά της, δεν κατάφερε,
ώστε με τις ενέργειές του να διατηρηθεί αυτή.

 Η
αδιαπραγμάτευτη θέληση του Βρούτου ήταν που εντυπωσίασε κι αυτόν ακόμα τον
Ιούλιο Καίσαρα. Βλέποντάς τον κάποτε ο  Καίσαρ να υπερασπίζεται δημοσίως την άποψή
του είπε: δεν ξέρω τι θέλει ο νεαρός αυτός, αλλά ό, τι θέλει, το θέλει πολύ.
Και ο Βρούτος, όμως, από την πλευρά του, όταν, προκειμένου να παραιτηθεί από την
θέλησή του, τον απείλησαν ότι θα τον κατήγγελλαν στον Καίσαρα, είπε: ούτε μπορεί
να με εμποδίσει ο Καίσαρ να κάνω εκείνο που νομίζω ούτε και πρόκειται ποτέ να
με εμποδίσει. Και όχι μόνο αυτό. Όταν πείστηκε ότι ο Καίσαρ, με την αναγόρευσή
του σε απόλυτο μονάρχη, θα γινόταν επικίνδυνος για την ρωμαϊκή δημοκρατία δεν
δίστασε την μέρα, στις Ειδούς του Μαρτίου του 44, που θα ανακηρυσσόταν βασιλιάς,
να συμπράξει στην εκτέλεσή του. Κι ας του είχε φερθεί ο Καίσαρ με περισσή
γενναιοδωρία. Κι ας υπήρχε διάχυτη από τα λεγόμενα του Καίσαρα η εντύπωση ότι αυτός,
ο Βρούτος, θα μπορούσε να ήταν εκείνος που θα τον διαδεχόταν στην εξουσία. Ούτε
η προσδοκία της προσωπικής ωφέλειας ούτε το γεγονός ότι, σκοτώνοντάς τον Καίσαρα,
κινδύνευε να κατηγορηθεί για αχαριστία, μέτρησαν στην σκέψη του. Προείχε η
θέλησή του για την υπεράσπιση της δημοκρατίας –το αμύνειν και προαποθνήσκειν
της ελευθερίας, όπως το έλεγε ο ίδιος.

Τα γεγονότα πήραν
άλλη κατεύθυνση, διαφορετική από την πορεία που τον έκανε η θέλησή του να περιμένει
ότι θα ακολουθούσαν. Δεν πέρασαν παρά 17 χρόνια και η δημοκρατία στην Ρώμη καταλύθηκε,
για να επιβληθεί εφεξής, με την ανακήρυξη του Οκταβιανού σε αυτοκράτορα, η
μοναρχία.

Απλώς, ο Βρούτος,
βλέποντας την δημοκρατία να περνάει ανεπιστρεπτί στο περιθώριο της ιστορίας,
φρόντισε, για να μην προδώσει την θέλησή του, που παρέμενε ακμαία μέσα του, να
μπει τέλος στην ζωή του. Πώς να ζούσε σε ένα αντιδημοκρατικό καθεστώς! Ήταν,
βλέπεις, και η παιδεία του που τον εμπόδιζε. Εκπαιδεύτηκε στην ρητορική, στην
φιλοσοφία και, ιδιαίτερα, στην διαλεκτική της διδασκαλίας του Πλάτωνα, κι αυτά
τα πράγματα χρειάζονται τον ελεύθερο αέρα της δημοκρατίας, για να ευδοκιμήσουν.

ΦΙΛΟΣΟΦΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ | Θέληση. Του Θεοδόση Πελεγρίνη

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!