Συνέντευξη στον Ανδρέα Ρουμελιώτη
Προσκεκλημένος μας σήμερα, ένας παλιός φίλος από το θυελλώδες φοιτητικό κίνημα της μεταπολίτευσης, που παραμένει κοινωνικά δραστήριος και ρηξικέλευθος, ο κτηνίατρος Γιώργος Λιερός, δημοτικός σύμβουλος Χαλανδρίου και συγγραφέας του βιβλίου «Υπαρκτός Καινούριος Κόσμος – Κοινωνική, Αλληλέγγυα και Συνεταιριστική Οικονομία», που κυκλοφορεί από τις «Εκδόσεις των Συναδέλφων».
Γιώργο, απάλυνε λίγο τη μοναξιά μου… Υπάρχει άλλος τρόπος για να μειωθεί η ανεργία εκτός από την επικονίαση της Αλληλέγγυας Οικονομίας;
Λείπουν δύο εκατομμύρια θέσεις απασχόλησης! Ούτε ο κρατικός τομέας ούτε οι ιδιωτικές επενδύσεις μπορούν να τις προσφέρουν. Μπορούν οι άνεργοι, οι υποαπασχολούμενοι, οι εργαζόμενοι να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους; Να στήσουν και να λειτουργήσουν συνεταιρισμούς; Να αυτοδιαχειριστούν τις επιχειρήσεις που χρεοκοπούν ή βάζουν λουκέτο; Μπορούν να ανοίξουν έναν δρόμο για την παραγωγική ανασυγκρότηση της χώρας;
Επιχειρείς μια ιστορική, ανθρωπολογική προσέγγιση στο βιβλίο σου, χρησιμοποιώντας συχνά πυκνά τις έννοιες του «δώρου» και των «κοινών αγαθών». Τι το νέο κομίζεις;
Πρόκειται άραγε για κάτι το νέο ή για κάτι που χάσαμε; Το «δώρο» περιγράφει μια μορφή σχέσεων, το «εμπόρευμα» μια άλλη. Δεν είναι μόνο ότι η μορφή του δώρου ήταν πολύ παλαιότερη και επιζούσε ακόμα την εποχή των παππούδων μας. Είναι ότι συμπυκνώνει τις αξίες που έχουμε αυτή τη στιγμή απόλυτη ανάγκη για να πετύχουμε το ακατόρθωτο, την ανασύσταση της κοινωνίας, την αναδημιουργία – ανάκτηση εκείνου του κοινού κόσμου, ο οποίος μετατρέπει τα διάσπαρτα ή και αλληλοσπαρασσόμενα άτομα σε λαό, σε δημόσιο σώμα.
Τα «κοινά» προσφέρονται σαν δωρεά της φύσης ή της κοινότητας, δεν είναι τζάμπα. Το δώρο και τα κοινά είναι ένας άλλος τρόπος να μιλήσουμε για την κοινότητα σαν έναν κόσμο πλήρη νοήματος, σαν έναν καινούργιο κόσμο που τον διέπει η οριζοντιότητα, η αμοιβαιότητα, η συμμετρία και η ισότητα. Ας μην ξεχνάμε ότι η κρίση δεν είναι πρώτα απ’ όλα οικονομική…
Οι Οικολόγοι Πράσινοι, παρά την «αδύναμη» παρουσία τους, έχουν κάνει κάποιες προτάσεις για την Κοινωνική και Συνεταιριστική Οικονομία στην Ελλάδα. Ανάλογες διεργασίες γίνονται και στον αντιεξουσιαστικό χώρο. Ωστόσο στην προεκλογική ατζέντα τόσο του ΣΥΡΙΖΑ όσο και της ΔΗΜΑΡ αυτό το μείζον για την επιβίωσή μας θέμα ήταν υποβαθμισμένο. Ποια νομίζεις ότι μπορεί να είναι σήμερα η κοινή συνισταμένη;
Πράγματι ο αντιεξουσιαστικός χώρος και οι Oικολόγοι έχουν μια πολύχρονη και πλούσια εμπειρία όσον αφορά την Κοινωνική Οικονομία. Σε κάθε περίπτωση η δημιουργία δομών Κοινωνικής Οικονομίας δεν είναι υπόθεση των κομμάτων, αλλά των πολιτών. Aυτό που μπορούν να προσφέρουν τα κόμματα της Αριστεράς είναι καθαροί και αδιάβλητοι κανόνες στη σχέση των δομών της Κοινωνικής Οικονομίας με το κράτος, το πολιτικό σύστημα. Τη μέγιστη διαύγεια και το νομικό πλαίσιο, που, τουλάχιστον, δεν θα παρεμποδίζει…
Εφημερίδα 6μέρες 8-12-2012
