Συνέντευξη του Γαβριήλ Σακελλαρίδη στη Βιβή Συργκάνη για το enallaktikos.gr
Μου παραπονέθηκε ότι υποφέρει από αλλεργική ρινίτιδα. Ήταν στο πόδι από τις 06:30 το πρωί. Τον συνάντησα στο Κουκάκι. Πριν ξεκινήσει τις χαιρετούρες στην γειτονιά. Δυο χρόνια μεγαλύτερός μου. Είναι η ώρα της δικιάς μας γενιάς να ‘ρθει στα πράγματα; Ευδιάθετος και χαμογελαστός. Εγκάρδιος. Ένα απλό παιδί. Το βράδυ θα συναντήσει τους εργάτες καθαριότητας. Τρελό πρόγραμμα!
Δύσκολη συνέντευξη και εξειδικευμένη. Δεν μασάμε! Είμαστε η πιο μορφωμένη γενιά. Μιλήσαμε για την κοινωνική οικονομία στην Αθήνα. Μου απάντησε σε όλα. Ακόμη και σε θέματα που δεν έχουν πολυσυζητηθεί στον ΣΥΡΙΖΑ. Για τα δίκτυα αλληλεγγύης, τις αγορές αγροτών χωρίς μεσάζοντες, τα εναλλακτικά νομίσματα, την κοινωνική κατοικία, την ανάγκη δημιουργίας Ηθικής Τράπεζας, τους ποδηλατόδρομους, τις ΑΠΕ, τα αδέσποτα.
Δεν σας κρύβω ότι δυσκολεύτηκα να βρω τίτλο γι’ αυτή τη συνέντευξη, που δεν έχει καθόλου lifestyle και είναι… μεταμαρξιστικού επιπέδου. Έτσι χρησιμοποίησα ολίγον προβοκατόρικα, τον τίτλο που “απαλλοτρίωσα” – ας με συγχωρέσει – απ’ το βιβλίο του Βλαντίμιρ Ιλίτς Ουλιάνοφ Λένιν “Τι να κάνουμε”. Για να το απαλύνω, θέλω να σας διαβεβαιώσω ότι ο Γαβριήλ είναι σίγουρα πιο ωραίος από τον Βλαδίμηρο…
