Για το Ρωμανό. Του Αϊστόουλ Δεμπάνκ
Πριν πάρω θέση, το βούλωσα. Και παρακολούθησα. Και διάβασα. Πάρα πολλές απόψεις για την αρνούμενη εκπαιδευτική άδεια στο Νίκο Ρωμανό. Την άποψη για το δικαίωμα στη μόρφωση κάθε φυλακισμένου, ανεξαρτήτως του βίου και της ιδεολογίας του. Την άποψη “ψώφα στο σίδερο, μαλακισμένο, που θες και πανεπιστημιακά έδρανα”. Και αμφιταλαντεύτηκα. Και αναρωτήθηκα. Και κατέληξα στην άποψη, γραμμένη ίσως στο Ιωνικό DNA μας, “κρείττον το παρατηρείν, του συντάσσεσθαι αυθορμήτως”. Δες, ψάξε, κοίταξε, ξανακοίταξε, καλά, και μετά κρίνε. Και κοίταξα. Την επιστολή του Ρωμανού προς τους δικαστές του. Και παραθέτω αποσπάσματά της, για να την ξανακοιτάξουμε, καταρχήν, όλοι μαζί (οι υπογραμμίσεις δική μου επιλογή)
“Σκοπός αυτής της δήλωσης είναι να ξεκαθαριστούν οι προθέσεις για εσάς και το δικαστήριό σας.
Οι πράξεις που δεν συνδυάζονται με λέξεις ώστε να γίνεται σαφές το νοηματικό τους περιεχόμενο οδηγούν στην σύγχυση, ενώ οι λέξεις που δεν συνοδεύονται από πράξεις είναι κενά νοήματα μιας φλύαρης ουδετερότητας.
Εγώ βρίσκομαι εδώ σαν δηλωμένος και αμετανόητος εχθρός σας, δεν ζητιανεύω την επιείκειά σας, δεν επιζητώ τον διάλογο με εσάς και τους ομοίους σας. Οι αξίες μου βρίσκονται σε πόλεμο με τις δικές σας γι’ αυτό κάθε φράση που ξεστομίζω εναντίον σας είναι ξυράφι που χαρακώνει τις μάσκες της υποκρισίας σας και καθιστά σαφή τη θέση και το ρόλο του καθενός μας.
Δημιουργούμε γέφυρες επικοινωνίας με ανθρώπους πίσω από τα οδοφράγματα ώστε οι πράξεις βίας να γίνουν κομμάτι ενός ειδικότερου πολιτικού πλαισίου, ανοίγοντας έτσι την προοπτική του περάσματος τους στον αγώνα για την αναρχική επανάσταση.
Κάπου εκεί βρίσκονται και τα αποτυπώματά της δικής μου εξέγερσης.
γιατί εχθρεύεται όλες τις εξουσίες που αναπαράγει ο άνθρωπος, μόνιμης γιατί δεν έχει στόχο τη μεταρρύθμιση αλλά την καταστροφή, υπαρξιακής γιατί μέσα από την εξέγερση εξωτερικεύοντας όλα εκείνα τα όμορφα συναισθήματα που θέλουμε να εξαπλωθούν στις καρδιές των εξεγερμένων.
Με βάση την παραπάνω σχηματική περιγραφή καταλαβαίνετε ότι δεν έχετε κανένα περιθώριο να σταματήσετε το αναπόφευκτο. Την σύγκρουση των κόσμων μας.
Περισσότερη βία ενάντια σε κράτος και κεφάλαιο.
ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ!”
