Ο Σταύρος έχασε τη μάχη με τον καρκίνο σε ηλικία 62 ετών. Υπήρξε ήδη μέλος του ΚΣ της ΕΦΕΕ από το 1976, Γραμματέας του γραφείου πόλης σπουδάζουσας του ΠΑΣΟΚ το 1980. Σπουδαία πρΟσωπικότητα. ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ μέχρι υπερβολής. Προχωρήσε στον ιδιωτικό τομέα ασχολήθηκε με επιχειρήσεις τουρισμού, ταξιδιωτικό γραφείο χωρίς ΚΑΜΜΙΑ κρατικοδίαιτη ανάμειξη. Βασικό στέλεχος του Monogram Travel και ιδιοκτήτης του Dream Travel, διευθυντής του cosmorama για τον τομέα της Κούβας. Χιλιάδες ταξίδεψαν μαζί του στην Κούβα και άλλους εξωτικούς προορισμούς.
Γράφει ο Kostas Daltas
Θα μπορούσα να γράψω σελίδες για τον Σταύρο, Stavros Bouzanis
Εγώ νεαρός φοιτητής πριν από τις εκλογές του 81, ο Σταύρος ήταν γραμματέας του γραφείου Πόλης Αθήνας – σπουδάζουσας ΑΕΙ, ήδη μέλος του ΚΣ της ΕΦΕΕ από το 1976.
Με Στέφανο Τζουμάκα απο Νομική και Χρήστο Παπουτσή από το Πολιτικό Νομικής, ο ίδιος επίσης από το Πολιτικό νομικής, ήταν πολύ δύσκολο να είσαι εκεί τα χρόνια εκείνα.
Ανέλαβε γραμματέας του γραφείου πόλης το 80, μετά την καθαίρεση της πλειοψηφίας για φραξιονισμό στην ομάδα Τζιόλα- Τζουβανου.
Σήμερα αυτά δε λένε τίποτα, αλλά θέλω να υπενθυμίσω ότι ήταν δύο χρόνια μετά την δικτατορία, με την έντονη υπερπολιτικοποίησή της νεολαίας, μιλάμε για σπουδαία πρόσωπικοτητα.
Τον βρήκε στη θέση αυτή η εκλογική νίκη του ΠΑ.ΣΟ.Κ. το 81.
Παρέμεινε ενεργός μέχρι το 1984, που ήταν στο επταμελές προεδρείο στο πρώτο συνέδριο, οπότε και τους έριξε ένα φάσκελο μεγαλοπρεπές (κουρασμένος από τις προσωπικές ίντριγκες, δεν είχε σημαντική πολιτική διαφωνία) και προχωρήσε στον ιδιωτικό τομέα ασχολήθηκε με επιχειρήσεις τουρισμού, ταξιδιωτικό γραφειο χωρίς ΚΑΜΜΙΑ κρατικοδίαιτη ανάμειξη.
Πουθενάδες από την ΚΝΕ έπαιρναν ευρωπαϊκά προγράμματα με την σέσουλα και ανάθεσεις αβαβά, ο Σταύρος δεν καταδέχτηκε δραχμή.
Σοβαρός, συγκροτημένος, συνεπής, ΑΞΙΟΠΡΕΠΗΣ μέχρι υπερβολής.
Δεν είναι τυχαίο ότι 40 χρόνια μετά, ενώ απείχε, τον τιμούν όλοι χωρίς καμιά πικρή κουβέντα, παρά μόνο καλά λόγια.
Ο Σταύρος δοκιμάστηκε στις επιχειρήσεις του από την κρίση και ήρθε σε πολύ μεγάλα προβλήματα.
Θα αρκούσε να απευθυνθεί σε έναν από τους εκατοντάδες φίλους που είχαν ισχυρες θέσεις, που τον τιμούν, για να βρει κάπου μία υποστήριξη – δεν καταδέχτηκε το παραμικρό.
Αυτό ήταν το ΠΑΣΟΚ που κέρδισε την μεγάλη κοινωνική πλειοψηφία τη δεκαετία του 80.
Μιλούσαμε συχνά, δεν μου άφησε να εννοηθεί τίποτα για το σοβαρό πρόβλημα υγείας που τον ταλαιπωρούσε εδώ και ένα χρόνο.
Το ήξεραν οι πόλυ στενοί του φίλοι από τα χρόνια εκείνα, ο Χρήστος Παπουτσής, ο Μέμος Κολιάτσος κλπ.
Η κουβέντα μας ήταν για την ΑΕΚ (άρρωστος με την κούλα) και τον ολυμπιακό, τους κοινούς φίλους που έφυγαν – τον Γιάννη Τσαμουργκέλη, το Στεφανο Μανίκα, δεν καταδεχόταν να μιλήσει για την τρέχουσα κατάσταση στο ΠΑΣΟΚ παρότι ερχόταν ως ακροατής σε ολα τα πρόσφατα συνέδρια.
Συγκροτημένος, σοβαρός, αξιοπρεπής, άτυχος …
Αχ βρε Σταύρο δεν προλάβαμε…
