Ο κοινός πόθος των βαλκανικών λαών για ελευθερία εκφράστηκε από το Ρήγα Φεραίο, τον άνθρωπο που εισηγήθηκε τη μοναδική ριζική λύση που ταιριάζει στα Βαλκάνια. Τη δημιουργία μιας μεγάλης δημοκρατίας χωρίς εσωτερικά σύνορα, που διαρκώς μεταβάλλονται και συνεχώς πυροδοτούν εκρήξεις στην «μπαρουταποθήκη της Ευρώπης».
Όραμα του Ρήγα ήταν η εξέγερση και η απελευθέρωση όλων των βαλκανικών λαών και η ίδρυση μιας βαλκανικής δημοκρατίας. Μιας σημερινής δηλαδή Ενωμένης Ευρώπης που θα ταυτίζονταν όμως με τις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής!
Λέει χαρακτηριστικά, στον περίφημο «Θούριό» του:
Στην πίστιν του καθ’ ένας, ελεύθερος να ζη,
Στην δόξαν του πολέμου, να τρέξωμεν μαζύ.
Βουλγάροι, κι’ Αρβανήτες, Αρμένοι και Ρωμιοί,
Aράπιδες, και άσπροι, με μια κοινή ορμή.
Σουλλιώταις, και Μανιώταις, λιοντάρια ξακουστά,
Ώς πότε σταις σπηλαίς σας, κοιμάσθε σφαλιστά.
Μαυροβουνιού καπλάνια, Ολύμπου σταυραητοί,
Kι’ Αγράφων τα ξευτέρια, γεννήτε μια ψυχή.
Ανδρείοι Μακεδόνες, ορμήσατε για μια,
Kαι αίμα των τυράννων, ρουφήστε σα θεριά.
Το ίδιο πνεύμα κυριαρχεί και στο Σύνταγμά του όπου μεταξύ άλλων, προσδιορίζοντας τη «Νέα Πολιτική διοίκηση των κατοίκων της Ρούμελης, της Μικράς Ασίας, των μεσογείων νήσων και της Βλαχομπογδανίας», σημειώνει:
«Ο αυτοκράτωρ λαός είναι οι κάτοικοι του βασιλείου τούτου χωρίς εξαίρεσιν θρησκείας και διαλέκτου, Ελληνες, Βούλγαροι, Αλβανοί, Βλάχοι, Αρμένηδες, Τούρκοι και κάθε άλλον είδος γενεάς».
Διακόσια τόσα χρόνια μετά το μαρτυρικό θάνατο του Ρήγα τα Βαλκάνια αναβράζουν έτοιμα να εκραγούν. Η διαφορά του σήμερα είναι η γιγάντωση των εθνικιστικών τάσεων στις χώρες που τα απαρτίζουν σε τελείως διαφορετική κατεύθυνση από αυτή των οραμάτων του Ρήγα Φεραίου. Δυστυχώς ξεχάστηκε παντελώς ο οραματιστής επαναστάτης που θα αγωνίζονταν σήμερα για τη δημιουργία στο ελάχιστο ενός νομικού καθεστώτος κατάργησης των εσωτερικών συνόρων στα Βαλκάνια, είτε ειπωθεί αυτό συνομοσπονδία είτε αλλιώς.
Γράφει ο ίδιος στον πρόλογο της «Φυσικής…»:
«Κάθε νουνεχής φιλόπατρις λυπείται βλέποντας τους δυστυχείς απογόνους των ευκλεεστάτων Αριστοτέλους και Πλάτωνος ή πάντη γεγυμνωμένους από την ιδέαν της φιλοσοφίας ή, αφού εγήρασαν επικεκυφότες εις μόνα τα σπάνια της ελληνικής διαλέκτου βιβλία, να εκαρποφορήθησαν πολλά ολίγον ή παντελώς».
Έτσι σήμερα αντί να δουλέψουμε για γέφυρες συνεργασίας και συναδέλφωσης με τους γειτονικούς λαούς, προσπαθούμε να πλειοδοτήσουμε στους δικούς τους παραλογισμούς, παλεύοντας με λογής λογής «γυφτοσκοπιανούς»!
