Άγιε μου Βασίλη,
Ξέρω ότι φέτος δεν ήμουνα καλό κορίτσι, κοιτούσα μόνο τον εαυτό μου όπως πέρυσι και πρόπερσι και γενικά τελευταία φορά που με θυμάμαι κάπως να με νοιάζει η παγκόσμια ειρήνη ήταν τα χρόνια που σου είχα ξαναγράψει, δηλαδή όταν ήμουν πέντε έξι χρονών.
Το 2023 ήταν μια δύσκολη χρονιά για την ανθρωπότητα και δεν φαίνεται να μπορούμε να είμαστε αισιόδοξες και για την επόμενη. Στην αρχή της, υπήρχε ήδη ένας πόλεμος σε εξέλιξη, με την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και περίπου 6,7 εκατομμύρια ανθρώπους να εκδιώχνονται από τη χώρα τους, το μεγαλύτερο προσφυγικό κύμα στην Ευρώπη μετά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Μια γεωστρατηγικής σημασίας απόπειρα επέκτασης των συνόρων του ΝΑΤΟ που ακόμα δεν έχει λήξει και ιδέα δεν έχουμε αν θα λήξει και ποτέ.
Πριν δύο μήνες ξεκίνησε η σύγκρουση μεταξύ της τρομοκρατικής οργάνωσης Χαμάς και του Ισραήλ, με εμάς θεατές να παρακολουθούμε τη γενοκτονία των Παλαιστινίων από τη Λωρίδα της Γάζας, τη μετακίνηση πληθυσμών στο Λίβανο και τη Συρία και περισσότερους από 15.000 κυρίως αμάχους να έχουν ήδη σκοτωθεί, ανάμεσα τους 6.150 παιδιά (μέχρι να λάβεις το γράμμα μου οι αριθμοί αυτοί θα είναι μεγαλύτεροι).
Όλοι συμφωνούν ότι πρόκειται για ένα πόλεμο που δείχνει τη βαθιά αλλαγή στην ισορροπία δυνάμεων στη Μέση Ανατολή και στον κόσμο ολόκληρο ενώ καταδεικνύει απλά και χωρίς πολλά πολλά ότι η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν έχει καμία εξουσία, αφού δεν έκανε τίποτα ούτε στον πρώτο ούτε στο δεύτερο πόλεμο.
Ταυτόχρονα, το 2023 έχει ήδη καταγραφεί σχεδόν τριπλασιασμός των μεταναστευτικών ροών προς την Ευρώπη σε σχέση με πέρυσι, με αποκορύφωμα στην Ελλάδα το ναυάγιο στα ανοιχτά της Πύλου το καλοκαίρι, όπου 750 παιδιά και μεγάλοι έχασαν τη ζωή τους μέσα σε δευτερόλεπτα στη θάλασσα του Αιγαίου.
Άγιε μου Βασίλη, δεν μπορώ να ευχηθώ τίποτα άλλο από το ειρήνη, στον κόσμο όλο και τη χώρα μου φυσικά.
Γράφεται συχνά ότι δεν αποκλείεται θερμό επεισόδιο με την Τουρκία ώστε να οριστούν οι ΑΟΖ για την συνεκμετάλλευση υδρογοναθράκων στο Αιγαίο – και τη Μεσόγειο γενικότερα και πλέον η εικόνα ενός πολέμου μεταξύ χωρών που κατά τα άλλα έχουν τα χάλια τους δεν φαίνεται απίθανο ενδεχόμενο.
Και επειδή η διπλωματία είναι ένα εξαιρετικά απαιτητικό πεδίο για την ελληνική πολιτική σκηνή, αν μπορείς να βρεις το Θεό, πες του να βάλει το χέρι του.
Σε ευχαριστώ και ανυπομονώ για την ειρήνη που σου ζήτησα,
Το παιδί μέσα μου
