Δεν φτάνει για να θεωρηθεί ένα πρόσωπο υπόδειγμα ηθικής συμπεριφοράς, οι πράξεις του να συνάδουν προς τις ηθικές αρετές. Πρέπει επιπλέον να συμπεριφέρεται στις δύσκολες στιγμές με ευελιξία.
Στοιχείο που αρκετές φορές την τελευταία τετραετία, έδειξε ότι κατέχει ο Αλ. Τσίπρας ως Πρωθυπουργός.
Όμως, σύμφωνα με τον Θεοδόση Πελεγρίνη και το βιβλίο «Η φιλοσοφία της ζωής», των εκδόσεων enallaktikos, ένας ανυποχώρητος θεματοφύλακας της δικής του προσωπικής ηθικής, όσο ευέλικτος κι αν είναι, κινδυνεύει να φανεί στο τέλος γραφικός και να αποτύχει, όπως ο Ρωμαίος αξιωματούχος Κάτων ο Πρεσβύτερος (234- 149).
Ως άνθρωπος χαμηλής καταγωγής, σεβάστηκε απόλυτα τις παραδοσιακές αξίες της πατρίδας του, παρά τα υψηλά αξιώματα του ταμία, του στρατηγού, του υπάτου κ.α. που ευτύχησε να αποκτήσει.
Υπακούοντας στις αρχές της λιτότητας και της ταπεινοφροσύνης, ουδέποτε φόρεσε ακριβό ρούχο, ούτε σταμάτησε να τρώει και να πίνει τα ίδια πράγματα με έναν εργάτη. Στις πόλεις περιόδευε δίχως κουστωδία.
Όμως, όταν κάποτε πήγαν Αθηναίοι φιλόσοφοι στη Ρώμη, ως πρεσβευτές για να υποστηρίξουν υπόθεση της πατρίδας τους, έδωσε εντολή να φύγουν, όταν είδε την επίδραση που ασκούσαν οι θεωρίες τους.
Ενώ για τον Σωκράτη, που ουδέποτε υποδείκνυε στους άλλους τι να κάνουν, διακήρυσσε πως ήταν φλύαρος και ότι σκόπευε να εγκαταστήσει την τυραννία. Τον Σωκράτη βέβαια η ιστορία τον κατέγραψε ως πρότυπο ηθικής συμπεριφοράς και ποτέ δεν εγκαθίδρυσε τυραννία.
Σχετικά με τον Κάτωνα, τίποτα δεν έμεινε πιο γνωστό από τη φράση του «Η Καρχηδόνα δεν πρέπει να υπάρχει», με την οποία έκλεινε κάθε λόγο του και είχε γίνει γραφικός. Κάπως έτσι εξελίχθηκαν τα τελευταία χρόνια τα πράγματα στην Ελλάδα, από τον απερχόμενο πλέον Πρωθυπουργό.
Ο Αλ. Τσίπρας, ουδέποτε φόρεσε γραβάτα και δεν σταμάτησε να χρησιμοποιεί ρητορική κατά του παλιού κατεστημένου, κατά της οικογενειοκρατίας στην Ελλάδα και των επαγγελματιών πολιτικών.
Δεν γνωρίζουμε ακόμη αν μείνει στην ιστορία για κάποια συγκεκριμένη φράση του (όπως για παράδειγμα το «Go back κυρία Μέρκελ» ή «Θα σκίσω με ένα νόμο τα μνημόνια»), αλλά αρκετές φορές φλέρταρε με τη γραφικότητα.
Από τη στιγμή που δεν εξελίχθηκαν τα πράγματα όπως ακριβώς διακήρυσσε, μάλλον κατέληξε σαν τον Κάτωνα, δηλαδή γραφικός και φοβικός. Απέτυχε, από τη στιγμή που έφερε πάλι για τα καλά στο προσκήνιο τη ΝΔ.
Η αλήθεια είναι ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ είχε όλα τα εχέγγυα ως νέος Πρωθυπουργός και άνθρωπος να εμπνεύσει την κοινωνία και να ξεμπερδεύουμε μια και καλή με το παλιό, όπως υποστήριζε.
Στην πράξη αποδείχτηκε ότι ήρθε στην εξουσία χωρίς να είναι έτοιμος για ριζοσπαστικές αλλαγές, τις οποίες έχει ανάγκη η χώρα.
Έτσι, μετά τις εκλογές της προηγούμενης Κυριακής, γυρίσαμε για τα καλά στο παλιό, τη ΝΔ δηλαδή. Ο Κυρ. Μητσοτάκης, είναι σχετικά νέος άνθρωπος κι αυτός, αλλά δεν είναι νέος πολιτικός.
Ο ίδιος εκλέχθηκε βουλευτής της ΝΔ το 2004, ενώ η οικογένειά του βρίσκεται στα πολιτικά πράγματα της χώρας από τα τέλη του 19 ου αιώνα! Οι εκλογές αυτές, σίγουρα δεν μας έκαναν σοφότερους.
Η καλή μέρα από νωρίς φάνηκε με τον νέο Πρωθυπουργό να αναλαμβάνει προσωπικά την επίβλεψη της ΕΥΠ, την ΕΡΤ και το Αθηναϊκό Πρακτορείο, σε μια πρωτοφανή προσπάθεια άμεσου ελέγχου πληροφοριών και ενημέρωσης. Κι αυτή μάλλον είναι μονάχα η αρχή.
Το μοναδικό ίσως θετικό στοιχείο των εκλογών είναι ότι η Χ.Α. για πρώτη φορά από το 2012, έμεινε εκτός Βουλής.
Παρεμπιπτόντως, είχα διαβάσει παλαιότερα μια ενδιαφέρουσα άποψη του Περικλή Κοροβέση για τον θεσμό των εκλογών.
Υποστήριξε ότι τη στιγμή που το υπάρχον πολιτικό και οικονομικό status quo φτάνει να αμφισβητείται σοβαρά, τότε η ανάγκη για δημιουργία μιας εναλλακτικής γίνεται εντονότερη.
Τότε, προκηρύσσονται εκλογές και οι άνθρωποι πρέπει να διαλέξουν αν θα συμμετέχουν σε μια ήδη υπάρχουσα δομή ή θα επιχειρήσουν να δημιουργήσουν μια νέα, ριζοσπαστική, που ακόμη δεν υπάρχει.
Όπως έχει δείξει η ελληνική εμπειρία, το πιθανότερο είναι η πλειοψηφία να επιλέξει τις ήδη υπάρχουσες δομές, δηλαδή τη συντεταγμένη εξουσία.
Άντε και καλή νέα τετραετία πλέον!
