Η Γυναίκα που βρίζει…. | Του Μανόλη Πετράκη
Δεν είναι μια, δεν είναι δυο, είναι πολλές….! Τι πολλές δηλαδή, που η πλειοψηφία τους για να μην πω το σύνολο τους σχεδόν, το ‘χει ξεφτιλίσει το θέμα, τελείως όμως!
“Στ’ αρχίδια μου !!!”, σου λέει η άλλη, κι είναι και μπιμπελό η πουτάνα, με τα μαλάκια της τα περιποιημένα, τα ματάκια της τα γλυκούλικα με τις τσαχπινιάρικες βλεφαρίδες, τα ρουζ τα εφέ της, τα χειλάκια της τα πορτοκαλοκόκκινα τα ζουζουνιάρικα για φίλημα, “στ’ αρχίδια μου” λοιπόν σου πετάει ή ακόμα χειρότερα “στ’ αρχίδια μου ρε μαλάκα”, και μένεις κάγκελο….
Και σκέφτεσαι τι να πεις, γιατί πρέπει κάτι να πεις….
Η μια λύση, είναι να συμφωνήσεις (σαν κάθε ευνουχισμένο άντρα που σε αντίθεση με κείνη τα δικά του τα ‘χουνε κόψει), με κείνη….
Να την κοιτάξεις δηλαδή τρυφερά και να της πεις, “ναι μωρό μου στον πούτσο σου”, ή ακόμα καλύτερα “στον πούτσο σου μαρούλια μωράκι μου” και ν’ ανοίξεις και δυο μπύρες να τις πιείτε κλάνοντας βέβαια μέχρι να πας στο ψυγείο, ή ρεύοντας το φούσκωμα της προηγούμενης….
“Ρε μαλάκα…..” λέει, άλλη στιγμή η μια στην άλλη, που απαντά : “ναι ρε μαλάκα….;” “ναι ρε…” ξαναπαντά η πρώτη, για να καταλήξουν κάποια στιγμή τελικά στο συμπέρασμα…: “Τι λες ρε μαλάκα……”
Και τι να πεις….;
Μαλάκας πράγματι μένεις και τι να πεις…, τι να πεις που όντως η αναπόφευκτη απορία είναι αυτή, (“τι λες ρε μαλάκα…), “τι λες ρε μαλάκα”, που δυο γυναικείες παρουσίες, δυο θηλυκά, δυο γυναίκες, δυο κορίτσια, αποκαλούν η μία την άλλη “ρε μαλάκα…”, κι αυτό που περιμένεις (αμίλητος) φυσιολογικά να γίνει στη συνέχεια, είναι να σηκώσει η μια το πόδι της λοξά, για να κλάσει καλύτερα, να ξύσει μετά τ’ αρχίδια της – που ‘λεγε πως έχει – , ρυθμικά τρεις τέσσερις φορές, να ξανακλάσει, να ρευτεί, να χαΐδέψει την κοιλιά της με στρογγυλές κινήσεις, να βγάλει ένα κάκαδο να το πετάξει με το νύχι της απέναντι, να σκουπίσει το νύχι της στο παντελόνι της, να ξαναχαΐδέψει την κοιλιά της και να ξαναπεί τελικά μ’ ένα βαθύ χασμουρητό αυτό το συμπερασματικό : “…..τι λες ρε μαλάκα….”
“Γάμησε τα….” σύντροφε μη ευνουχισμένε…., “γάμησε τα”, όπως ακούς τη μια να λέει στην άλλη και σκέφτεσαι πως, ή τα πράγματα έχουν αλλάξει και ναι, το γλυκούλικο τσαχπινιάρικο θηλυκό αυτό πλέον, κι όμως και μπορεί και θέλει, να σου ρίξει κάνα πούτσο, ή……, πως μάλλον τα πράγματα έχουν εσκεμμένα παρερμηνευτεί, από μια γυναίκα που αρνούμενη τη φύση της θέλει να μετατρέπεται σε άντρα πλέον, να γαμάει και να δέρνει ασύστολα από δω κι από κει, άσχετα αν, αυτό που πραγματικά ονειρεύεται, θέλει, αξίζει, αλλά και είναι πραγματικά στη φύση της, είναι ένα ανελέητο, αδυσώπητο, διαρκές γαμήσι από τον εκλεκτό του μυαλού και της καρδιάς της, με ξύλο ή χωρίς και μια μεγάλη, τρυφερή σαν κι εκείνη αγκαλιά μετά….
