Παλιότερο άρθρο του Γιώργου Κολέμπα
Με αφορμή τη συνεχιζόμενη άρνηση της ελληνικής κυβέρνησης να απελευθερώσει την καλλιέργεια της κλωστικής (βιομηχανικής) κάνναβης, η οποία επιδοτείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και μπορεί να αποτελέσει μια από τις διεξόδους για τους έλληνες μικροαγρότες, ας δούμε τι είναι αυτό το φυτό:
Πέρα από το επίμαχο συνθετικό «κάνναβη», η κλωστική (βιομηχανική) δεν έχει κανένα άλλο κοινό με την Ινδική κάνναβη. Για του λόγου το αληθές, σημειώνεται ότι σύμφωνα με τον κανονισμό Ε.Ο.Κ. 619/71 (αρθρο 3, παράγραφος 1) κλωστική κάνναβη θεωρούνται οι ποικιλίες της Cannabis Sativa (Hemp) με περιεκτικότητα σε THC (Δ9 τετρανδροκανναβινόλη) κάτω από 0,2%.
Πρόκειται για φυτό που καλλιεργείται παγκοσμίως [1], καθώς είναι ποικιλία με διεθνώς αναγνωρισμένες οικολογικές ιδιότητες [2] και το σύνολο του υπέργειου μέρους του είναι πλήρως αξιοποιήσιμο και μπορεί να παράγει περισσότερα από 25.000 προϊόντα όπως ίνες για υφαντά, χαρτί, οικοδομικά υλικά, χρώματα – βερνίκια βαφές, Είδη κοσμητικής, φαγητό και συμπληρώματα διατροφής, ενέργεια, βελτιωτικά εδάφους, κα.
Μάλιστα, το Εθνικό Ίδρυμα Αγροτικής Έρευνας (ΕΘΙΑΓΕ) και το Εργαστήριο Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών σε μελέτη με τίτλο «Σχέδιο καλλιέργειας κλωστικής κάνναβης και κλωστικού λιναριού στην Ελλάδα» (2000) σημειώνει συμπερασματικά: «Η κλωστική κάνναβη είναι δυνατόν να αποτελέσει μια αξιόπιστη εναλλακτική πρόταση για αναδιάρθρωση των καλλιεργειών και η μεταποίηση της σημαντικό παράγοντα πράσινης ανάπτυξης».
Επομένως είναι προφανές ότι για να υπάρξει ουσιαστική δυνατότητα καλλιέργειας του φυτού, που θα μπορούσε να οδηγήσει και σε εξαγωγές αλλά και στην δημιουργία ενός καινούριου παραγωγικού, εμπορικού και μεταποιητικού κλάδου, χρειάζεται να επιτραπούν όχι μόνο τα προϊόντα αλλά και το ίδιο το φυτό. Δε συμβαίνει κάτι τέτοιο όμως στο νέο νομοσχέδιο όπου διαχωρίζονται μεν ρητά τα προϊόντα κλωστικής κάνναβης (άρθρο 1, παράγραφος 2) από τις ναρκωτικές ουσίες, αλλά δεν υπάρχει κανένας ρητός διαχωρισμός για τη καλλιέργεια του ίδιου του φυτού, ούτε από το άρθρο 20 που προσδιορίζει το βασικό έγκλημα, ούτε από τους ορισμούς για το τι είναι παράνομη ναρκωτική ουσία.
Όπως όμως προκύπτει από τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Παράρτημα ΙΙ του Κανονισμού Ε.Ε. 796/2004, άρθρου 39 του Κανονισμού Ε.Κ. 73/2009) οι μέχρι τώρα προτεινόμενοι ορισμοί του σχεδίου νόμου δεν εναρμονίζονται με το υπάρχον ευρωπαϊκό πλαίσιο και δημιουργούν νομικά κενά που ενδέχεται να εμποδίσουν τη δημιουργία ευνοϊκού περιβάλλοντος για την καλλιέργεια και μεταποίηση προϊόντων κλωστικής (βιομηχανικής) κάνναβης.
Οι ποικιλίες κάνναβης που πληρούν τα κριτήρια του άρθρου 39 του κανονισμού (ΕΚ) 73/2009 του Συμβουλίου μπορούν να καλλιεργούνται από όλους τους γεωργούς που επωφελούνται του καθεστώτος ενιαίας ενίσχυσης. Θα πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι η Ελλάδα ουδέποτε ζήτησε να της κατανεμηθεί μέρος της εθνικής εγγυημένης ποσότητας των 5.000 τόνων βραχειών ινών λίνου ή ινών κάνναβης, σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΚ) 507/2008 της Επιτροπής (άρθρο 8 παράγραφος 1).
Η κλωστική (βιομηχανική) κάνναβη καλλιεργείται σε πολλές χώρες παγκοσμίως (στην Ευρώπη ενδεικτικά σε Αυστρία, Δανία, Φιλανδία, Γαλλία, Γερμανία, Αγγλία, Ουγγαρία, Ιταλία, Ολλανδία, Πολωνία, Ισπανία και Ρουμανία) αλλά και στην Ελλάδα μέχρι πριν μερικές δεκαετίες. Δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί για ψυχαγωγική- ευφορική χρήση, αλλά έχει χιλιάδες άλλες χρήσεις, που μπορεί να συμβάλλουν στην αγροτική ανάπτυξη και να δώσει τη δυνατότητα σε νέους αγρότες, καλλιεργώντας την να βρουν διέξοδο για την επιβίωσή τους.
