Η τραγική επέτειος, από την κρατική δολοφονία των Τεμπών, ένα χρόνο μετά την αποφράδα 28 Φεβρουαρίου, παραμένει ως κηλίδα συλλογικής ντροπής και ανικανότητας να μας υπενθυμίσει, ότι το κράτος αλλά και ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, που επικροτεί είτε σιωπά, είναι συνένοχο όχι απλά στην εγκληματική ανικανότητα ή στον κυνισμό αλλά και στην κτηνωδία που αρχίζει και καθίσταται ο κυρίαρχος τρόπος επικοινωνιακής απώθησης σε οτιδήποτε ενδέχεται να αποστερήσει από τους ηγήτορες της Κολομβίας των Βαλκανίων, την εικόνα των αρίστων.
Πέρα όμως από κτηνωδία από πλευράς των κυβερνώντων και αδιαφορίας για ένα σημαντικό κομμάτι της κοινωνίας, το κρατικό εγκλημα των Τεμπών, έρχεται να μας ταρακουνήσει και για έναν ακόμη λόγο. Γιατί έφερε στην επιφάνεια έναν κρατικό μηχανισμό, όχι απλά απαρχαβαλωμένο και με στελέχη με οντολογική ανικανότητα ακόμη και των στοιχειωδέστερων πράξεων, αλλά γιατι μας υπενθυμίσε ότι το Ελληνικό Κράτος, και στην περίπτωση των Τεμπών αλλά και σε άλλες περιπτώσεις, όπως το Μάτι, δεν υπολογίζει, την ίδια την ανθρώπινη ζωή των πολιτών, που θεωρητικώς έχει στην προμετωπίδα των δράσεων του.
Σε αυτόν το όργιο κυνισμού, κτηνωδίας και αλαζονείας, δεν θα πρέπει να αφήσουμε απ’έξω όμως, και την στάση των ψηφοφόρων και πιο συγκεκριμένα την στάση των Σερραίων ψηφοφόρων της Δεξιάς που με την στάση τους επιδοκίμασαν τον Καραμανλή, εκλέγοντας τον βουλευτή λίγους μήνες μετά το πέρας το έγκλημα των Τεμπών. Σοκαριστική αντίδραση. Εκ πρώτης όψεως. Γιατί αν δει κανείς την ιστορική εξέλιξη του Νεοελληνικού Κράτους, δεν θα εντυπωσιαστεί. Το ελληνικό κράτος δομήθηκε πάνω στην συναλλαγή, το αλισβερίσι. Ένα κράτος που από ιδρύσεως του θεσμοθέτησε έστω και ατύπως τον εξευτελισμό ως μέσο συναλλαγής. Ένα κράτος που διαπαιδαγώγησε ασπόνδυλους μικροαστούς που σκύβουν σε απόγονους μαυραγοριτών και δωσίλογων , που βαφτίστηκαν στην κολυμβήθρα της δεξιάς ως «αστική τάξη».
Αυτή την ανικανότητα σε συνδυασμό με την επίκυψη των ασπόνδυλων συμπολιτών μας πληρώνουμε ως κοινωνία. Και αν δεν αντιμετωπίσουμε αυτές τις παθογένειες στην ρίζα τους, το έγκλημα των Τεμπών θα είναι απλά αλλά μια μαύρη σελίδα στο βιβλίο της ιστορίας μας.
