Η κυβέρνηση σε λανθάνουσα αδράνεια – Του Βαγγέλη Κατσαρού

Του Βαγγέλη Κατσαρού

Από τον Ιούνιο του ’12 που η ελληνική τρόικα ανέλαβε τις τύχες της χώρας, πάντα σε συνεργασία με τους δανειστές μας, βομβαρδιζόμαστε με την ιδέα της συνεχούς και απρόσκοπτης προσπάθειας να ξεπεραστεί η κρίση.

Ο Πρωθυπουργός λέει ότι τον ενδιαφέρει το μέλλον της Ελλάδας αλλά για το τραγικό παρόν δεν μιλάει διότι αγνοεί πλήρως ότι το μέλλον είναι πάντα δεμένο με το παρόν και το παρελθόν. Ο κ. Βενιζέλος με ένα ΠΑΣΟΚ οικτρό σπάραγμα στον στρόβιλο που δημιούργησε, προσπαθεί να μας δείξει ότι το ανύπαρκτο κόμμα του είναι παράγοντας σταθερότητας.

Κάποιος πρέπει να του υπενθυμίσει ότι όσα κυβερνητικά  κόμματα έφεραν το Δ.Ν.Τ. στις χώρες τους, σήμερα υπάρχουν μόνο σαν εφιάλτες στο εσωτερικό των κοινωνιών που δέχτηκαν αυτή τη λαίλαπα. Όσο για τον κ. Κουβέλη προσπάθησε να δείξει την αριστερή του σκέψη με σπασμωδικά ‘όχι’ στο εργασιακό που έτσι κι αλλιώς έχει αλλοιωθεί πλήρως όλο το αλφαβητάρι της αξιοπρεπούς εργασίας.
 
Οι εναπομείναντες 2 τραγικοί προσπαθούν τώρα να αποδείξουν κάτι. Ότι δουλεύουν για το καλό της χώρας, ότι δηλαδή τολμούν και ενεργούν μάλιστα προς τη σωστή κατεύθυνση. Θυμόμαστε όμως ότι ο κ. Σαμαράς αλυχτούσε εναντίον του μνημονίου μέχρι τη στιγμή που κατάλαβε ότι μπορεί γίνει πρωθυπουργός και ο κ. Βενιζέλος δεν γνώριζε -όπως δήλωσε κάποτε- καθ’ ολοκληρίαν τις κινήσεις Παπανδρέου.

Πώς γίνεται και οι 2 εταίροι να στηρίζουν μια αλύτρωτη κυβέρνηση που δεν έχει καμία εγκυρότητα στη συλλογική συνείδηση ; Νομίζουν-εσφαλμένα βέβαια- ότι πορεύονται προς το ορθό αλλά ο 12ος ψαλμός του Δαβίδ τους γνωστοποιεί το είδος της κίνησής τους : ‘κύκλω περιπατούσι οι ασεβείς’. Βεβαίως φέρει κι ο λαός την ευθύνη διότι τους ψήφισε αλλά σε καμία περίπτωση δεν ταυτίζεται ή εξισώνεται η ευθύνη. Αλλά κι αν ακόμα θεωρήσουμε ότι η δυαρχία τολμά, αποδεικνύεται ότι η τόλμη αυτή δεν συνοδεύεται από ευστοχία. Οι δύο φυσικές ιδιότητες της ύλης είναι η κίνηση και η αδράνεια.

Στην Ελλάδα από το 2012 δημιουργήθηκε μία τρίτη. Η λανθάνουσα κατάσταση αδράνειας. Δηλαδή η κατάσταση κατά την οποία κάποιος νομίζει ότι κινείται και ενεργεί αλλά στην πραγματικότητα παραμένει στατικός χωρίς όμως να το αντιλαμβάνεται. Αυτή την τρίτη κατάσταση που η Θεολογία μας την ονομάζει ‘πνευματική ακηδία’ ή ‘ψυχικό πνιγμό’ την ανακάλυψαν οι κύριοι της εγχώριας τρόικα. Και δυστυχώς είναι μεταδοτική και χρειάζονται πολλές αρετές που να μας θωρακίσουν από την ύπουλη εισβολή της.  
                                  
ΚΑΤΣΑΡΟΣ ΒΑΓΓΕΛΗΣ-ΧΗΜΙΚΟΣ