Πριν από 8.500 έως 9.000 χρόνια, στη Λίθινη εποχή, οι άνθρωποι είχαν ήδη βρει τρόπο να αξιοποιούν τις μέλισσες, σύμφωνα με μια νέα διεθνή επιστημονική έρευνα, με ελληνική συμμετοχή, η οποία μεταθέτει ακόμη πιο βαθιά στο παρελθόν τη σχέση των ανθρώπων με τις μέλισσες και τις ρίζες της ίδιας της μελισσοκομίας, η οποία παραμένει πάντως άγνωστο πότε ακριβώς ξεκίνησε.
Σκηνές από προϊστορικές βραχογραφίες στην υποσαχάρια Αφρική απεικονίζουν κυνήγι μελισσών, καθώς και τοιχογραφίες της Αιγύπτου των Φαραώ που δείχνουν σκηνές μελισσοκομίας, αλλά έως τώρα ήταν ασαφές κατά πόσο οι πρώτοι αγρότες ήσαν και μελισσοκόμοι, πράγμα που πλέον φαίνεται να επιβεβαιώνεται, όπως μετέδωσε το Αθηναϊκό Πρακτορείο.
Οι ερευνητές (μεταξύ των οποίων ο καθηγητής προϊστορικής αρχαιολογίας Κωνσταντίνος Κωτσάκης του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης), με επικεφαλής τον καθηγητή Ρίτσαρντ Έβερσεντ της Σχολής Χημείας του Πανεπιστημίου του Μπρίστολ, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό “Nature”.
Οι επιστήμονες ανακάλυψαν χημικά ίχνη από κερί μελισσών σε τουλάχιστον 6.400 κεραμικά σκεύη των πρώτων γεωργών, σε πάνω από 150 νεολιθικές αρχαιολογικές τοποθεσίες σχεδόν όλης της Ευρώπης (μεταξύ των οποίων στην Ελλάδα), της Βόρειας Αφρικής (Αλγερία) και της Εγγύς Ανατολής, οι οποίες χρονολογούνται προ 4.000 έως σχεδόν 9.000 ετών.
Η ανακάλυψη αποτελεί μία σαφή ένδειξη ότι οι πρόγονοί μας συνέλλεγαν μέλι από τις άγριες μέλισσες και ότι πιθανότατα η πρακτική της μελισσοκομίας όχι μόνο υπήρχε, αλλά και ήταν ευρέως διαδεδομένη.
Το αρχαιότερο μέχρι σήμερα διακριτό χημικό «αποτύπωμα» κεριού μελισσών ανακαλύφθηκε στην τοποθεσία Τσαταλχογιούκ της ανατολικής Τουρκίας, πριν από περίπου 7.000 χρόνια.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι η μελισσοκομία είχε ήδη παρελθόν πίσω της, ήταν συνεπώς ακόμη παλαιότερη.
Γενετικές έρευνες δείχνουν ότι η μέλισσα εμφανίσθηκε στην Ασία πριν από περίπου 300.000 χρόνια και γρήγορα εξαπλώθηκε στην Ευρώπη και στην Αφρική.
