Γράφει ο Παναγιώτης Παπαδόπουλος (Κάιν)
Μυρτώ Γώγου Τάσιου, 10 Οκτωβρίου 1967-18 Σεπτέμβρη 2015, ετών 48…
«Εγώ φεύγω. Αφήνω πίσω μου προδότες τα πιστεύω μου. Κουράστηκα, η καρδιά μου είναι κομμάτια, πρέπει να φύγω αν θέλω να σώσω ό,τι καλύτερο μου έμεινε, καθαρή φαντασία, καθαρή ψυχή. Εγώ φεύγω…»
Είχαν περάσει 24 ολόκληρα χρόνια από τότε που έμαθε για τον θάνατο της Κατερίνας, τότε που στο τηλέφωνο της είπαν για την μάνα της το στενάχωρο μαντάτο…
Είχαν περάσει 24 ολόκληρα χρόνια από τότε που βγήκε αλαφιασμένη τρέχοντας στην Πατησίων φωνάζοντας “Η Κατερίνα μου πέθανε,η Κατερίνα μου πέθανε…”
Πως περνούν τα χρόνια αγάπες μου και έφυγε κι η Μυρτώ,χάθηκε κάπου στο Μενίδι τον Σεπτέμβρη του 2015 σκορπώντας την λύπη σε όλους μας και κυρίως τον Φραντζέσκο που την λάτρεψε εκεί στην Ιταλία ….
Τι τόθελες το ταξίδι αυτό Μυρτώ στην Ελλάδα,καλά δεν ήσουν εκεί στο Ουτζέντο;
“Η Μυρτώ μας πέθανε,η Μυρτώ μας πέθανε….” ,η Αλίκη δεν μένει πια εδώ αλλά κοίτα Θάνατε πως την κρατάμε ζωντανή την φίλη μας,το παιδί μας, γιατί ακόμα εκείνη την σκοτεινή φωτογραφία με την Κατερίνα την φυλάμε στο μέρος της καρδιάς!
Και κάθε στιγμή η μνήμη τις Ανασταίνει,αυτές και κάθε αγαπημένο/νη μας!…
Καληνύχτα Μυρτώ,φιλιά στον μπαμπά σου τον Παύλο και την μαμά(όλων μας) Κατερίνα…
Αγάπες μου……
