Η Αντιπρόεδρος της Ένωσης Διπλωματούχων Ελληνίδων Μηχανικών (ΕΔΕΜ) Έφη Τριτοπούλου μιλάει στον enallaktikos.gr και στον Γιώργο Ιγνατίου
Ασχολείστε με τα
γυναικεία ζητήματα. Ποιος ο λόγος μια νέα επιστήμονας, όπως εσείς, να ασχοληθεί
με κάτι τέτοιο;
Μέσα από έναν επαγγελματικό σύλλογο όπως η ΕΔΕΜ, σε
συνδυασμό με τις δυνατότητες που προσφέρει ως
πλατφόρμα επαγγελματικής και κοινωνικής δικτύωσης, φιλοδοξώ να
συνεισφέρω σε μια προοπτική πρόσβασης σε ίσες ευκαιρίες μεταξύ των δύο φύλων σε
ένα ανδροκρατούμενο επάγγελμα, όπως οι μηχανικοί.
Γιατί θεωρείτε πως
δεν υπάρχουν ίσες ευκαιρίες στον επαγγελματικό ΄΄στίβο΄΄ μεταξύ των δύο φύλων;
Στις μέρες μας αυτό δεν είναι εύκολα αντιληπτό, αλλά είναι
κάτι που προκύπτει από τα στοιχεία και τις στατιστικές. Αυτό, εξάλλου, το
βιώνουν πολλές γυναίκες μέσα από την ανεργία και την έλλειψη ανάθεσης θέσεων
ευθύνης. Θεωρώ ότι το πρόβλημα προκύπτει από δύο συνιστώσες: Η μία είναι ο
κοινωνικός ρόλος και το στερεότυπο του άνδρα ως ικανότερου από τις γυναίκες σε
διοικητικά καθήκοντα, το οποίο υπάρχει στο υποσυνείδητο και καμιά φορά δεν
γίνεται αντιληπτό ούτε από τους ίδιους που το εκφράζουν. Η δεύτερη συνιστώσα είναι
ότι οι ίδιες οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με ένα ψευτοδίλημμα της επιλογής
μεταξύ Οικογένειας και Καριέρας, θεωρώντας ότι δεν θάναι επαρκείς και στα δύο
και ότι επενδύοντας στην καριέρα θα βάλουν στην άκρη το ρόλο τους ως μητέρες.
Εμείς τα μέλη της ΕΔΕΜ καλούμαστε να υπερασπιστούμε την ικανότητα της γυναίκας
σε πολλαπλούς ρόλους.
Πώς αντιλαμβάνεστε το
ρόλο της σύγχρονης φεμινίστριας;
Αν και δεν μου αρέσουν οι ταμπέλες θα εστιάσω περισσότερο
στη ΄΄σύγχρονη΄΄ και κατά δεύτερο στο ΄΄φεμινίστρια΄΄, γιατί θεωρώ πως η μη
πρόσβαση σε ίσες ευκαιρίες στον επαγγελματικό τομέα δεν είναι εύκολα
αναγνωρίσιμη ως κατάσταση ακόμα και από τις ίδιες τις γυναίκες, οπότε το πρώτο
μου μέλημα είναι να αναγνωριστεί το πρόβλημα, να διερευνηθούν οι λόγοι που
υφίσταται αυτό σε μια σύγχρονη κοινωνία
δυτικού τύπου σε σχέση με παλαιότερα χρόνια. Αφού αντιληφθούμε πως λειτουργεί
αυτός ο μηχανισμός στη σύγχρονη κοινωνία θα βρούμε και τις λύσεις για να
εξαληφθεί το πρόβλημα.
Στο πεδίο σας, μιας
και ασχολείστε επαγγελματικά με την ανακύκλωση, μπορείτε να μας πείτε αν
υπάρχει Οικολογική συνείδηση στην ελληνική κοινωνία; Ποια η γνώμη σας;
Η Οικολογική συνείδηση είναι μια έννοια που έχει αρχίσει να
αναπτύσσεται, αλλά υπάρχει μεγάλο περιθώριο βελτίωσης. Παρά την ανάπτυξη
δικτύου συλλογής και διαχείρισης ανακυκλώσιμων υλικών, το ποσοστό των πολιτών
που είναι ευαισθητοποιημένοι και ανακυκλώνουν τα απόβλητα τους παραμένει μικρό.
Η Οικολογική συνείδηση είναι κάτι που μπορεί να αναπτυχθεί με εκπαιδευτικές και
ενημερωτικές δράσεις και προβολή βέλτιστων παραδειγμάτων εφαρμογής .Οι πιο
κατάλληλες ηλικίες είναι οι ηλικίες των παιδιών, διότι ο παράγοντας της
συνήθειας είναι πολύ σημαντικός και μέσω της εκπαίδευσης τα παιδιά κάνουν την
ανακύκλωση τρόπο ζωής.
Η ΕΔΕΜ κάνει δράσεις,
εκδηλώσεις, ημερίδες, πού αποσκοπούν;
H ΕΔΕΜ κάνει
πολυάριθμες εκδηλώσεις με επιστημονικά αντικείμενα με σκοπό να καταρτίσει και
να δώσει εφόδια σε γυναίκες μηχανικούς, έτσι ώστε να διεκδικήσουν την πρόσβαση
στις ίσες ευκαιρίες, κάτι που επιδιώκουμε ως πρωταρχικό σκοπό του συλλόγου.
Όμως, οι εκδηλώσεις απευθύνονται ευρύτερα στους μηχανικούς, άνδρες και
γυναίκες, κάνοντας οι ίδιες πράξη τη μη διάκριση των φύλων. Φυσικά, σκοπός μας είναι οι εκδηλώσεις μας να
αποτελέσουν πηγή κατάρτισης ακόμα και για μη μηχανικούς που δείχνουν ενδιαφέρον
για ευρύτερα περιβαλλοντολογικά θέματα.
Αληθεύει πως η νέα
γενιά δεν είναι ανοιχτή σε εθελοντικές δράσεις σε σχέση με παλαιότερες γενιές;
Από την εμπειρία μου βλέπω πως οι σημερινοί νέοι προβαίνουν
σε εθελοντικές δράσεις πιο δύσκολα και σε μικρότερη έκταση σε σχέση με
παλαιότερα. Ισως ένας λόγος να είναι και η έλλειψη έμπνευσης και παρότρυνσης
από τους παλαιότερους, κάτι που δεν υπήρχε άλλοτε. Για να ανάψει η
΄΄φωτιά΄΄χρειάζεται μια ΄΄σπίθα΄΄.
Θεωρείτε πως υπάρχει
η ανάγκη από πρότυπα που εμπνέουν ανθρώπους, ώστε να δημιουργηθούν δράσεις;
Θεωρώ πως έχουμε ανάγκη από πνευματικούς ανθρώπους και
ολοκληρωμένες προσωπικότητες που θα αποτελέσουν πρότυπα και πηγή έμπνευσης.
Αυτή η κινητήρια δύναμη είναι απαραίτητη για να συντελεσθεί μια αλλαγή νοοτροπιών
στην κοινωνία η οποία θα οδηγήσει σε ένα νέο μοντέλο βιώσιμης ανάπτυξης.
Πώς φαντάζεσθε ή και
πώς θα θέλατε μια μελλοντική κοινωνία;
Μια κοινωνία με περισσότερη αλληλεγγύη, ανθρωπιά,
συναίσθημα, διαίσθηση και λιγότερη ιδιοτέλεια. Μια Κοινωνία των όλων όπου η
ευημερία είναι συνολικό αποτέλεσμα, συνολική υπόθεση και η διασφάλιση φυσικών
πόρων για τις μελλοντικές γενιές πρωταρχικό μέλημα.
Βιογραφικό
Η Εφη (Ευθυμία) Τριτοπούλου αποφοίτησε το 1999 από τη Σχολή
Χημικών Μηχανικών του ΕΜΠ και το 2005 ολοκλήρωσε τη διδακτορική της διατριβή
στην μοριακή προσομοίωση πολυμερικών υλικών με περιβαλλοντικές εφαρμογές. Έχει
εργαστεί ως ελεύθερος επαγγελματίας, στο Κέντρο Ανανεώσιμων Πηγών και
Εξοικονόμησης Ενέργειας (ΚΑΠΕ) και σήμερα είναι στέλεχος στον Ελληνικό Οργανισμό
Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ). Εκτός από τα επιστημονικά και επαγγελματικά της
ενδιαφέροντα στον χώρο του Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Βιώσιμης Ανάπτυξης,
δραστηριοποιείται και σε θέματα ίσων ευκαιριών των δύο φύλλων στον
επαγγελματικό στίβο, ως Αντιπρόεδρος της Ένωσης Διπλωματούχων Ελληνίδων
Μηχανικών (ΕΔΕΜ). Πιστεύει πολύ στις ανθρώπινες σχέσεις, της αρέσει να ταξιδεύει και να ανακαλύπτει
νέες κουλτούρες και φιλοσοφίες λαών.
