Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της κοινωνίας είναι πως μας καλλιεργεί την πίστη στην ανενδοίαστη αυθεντία. Έτσι, η υποταγή σε εκείνον που μπορεί να είναι μεγαλύτερος ή να έχει μεγαλύτερη εξουσία αντικαθιστά τη λογική σκέψη, τη διαφορετική άποψη και το επιχείρημα με εξήγηση και βάση.
Η εξουσία έχει ασκηθεί από πολιτικές ηγεσίες, από θρησκευτικούς ηγέτες, από γονείς και δασκάλους ως ένα μέσο επιβολής σε εκείνον που είναι πιο αδύναμος και συναισθηματικά ευάλωτος.
Ένας από τους πιο συχνούς τρόπους με τον οποίο προσπαθεί να μας επιβληθεί η εξουσία είναι μέσω της υποταγής σε εκείνον που είναι μεγαλύτερος ηλικιακά από εμάς. Δεν υπάρχει έστω ένας άνθρωπος στη ζωή του που να μην έχει ακούσει φράσεις όπως ‘’είσαι μικρός και δε δικαιούσαι να έχεις γνώμη’’, ‘’είσαι μικρός και δεν μπορείς να ξέρεις’’, ‘’μόνο οι μεγάλοι ξέρουν’’. Πόσες προσωπικότητες έχουν ευνουχιστεί, πόσα παιδιά άφησαν την προσωπικότητά τους ανολοκλήρωτη όταν τη στιγμή που άρχισαν να καλλιεργούν τις πρώτες δικές του γνώμες ,αντιλήψεις σαν αυτές τις κατέστρεψαν και τις εμπόδισαν να αναπτυχθούν! Αναλύοντας αυτές τις φράσεις, βλέπουμε πως κάποιος ανώτερος που έχει δύναμη έρχεται και στην ουσία μας ζητάει να υποταχθούμε σε αυτό που θέλει εκείνος. Η αιτία τις περισσότερες φορές δεν είναι η αγάπη αλλά η επιθυμία κάποιου να αισθανθεί δυνατός και σοφότερος. Χωρίς τις περισσότερες φορές να παρουσιάσει ένα επιχείρημα , αλλά ένα σκέτο ‘’έτσι’’.
Έτσι ασυνείδητα μαθαίνουμε πως οι μεγαλύτεροι είναι πάντοτε σωστοί, παίρνουν πάντοτε τις πιο ώριμες αποφάσεις και ένας νεότερος πρέπει να υποτάσσεται, να τους σέβεται και να τους υπακούει πάντοτε. Ακόμα και δίκιο να έχει ένα νεαρότερο άτομο πρέπει εκείνο να ζητάει συγγνώμη, να κάνει πάντοτε πίσω και ο μεγαλύτερος να βγαίνει πάντοτε ανώτερος. Έτσι μαθαίνουμε να στηριζόμαστε σε κάτι που δεν έχει βάση , είναι απόρροια της επιθυμίας άσκησης εξουσίας και το κυριότερο: δε στηρίζεται στο ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑ! Διότι δε θα ακούσω κάποιον απλά και μόνο είναι μεγαλύτερος από εμένα, αλλά θα μου αποδείξει ότι η άποψή του στέκει και είναι σωστή με επιχείρημα, χωρίς να καταφεύγει στο φθηνό επιχείρημα πως εκείνος απλά είναι μεγαλύτερος.
Η αυθεντία επειδή δεν επιθυμεί ελεύθερους ανθρώπους με λογική, στηρίζεται πάντοτε στο φόβο. Για αυτό και βλέπουμε θρησκευτικούς ηγέτες να μιλάνε συνεχώς για τιμωρία ή για κόλαση. Διότι δε θέλουν οι άνθρωποι να σταματήσουν να αισθάνονται δέος για το πιστεύω τους, όταν πολλά από αυτά που λέει δεν έχουν λογική εξήγηση ή έχουν καταρριφθεί από τα δεδομένα της εποχής. Στους γονείς πολλές φορές χρησιμοποιείται η προσπάθεια δημιουργίας ενοχών ή της υπενθύμισης πως εκείνοι το συντηρούν ακόμα οικονομικά. Η γυναίκα μέσα στην πορεία της Ιστορίας προσπάθησε να αναρριχηθεί μέσα στην πατριαρχική εξουσία που επιθυμούσε να την ελέγχει και της καλλιεργούσε από μικρή την πεποίθηση πως πρέπει να υποτάσσεται.
Η κοινωνία θα προοδεύσει όταν ξεπεράσει παρωχημένες αντιλήψεις, δώσει μεγαλύτερη σημασία στο επιχείρημα και λιγότερο στην ισχυρογνωμοσύνη.
