Το ότι στην πολιτική δεν υπάρχουν ιδεολόγοι οπαδοί αλλά οπορτουνιστές και ρουσφετολάγνοι κόλακες είναι κάτι που ισχύει σε μικρό ή μεγαλύτερο βαθμό εκατοντάδες χρόνια τώρα, για να μην πούμε από την ύπαρξη της ως κυρίαρχο συστατικό της κοινωνίας. Είναι σχεδόν λογικό, καθώς ιδιαίτερα σε χώρες όπως η Ελλάδα, η κατάκτηση ενός επίπεδου ζωής προέρχεται σε μεγάλο βαθμό από πολιτική ”έγκριση”: από το ρουσφέτι διορισμού μέχρι υψηλότερες κατακτήσεις, η πολιτική κάποιο ρόλο φέρει συνήθως.
Το να παρατηρείς όμως εν έτει 2014, μετά από 4 χρόνια Μνημόνιο, κόσμο να περιφέρεται σε συγκεντρώσεις υποψηφίων Δημάρχων και διαφόρων, με τη συντριπτική πλειοψηφία αυτών να έρχονται από τα χρόνια τα… καλά, πιστεύοντας ότι ” μείνε κοντά και κάτι θα βγει” είναι η δικαίωση όσων λένε ότι ο βαθμός ευθύνης των πολιτών είναι μεγαλύτερος των πολιτικών.
Γιατί είναι τελείως διαφορετικό να παρατηρείς νέες προσπάθειες, νέους και εκτός διασυνδέσεων ανθρώπους να ασχολούνται με τα κοινά(που υπάρχουν αλλά είναι απειροελάχιστες) και τελείως άλλο να βλέπεις τον ίδιο κόσμο, να στηρίζει τα ίδια πρόσωπα, έχοντας τα ίδια ζητούμενα, λέγοντας τις ίδιες βλακείες. Είναι αποδεκτό ο κάθε πολιτικάντης να κάνει αυτό που έχει μάθει τόσα χρόνια- ο πολίτης τίποτα δεν κατάλαβε και συνεχίζει να τρέχει ξοπίσω; Δεν του εξήγησε κάποιος ότι μας έχουν στριμώξει στα σχοινιά και ότι δε ζούμε στα χρόνια που μεγαλούργησε η αχρηστίλα;
Μαζί με τον κόσμο που περιφέρεται, υπάρχουν και οι αντίστοιχοι υποψήφιοι, στελέχη και λοιποί που τρέχουν να μαζέψουν ψήφους για να υπηρετήσουν το ”όραμα” για την πόλη, μοιράζοντας την κλασική φωτογραφία μπουζουκόβιου και προσδοκώντας σε καμιά έμμισθη θέση όταν εκλεγεί ο καλός τους.
Σαν να μην πέρασε μια μέρα λοιπόν: πολίτες και πολιτικάντες χέρι-χέρι επικαλούμενοι το ”όραμα” για την πόλη, να περιφέρονται σαν επαρχιακός θίασος, περνώντας ανάμεσα από αστέγους και ”ενοικιάζεται”, έχοντας τη φάτσα του Φόρεστ Γκάμπ στο Βιετνάμ. Το ότι θα ξαναεκλεγούν με ψήφους και όχι με όπλα, είναι η συμβολή των πολιτών στην ύπαρξη του βόθρου που κατά τα λοιπά τους ενοχλεί.
ΥΓ: Για τους καλοπροαίρετους δεν ψηφίζω καθώς είμαι νέο-μετανάστης και εκεί να ήμουν πιθανόν να μη συμμετείχα καν. Είναι διαφορετικό όμως να μη συμμετέχεις και διαφορετικό να περιφέρεσαι σαν κόλακας, λες και δεν συνέβη τίποτα αυτά τα 4 χρόνια που μεσολάβησαν. Είναι και προσβολή επίσης αλλά αυτή προϋποθέτει την ύπαρξη συστήματος αξιών για να γίνει αντιληπτή.
