To Ευρωπαϊκό Δικαστήριο καταδίκασε την Ελλάδα για αποτυχία προστασίας των νερών από τη νιτρορύπανση γεωργικής προέλευσης.
Καταδικαστική απόφαση κατά της Ελλάδας εξέδωσε την Πέμπτη 23 Απριλίου, το Ευρωπαϊκό δικαστήριο για τη σοβαρή νιτρορύπανση, (ρύπανση που δημιουργείται εξαιτίας της γεωργικής δραστηριότητας), που παρατηρείται σε εννέα περιοχές της χώρας.
Συγκεκριμένα, συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων άνω του ορίου των 50 μικρογραμμαρίων ανά λίτρο, παρατηρούνται στον Έβρο, στη Θεσσαλονίκη στην Πέλλα, στην Εύβοια, στη βόρεια Πελοπόννησο (περιοχές Κορίνθου, Κάτω Αχαΐας, Λουσικών, Άραξου, Σφαγέικων και Αιγίου), στη νοτιοδυτική Πελοπόννησο (περιοχή των νομών Μεσσηνίας και Ηλείας), στην ανατολική Πελοπόννησο (περιοχές Σπάρτης, Έλους-Σκάλας και Λεωνιδίου), στην ανατολική Κρήτη, στην ανατολική Αττική και στον ποταμό Ασωπό.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο η Ελλάδα δεν ανταποκρίθηκε στις υποχρεώσεις της που απορρέουν από την σχετική Κοινοτική Οδηγία (91/676/ΕΟΚ) για τη νιτρορύπανση αφού:
-Δεν χαρακτήρισε ως ευπρόσβλητες ζώνες ορισμένες περιοχές στις οποίες παρατηρείται παρουσία μαζών υπόγειων ή επιφανειακών υδάτων που προσβάλλονται από συγκεντρώσεις νιτρικών ιόντων μεγαλύτερες από 50 mg/l ή πλήττονται από το φαινόμενο του ευτροφισμού.
-Δεν εκπόνησε προγράμματα δράσεως σχετικά με τις ζώνες αυτές εντός του καθορισμένου χρονικού ορίου.
Το 2010 μετά από τεχνική εξέταση για τον χαρακτηρισμό ζωνών έως «ευπρόσβλητων» που πραγματοποίησε η Ελλάδα, η Επιτροπή την ενημέρωσε ότι ο χαρακτηρισμός αυτός έπρεπε να επεκταθεί. Από τα στοιχεία που προσκόμισε η Ελλάδα προέκυψε ότι σε ‘ο,τι αφορά την περίοδο 2004-2007 εννέα περιοχές που αναφερονται πιο πάνω και βρίσκονταν εκτός των χαρακτηρισμένων ευπρόσβλητων ζωνών και έπρεπε να είχαν χαρακτηριστεί ως ευπρόσβλητες.
Στην απόφαση του το Δικαστήριο διαπιστώνει, μεταξύ άλλων,ότι η Ελλάδα δεν αμφισβητεί ότι ορισμένες ζώνες περιοχών που προσδιόρισε η Επιτροπή έπρεπε να είχαν χαρακτηριστεί ως «ευπρόσβλητες», αλλά υποστηρίζει, κατά πρώτο λόγο ότι η αναθεώρηση των ζωνών είναι σε εξέλιξη.
Η Ελλάδα καταδικάστηκε για την συστηματική και επί σειρά ετών παράβαση της σχετικής ευρωπαϊκής οδηγίας για την ποιότητα του νερού, για το γεγονός ότι δεν προχώρησε στον χαρακτηρισμό αυτών των περιοχών ως «ευπρόσβλητων» και γιατί δεν έλαβε μέτρα για την πρόληψη της ρύπανσης.
