Κίνηση Ενωμένοι Ενάντια στο Ρατσισμό και τη Φασιστική Απειλή

Πριν 8 μήνες ήταν ο Πακιστανός εργάτης Σαχζάτ Λουκμάν που έχανε τη ζωή του, μαχαιρωμένος από Χρυσαυγίτες στα Πετράλωνα. Τώρα η καμπάνα χτυπάει για όλους: τα παραστρατιωτικά τάγματα εφόδου των νεοναζί, με τις μαύρες μπλούζες και τις παραλλαγμένες σβάστικες, προχωράνε πλέον σε δολοφονικά χτυπήματα ενάντια σε αριστερούς, αναρχικούς, κομμουνιστές, συνδικαλιστές, ομοφυλόφιλους και αντιφασίστες. Την ίδια στιγμή, η οικονομική καταστροφή που αποτελεί το υπόβαθρο της ανάδυσης του φασισμού γίνεται όλο και βαθύτερη. Όσοι πίστευαν σε μια γρήγορη επιστροφή στην ομαλότητα που αντικειμενικά θα ξεφούσκωνε τη Χρυσή Αυγή διαψεύδονται. Οι σημαντικότερες προκλήσεις δεν είναι πίσω μας. Είναι μπροστά μας.

Οι ευθύνες της δεξιάς κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά, που συγκυβερνά με τη σκιά του σοσιαλδημοκρατικού ΠΑΣΟΚ υπό τον Ευάγγελο Βενιζέλο, δεν θα μπορούσαν να είναι μεγαλύτερες. Χωρίς την πολιτική κάλυψη του Σαμαρά και του Δένδια, οι νεοναζί της Χρυσής Αυγής δεν θα κλιμάκωναν τα ρατσιστικά εγκλήματα και τις φασιστικές επιθέσεις στο Πέραμα και το Κερατσίνι. Μόνο κάτω από το συντριπτικό βάρος των αντιφασιστικών κινητοποιήσεων και της μεγαλειώδους Πανεργατικής αντιφασιστικής κινητοποίησης που βάδισε στα κεντρικά Γραφεία της Χρυσής Αυγής στην Αθήνα εξαναγκάστηκε η κυβέρνηση να ανοίξει την ποινική έρευνα για την εγκληματική συμμορία των νεοναζί που φόρεσε τη προβιά πολιτικού κόμματος.

Ο ρατσισμός έχει γίνει στην Ελλάδα επίσημη κρατική πολιτική: χιλιάδες μετανάστες κλείνονται σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μέχρι και για 18 μήνες μόνο και μόνο γιατί δεν έχουν νόμιμα χαρτιά. Η πρόσβαση στο κέντρο της Αθήνας, αν κάποιος είναι σκουρόχρωμος, είναι επικίνδυνη, είτε εξαιτίας των επιχειρήσεων σκούπα της ΕΛΑΣ με το οργουελιανής έμπνευσης όνομα  “Ξένιος Δίας” είτε εξαιτίας των φασιστικών επιθέσεων της Χρυσής Αυγής. Την ίδια στιγμή, η κυβέρνηση Σαμαρά συνεχίζει την πιστή εφαρμογή των Μνημονίων λιτότητας που επιβάλλει η Τρόικα και καταστέλλει με αγριότητα κάθε κινητοποίηση των εργατικών συνδικάτων και της νεολαίας, της μοναδικής δηλαδή δύναμης που μπορεί να προσφέρει μια συλλογική εναλλακτική λύση στην άβυσσο της κρίσης. Η κυβέρνηση πριονίζει έτσι τα θεμέλια των ελευθεριών και των δημοκρατικών δικαιωμάτων που κατακτήθηκαν με αίμα και θυσίες, με την ανατροπή της Χούντας των συνταγματαρχών και τους αγώνες της Μεταπολίτευσης.

Οι τεράστιες αντιφασιστικές διαδηλώσεις για τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν έπεσαν από τον ουρανό: έχουν πίσω τους μια επίμονη και πολύχρονη αντιφασιστική και αντιρατσιστική δράση, στις γειτονιές, στους χώρους, σε μεγάλες κινητοποιήσεις όπως αυτή της 19 Γενάρη. Είναι αυτό το κίνημα που ελέγχει τους δρόμους, όχι τα ναζιστικά τάγματα εφόδου της Χρυσής Αυγής. Η πιο ελπιδοφόρα εξέλιξη των τελευταίων μηνών είναι η ανάδυση ενός μαχητικού αντιρατσισμού με υποκείμενο τους ίδιους τους μετανάστες, από τους εργάτες γης της Μανωλάδας και την εξέγερση των κρατούμενων της Αμυγδαλέζας μέχρι τα παιδιά δεύτερης γενιάς που διεκδικούν την ιθαγένεια.“