Του Βασίλη Λύγκα
Αντί να ωφελήσει το περιβάλλον, η μεγάλης κλίμακας δενδροφύτευση μπορεί να κάνει το αντίθετο αυτό μας λένε δύο μελέτες που είδαν το φως της δημοσιότητας.
Ένα έγγραφο αναφέρει ότι τα οικονομικά κίνητρα για τη φύτευση δέντρων μπορούν να πυροδοτήσουν και να μειώσουν τη βιοποικιλότητα με μικρή επίδραση στις εκπομπές άνθρακα.
Ένα ξεχωριστό έργο διαπίστωσε ότι η ποσότητα του άνθρακα που μπορεί να απορροφήσει τα νέα δάση μπορεί να υπερεκτιμηθεί.
Το βασικό μήνυμα και από τα δύο έγγραφα είναι ότι η φύτευση δέντρων δεν είναι μια απλή κλιματική λύση.
Προηγούμενες μελέτες έχουν δείξει ότι τα δέντρα έχουν τεράστια δυνατότητα απορρόφησης και αποθήκευσης άνθρακα και πολλές χώρες έχουν καθιερώσει εκστρατείες φύτευσης δέντρων ως βασικό στοιχείο των σχεδίων τους για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
Οι χώρες καλούνται να αποκαταστήσουν 350 εκατομμύρια εκτάρια υποβαθμισμένης και αποψιλωμένης γης έως το 2030.
Μέχρι στιγμής, περίπου 40 έθνη έχουν εγκρίνει την ιδέα.
Όμως, οι επιστήμονες έχουν προτρέψει την προσοχή κατά της μεγάλης βιασύνης να φυτέψουν νέα δάση.
Οι συγγραφείς αυτής της νέας μελέτης εξέτασαν προσεκτικά τα οικονομικά κίνητρα που δόθηκαν σε ιδιώτες γαιοκτήμονες για να φυτέψουν δέντρα.
Αυτές οι πληρωμές θεωρούνται βασικό στοιχείο της σημαντικής αύξησης του αριθμού των δένδρων.
Η μελέτη εξέτασε το παράδειγμα της Χιλής, όπου ένα διάταγμα για την επιδότηση της φύτευσης δέντρων έτρεχε από το 1974 έως το 2012 και θεωρήθηκε ευρέως ως μια παγκόσμια επιδιωκόμενη πολιτική αναδάσωσης.
Ο νόμος επιχορήγησε το 75% των δαπανών φύτευσης νέων δασών.
νέες δενδροφυτεύσεις.
Η μελέτη τους διαπίστωσε ότι το καθεστώς επιδότησης επέκτεινε την έκταση που καλύπτεται από δέντρα, αλλά μείωσε την έκταση των φυσικών δασών.
Οι συγγραφείς επισημαίνουν ότι δεδομένου ότι τα εγγενή δάση της Χιλής είναι πλούσια σε βιοποικιλότητα και αποθηκεύουν μεγάλες ποσότητες άνθρακα, το σύστημα επιδότησης απέτυχε να αυξήσει τα αποθέματα άνθρακα και να επιταχύνει την απώλεια βιοποικιλότητας.
“Εάν οι πολιτικές για την παροχή κινήτρων δενδρυλλίων δεν έχουν σχεδιαστεί ή εφαρμόζονται ανεπαρκώς, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος όχι μόνο η σπατάλη δημόσιου χρήματος αλλά και η απελευθέρωση περισσότερου άνθρακα και η απώλεια βιοποικιλότητας”, δήλωσε ο συν-συγγραφέας καθηγητής Eric Lambin, από το Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ.
“Αυτό είναι το ακριβώς αντίθετο από αυτό που στοχεύουν αυτές οι πολιτικές.”
Μια δεύτερη μελέτη ξεκίνησε για να εξετάσει πόσο άνθρακα θα μπορούσε να απορροφήσει ένα πρόσφατα φυτευμένο δάσος από την ατμόσφαιρα.
Μέχρι τώρα, πολλοί επιστήμονες έχουν υπολογίσει την ποσότητα του άνθρακα που τα δέντρα μπορούν να τραβήξουν από τον αέρα χρησιμοποιώντας μια σταθερή αναλογία.
Υποψιάζοντας ότι αυτή η αναλογία θα εξαρτηθεί από τις τοπικές συνθήκες, οι ερευνητές εξέτασαν τη βόρεια Κίνα, η οποία έχει δει εντατική φύτευση δέντρων από την κυβέρνηση λόγω της αλλαγής του κλίματος αλλά και σε μια προσπάθεια μείωσης της σκόνης από την έρημο του Γκόμπι.
Κοιτώντας 11.000 δείγματα εδάφους που ελήφθησαν από δάση, οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι σε εδάφη φτωχά σε άνθρακα, η προσθήκη νέων δέντρων αύξησε την πυκνότητα του οργανικού άνθρακα.
Αλλά όπου τα εδάφη ήταν ήδη πλούσια σε άνθρακα, η προσθήκη νέων δέντρων μείωσε αυτήν την πυκνότητα.
Οι συγγραφείς λένε ότι προηγούμενες παραδοχές σχετικά με το πόσο οργανικός άνθρακας μπορεί να διορθωθεί με τη φύτευση νέων δέντρων είναι πιθανώς μια υπερεκτίμηση.
“Ελπίζουμε ότι οι άνθρωποι μπορούν να καταλάβουν ότι οι πρακτικές αναδάσωσης δεν είναι ένα μόνο πράγμα”, δήλωσε ο Δρ Anping Chen, από το Πανεπιστήμιο του Κολοράντο και επικεφαλής συγγραφέας της μελέτης.
“Η αναδάσωση περιλαμβάνει πολλές τεχνικές λεπτομέρειες και ισορροπίες διαφορετικών τμημάτων και δεν μπορεί να λύσει όλα τα κλιματικά μας προβλήματα.”
Πηγή: B B.C. NEWS
