«Είναι ντροπή να είσαι εργοδότης σε αυτήν τη χώρα,
με τόσο πολλά δικαιώματα για τους εργαζόμενους»
(Μπολσονάρο, πρόεδρος Βραζιλίας, 2014).
Όσο μακριά και να είναι η Βραζιλία ο εκβιασμός προς τους εργαζόμενους είναι διεθνής. Στον τόπο μας, η εποχή των Μνημονίων επέφερε και επιφέρει εκτεταμένη υποβάθμιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων. Η εκτεταμένη ανεργία καθιστά λειτουργικό τον εκβιασμό προς τους εργαζόμενους: ή λιγότερα δικαιώματα και δουλειά ή όλα τα δικαιώματα και ανεργία. Επικουρικά έρχεται η προτροπή «όλοι μία οικογένεια είμαστε» για να εσωτερικεύσει ο εργαζόμενος τις ανάγκες των επιχειρήσεων ως δικές του και να παραιτηθεί οικειοθελώς των θεσμισμένων εργατικών δικαιωμάτων.
Αυτή η κατάσταση έχει δημιουργήσει ένα σπιράλ υποτίμησης της εργασίας: τα δικαιώματα περικόπτονται με νόμους και η ανεργία και η απουσία σοβαρών και εκτεταμένων ελέγχων φροντίζει ώστε οι «κανονικές» συνθήκες στην αγορά εργασίας, τις οποίες θα πρέπει να αποδεχθούν οι εργαζόμενοι για να βρουν δουλειά, να είναι χειρότερες από τα «κουτσουρεμένα» δικαιώματα – είτε αφορά την ασφάλιση, είτε την αμοιβή είτε το ωράριο και τις συνθήκες υγιεινής και ασφάλειας είτε το γεγονός ότι οι μισθοί μπορεί να μη φτάνουν για μία αξιοπρεπή ζωή, είτε… – και οι ίδιοι να θεωρούνται «αποστάτες» της «οικογένειας» αν διεκδικήσουν τα νόμιμα.
Η νέα «κανονικότητα» συνοδεύεται από πληθώρα εργατικών ατυχημάτων, πολλαπλασιάζονται τα φαινόμενα άμεσης τρομοκράτησης (βιαιοπραγίες και ξύλο ενάντια σε εργαζόμενους), ενισχύονται μηχανισμοί λογοκρισίας και τρομοκράτησης όπως οι αγωγές συκοφαντικής δυσφήμησης όταν οι εργαζόμενοι επιχειρούν να κάνουν γνωστά τα προβλήματα σε μία επιχείρηση, τους αγώνες τους ή τις διεκδικήσεις τους, ενώ τα συμβόλαια με ειδικούς όρους δέσμευσης των εργαζόμενων πολλαπλασιάζονται, ανάμεσα σε πολλά άλλα.
Γι’ αυτούς τους λόγους, κάθε αγώνας που υπενθυμίζει ότι η τρέχουσα κατάσταση στην αγορά εργασίας είναι σε πολλούς τομείς πολύ χειρότερη ακόμη και από τα ελάχιστα νόμιμα δικαιώματα, κάθε νίκη σε αυτό τον αγώνα, είναι κέρδος για όλους τους εργαζόμενους.
Καλούμε στη στήριξη του Γλεντιού Οικονομικής Ενίσχυσης για τα έξοδα των δικών που αντιμετωπίζουν απολυμένοι εργαζόμενοι την Κυριακή 20/1, από τις 4 το μεσημέρι και μετά, στο Κοινωνικό Στέκι-Στέκι Μεταναστών, Xατζημιχάλη Νταλιάνη 5.
Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών
