Απο Dionisis Vitsos
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΟΚΟΣ: «ΥΜΝΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΚΛΕΦΤΟΥΡΙΑΝ»
Σε γνωρίζω απ’ την κούτρα
που τρομάζουν σαν την δουν,
σε γνωρίζω από τα μούτρα
πούχουν χρόνια να πλυθούν…
Απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη
των ρωμηών τα τρομερά,
διπλο-τριπλο-χορτασμένη,
χαίρε, χαίρε, κλεφτουριά.
Σε λημέρια κατοικούσες,
λερωμένη ντροπαλή,
κ’ ένα στόμα καρτερούσες:
φάτα ούλα! να σου πη.
Μ’ άργειε νάρθη εκείνη η ώρα
ως να φέρουν το ψητό,
κ’ ευθύς ρίχτηκες με φόρα
και με στόμα ανοικτό.
Κι άρχισες το ροκανίδι
με τα δόντια σουβλερά,
που δεν άφησες παΐδι
απ’ τα δόλια μας πλευρά.
Κι όλο τρως και δεν χορταίνεις
χάβεις, τρως, και πάλι τρως,
τσίροι εμείς και συ χορταίνεις
γαργαντούας τρομερός.
Απ’ τη τσέπη μας βγαλμένη,
κλεφτουριά περιπαθής,
πάντα είσαι μπουκωμένη!
Φτου σου! να μη βασκαθής!
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΟΚΟΣ
.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΚΟΚΟΣ, (1854- 1925) Λόγιος, δημοσιογράφος και σατιρικός ποιητής.
Σπούδασε νομικά αλλά από πολύ νωρίς στράφηκε στη συγγραφή και ασχολήθηκε με την ποίηση, την ηθογραφία, το χρονογράφημα και το ευθυμογράφημα.
Από το 1886 έως το 1918 εξέδιδε την επιθεώρηση Εθνικόν Ημερολόγιον, Χρονογραφικόν, φιλολογικόν και γελοιογραφικόν το οποίο αποτέλεσε σταθμό στις εκδόσεις του είδους για την καλλιτεχνική του εμφάνιση και για την ποιότητα των περιεχομένων του.
Στο γνωστό ως «Ημερολόγιον του Σκόκου», που είχε μεγάλη κυκλοφορία, συνεργάστηκαν όλοι σχεδόν οι Έλληνες λογοτέχνες της εποχής, για τους οποίους συνήθως παρέχονται μικρά βιογραφικά σημειώματα, καθώς και προσωπογραφίες τους, άγνωστες πολλές φορές από άλλες πηγές. Αργότερα συνεργάστηκε με τις εφημερίδες Αθήναι, Ελεύθερος Τύπος και Ελεύθερον Βήμα].
