Kρόκος Κοζάνης – Η άρση της «αναγκαστικότητας» των συνεταιρισμών, θα φέρει και τη διάλυσή τους! – Tης Ειρήνης Αιμονιώτη

Το άρθρο 32 του νέου νόμου για τους συνεταιρισμούς ούτε λίγο ούτε
πολύ υποχρεώνει τους «Αναγκαστικούς Συνεταιρισμούς» να γίνουν
ελεύθεροι..

Για 80 χρόνια οι αναγκαστικοί συνεταιρισμοί λειτουργούσαν άρτια και με
πολύ καλά αποτελέσματα σε  αντιστοιχία με τους ελεύθερους συνεταιρισμούς
που αυτή την στιγμή, πολλοί από αυτούς, βρίσκονται σε δυσμενή
οικονομική κατάσταση.

 Στα πρακτικά της βουλής από το 1952,(μπορεί κάποιος να ανατρέξει σε
αυτό),υπάρχει ένα σημείο που αναφέρει πως τα προϊόντα που προκύπτουν από
την βιοποικιλότητα της Ελλάδας, πρέπει να προστατευθούν με ένα πιο
περιοριστικό τρόπο.

 Με τον νόμο για τους αναγκαστικούς συνεταιρισμούς το 1971, ξεπήδησαν
οι «αναγκαστικοί» συνεταιρισμοί  της Σαντορίνης, τα κρασιά της Σάμου, η
μαστίχα της Χίου, και ο κρόκος Κοζάνης, που έγιναν παγκοσμίως γνωστοί
για τη μοναδικότητα των προϊόντων τους ,αλλά και για την ποιότητα που
πρόσφεραν.

 Μιλώντας με τον πρόεδρο του κρόκου Κοζάνης,τον κύριο Νίκο Πατσιούρα,
μας είπε πως το άρθρο 32, διαλύει ουσιαστικά ότι κτίστηκε τα τελευταία
πενήντα χρόνια.

« Γυρνάμε πίσω στο 1967» είπε χαρακτηριστικά στο greekfood.tv, ο κύριος Πατσιούρας.

 « Ο κρόκος Κοζάνης είναι μονοπώλιο στην Ευρώπη. Και αν αρθεί η
αναγκαστικότητα του συνεταιρισμού το 100%  του μονοπωλίου θα το έχει το
Ιράν.

Να σημειώσουμε πως η Ελλάδα παράγει κάθε χρόνο 4 τόνους καθαρό
προϊόν, ενώ στην Ισπανία παράγουν μόνο 350 κιλά και στην Σαρδηνία γύρω
στα 150.

Τα τελευταία 20 χρόνια έχουν γίνει σημαντικές προσπάθειες
εξωστρέφειας. Επενδύσαμε πολλά και στις συσκευασίες αλλά και στη προβολή
των προϊόντων μας στο εξωτερικό.

Έλληνας επενδυτής επένδυσε σε εμάς, γύρω στα 3,5 εκατομμύρια ευρώ και
ανοίξαμε  νέο εργοστάσιο, αλλά και επενδύσαμε ακόμη πιο πολλά στα νέα
ροφήματα με κρόκο Κοζάνης. Σε κανένα άλλο συνεταιρισμό, από όσο γνωρίζω,
δεν έχουν επενδύσει ιδιότητες. Αυτό σημαίνει πως εμπιστεύτηκαν και το
προϊόν μας, τη μοναδικότητά του, αλλά και τη ποιότητα μας, που είναι 
πολύ ανώτερη από τη ποιότητα άλλων χωρών.

Ενώ λοιπόν έχουμε επενδύσει τόσα πολλά, και το τελευταίο διάστημα
κάνουμε ανοίγματα και στη Κίνα, έρχεται ο νέος νόμος, που βάζει φραγμό
σε αυτή μας την ανάπτυξη.

Κινδυνεύουμε να χάσουμε την εμπιστοσύνη της αγοράς, ενώ έχουμε
κλείσει συμβόλαια με μεγάλα σούπερ μάρκετ του εξωτερικού, και όχι μόνο.

Το capital control, η τράπεζα , η αυξημένη φορολογία, οι εισφορές,
βάζουν άλλη μια τρικλοποδιά. Οι παραγωγοί θα δουλεύουν μόνο για ένα 8%
των χρημάτων τους, και αυτό δε θα το δεχτεί κανείς. Έτσι θα πάψουμε να
είμαστε βιώσιμοι.  

Δυστυχώς το κράτος, αντί να βοηθήσει τους συνεταιρισμούς και την παραγωγή στην Ελλάδα, τους αποδυναμώνει.  

Μαθαίνουμε από τους ίδιους τους παραγωγούς, πως υπάρχουν πολλά
κρούσματα, μαύρης αγοράς. Μερικοί έμποροι μάλιστα δίνουν και
προκαταβολές για να κλείσουν την παραγωγή της επόμενης σεζόν.

Έχουμε έρθει σε επαφή πολλές φορές με τον υπουργό, εκθέτοντας του τα
προβλήματά μας. Δυστυχώς όμως, μέχρι στιγμής η Πολιτεία έχει δείξει ,
συμπτώματα κώφωσης».

 Οι συνεταιρισμοί , πέρα το κοινωνικό χαρακτήρα, που έχουν, συμβάλουν
πολύ στο ΑΕΠ μιας χώρας. Υπάρχουν αναγκαστικοί συνεταιρισμοί  στη
Μ.Βρετανία, στο Καναδά, στην Αυστραλία, για το γάλα ,τις πατάτες κ.ά. η 
οικονομική τους ανάπτυξη βέβαια, έχει εκτοξευτεί στα ύψη, και έτσι τα
κράτη αυτά, έχουν και  περισσότερα έσοδα.

Μήπως τελικά, έχει έρθει η στιγμή, να σκεφτούμε, πως το να επενδύσουμε στους συνεταιρισμούς θα ήταν και  κερδοφόρο;

Ειρήνη Αιμονιώτη  για το  Greekfood.tv