“Παρότι πορεύομαι με την πλάτη στον τοίχο,
είμαι ένας απόλυτα ευτυχισμένος άνθρωπος. Κυνηγήστε
την ουτοπία, όπως σας διαβεβαιώνω το έκανα εγώ και θα συνεχίσω, μέχρι
τέλους”.
είμαι ένας απόλυτα ευτυχισμένος άνθρωπος. Κυνηγήστε
την ουτοπία, όπως σας διαβεβαιώνω το έκανα εγώ και θα συνεχίσω, μέχρι
τέλους”.
Είναι μέρες που ήθελα να γράψω γι αυτό το σημείωμα του Θάνου
Μικρούτσικου από το νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται δίνοντας τη μεγάλη μάχη.
Μικρούτσικου από το νοσοκομείο όπου νοσηλεύεται δίνοντας τη μεγάλη μάχη.
Το άφησα να κατακαθίσει μέσα μου.
Γιατί δεν μπορούσα να πιστέψω ότι την
πιο κρίσιμη ώρα μπορεί ένας άνθρωπος, ο οποιοσδήποτε, αντί για την
συνηθέστερη και κατανοητή πικρία για ό,τι τον βρήκε, να έχει την ψυχική
δύναμη να λέει ότι <<ότι παρότι πορεύομαι με την πλάτη στον τοίχο,
είμαι ένας απόλυτα ευτυχισμένος άνθρωπος. Είναι αφενός η μουσική μου και
κυρίως ο κόσμος που με αγκάλιασε με τέτοια αγάπη, τέτοιο πάθος και μου
αναπτερώνει κάθε λεπτό το ηθικό, αλλά είναι και οι πέντε δικοί μου
άνθρωποι>>.
πιο κρίσιμη ώρα μπορεί ένας άνθρωπος, ο οποιοσδήποτε, αντί για την
συνηθέστερη και κατανοητή πικρία για ό,τι τον βρήκε, να έχει την ψυχική
δύναμη να λέει ότι <<ότι παρότι πορεύομαι με την πλάτη στον τοίχο,
είμαι ένας απόλυτα ευτυχισμένος άνθρωπος. Είναι αφενός η μουσική μου και
κυρίως ο κόσμος που με αγκάλιασε με τέτοια αγάπη, τέτοιο πάθος και μου
αναπτερώνει κάθε λεπτό το ηθικό, αλλά είναι και οι πέντε δικοί μου
άνθρωποι>>.
Και ύστερα να λέει και στους υπόλοιπούς μας :
<<Μην αφήσετε καμιά στιγμή στη ζωή σας να πάει χαμένη.
Ρουφήξτε
κάθε δευτερόλεπτο.
κάθε δευτερόλεπτο.
Ο χρόνος τρέχει τόσο γρήγορα.
Διευρύνετε τις γνώσεις
σας μέχρι τέλους.
σας μέχρι τέλους.
Συνεχώς να ονειρεύεστε. (…)>>.
Και μετά σκέφτηκα
ότι…κοίτα να δεις. Σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις ο Μικρούτσικος
μοιάζει ως τώρα με τα τραγούδια του.
ότι…κοίτα να δεις. Σε αντίθεση με άλλες περιπτώσεις ο Μικρούτσικος
μοιάζει ως τώρα με τα τραγούδια του.
Με τους ήρωες του Καββαδία, τους
υπερήφανους αποδέκτες της μοίρας τους που ακόμα κι αν το πλοίο τους
πηγαίνει σε σκοτεινά νερά, χορεύουν στο φτερό του καρχαρία.
υπερήφανους αποδέκτες της μοίρας τους που ακόμα κι αν το πλοίο τους
πηγαίνει σε σκοτεινά νερά, χορεύουν στο φτερό του καρχαρία.
Με τους
ήρωες του Ελευθερίου, μοναχικούς και παράξενους, αλλά περήφανους και
πεισματάρηδες στην ήσυχη κι αφοσιωμένη επιλογή τους.
ήρωες του Ελευθερίου, μοναχικούς και παράξενους, αλλά περήφανους και
πεισματάρηδες στην ήσυχη κι αφοσιωμένη επιλογή τους.
Πάντα περήφανοι και
πεισματάρηδες κι αμετανόητοι οι ήρωες που μελοποίησε ο Μικρούτσικος:
του Μπρεχτ, του Μπίρμαν, του Αλκαίου, του Ιωάννου…
πεισματάρηδες κι αμετανόητοι οι ήρωες που μελοποίησε ο Μικρούτσικος:
του Μπρεχτ, του Μπίρμαν, του Αλκαίου, του Ιωάννου…
Αλλά καθώς διαβάζω
ξανά το σημείωμά του από προχθές, όλο και πέφτω επάνω στο «Κι ήθελε
ακόμη» το αριστούργημα του Αναγνωστάκη.
ξανά το σημείωμά του από προχθές, όλο και πέφτω επάνω στο «Κι ήθελε
ακόμη» το αριστούργημα του Αναγνωστάκη.
Λέει: «Εκεί, προσεκτικά σε μια
γωνιά μαζεύω με τάξη, φράζω με σύνεση το τελευταίο μου φυλάκιο (…) και
περιμένω
γωνιά μαζεύω με τάξη, φράζω με σύνεση το τελευταίο μου φυλάκιο (…) και
περιμένω
όρθιος και μόνος σαν και πρώτα περιμένω..».
Οι άνθρωποι
μερικές φορές, οι κανονικοί, όχι οι χάρτινοι, γίνονται στον απόλυτο
κίνδυνο, εκεί μπροστά στα μάτια μας, συγκλονιστικοί…
μερικές φορές, οι κανονικοί, όχι οι χάρτινοι, γίνονται στον απόλυτο
κίνδυνο, εκεί μπροστά στα μάτια μας, συγκλονιστικοί…
<<Κυνηγήστε
την ουτοπία, όπως σας διαβεβαιώνω το έκανα εγώ και θα συνεχίσω, μέχρι
τέλους>>, λέει ο Μικρουτσικος στην τελευταία φράση του μηνύματος
που έστειλε.
την ουτοπία, όπως σας διαβεβαιώνω το έκανα εγώ και θα συνεχίσω, μέχρι
τέλους>>, λέει ο Μικρουτσικος στην τελευταία φράση του μηνύματος
που έστειλε.
( «Κι ήθελε ακόμη πολύ φως να ξημερώσει
όμως εγώ δεν παραδέχτηκα την ήττα,
έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
έβλεπα τώρα πόσα κρυμμένα τιμαλφή έπρεπε να σώσω
πόσες φωλιές νερού να συντηρήσω μέσα στις φλόγες»).
Να αυτό είναι το
μήνυμά του. Μια φωλιά νερού μέσα στις φλόγες.
μήνυμά του. Μια φωλιά νερού μέσα στις φλόγες.
Τις δικές του και τις
άλλες, αυτού του κόσμου ολόκληρου.
άλλες, αυτού του κόσμου ολόκληρου.
Ποτέ
δεν κρύφτηκα.
δεν κρύφτηκα.
Μηνύματα έρχονται από πολλούς φίλους που ρωτάνε για την
κατάσταση της υγείας μου.
κατάσταση της υγείας μου.
Ενάμιση μήνα τώρα βρίσκομαι σ΄ ένα δωμάτιο του
νοσοκομείου παλεύοντας μ΄ ένα ανόητο πυρετό που επιμένει.
νοσοκομείου παλεύοντας μ΄ ένα ανόητο πυρετό που επιμένει.
Σας γράφω
σήμερα γιατί αισθάνομαι πιο δυνατός κι είμαι σίγουρος ότι θα σας
συναντήσω σύντομα.
σήμερα γιατί αισθάνομαι πιο δυνατός κι είμαι σίγουρος ότι θα σας
συναντήσω σύντομα.
“Το ζήτημα δεν είναι να είσαι αιχμάλωτος.
Το να μην
παραδίνεσαι αυτό είναι” που λέει και ο αγαπημένος μου Χικμέτ.
παραδίνεσαι αυτό είναι” που λέει και ο αγαπημένος μου Χικμέτ.
