Κυρά Κεραμίδω μου,
γω είμαι δίκαιος σκύλος.
Σε παίνεψα για τη σημαία στους αρίστους, αλλά τώρα θέλω να σου πω τούτο.
Άμα θέτε το μάθημα της Ιστορίας να δημιουργεί εθνική συνείδηση στους μαθητές, βάλτε μπροστά, πιο μπροστά από το Προοίμιο, σε κάθε βιβλίο, κάθε τάξης, μερικά ενδεικτικά γεγονότα της ελληνικής ιστορίας, να τα εμπεδώνουνε οι μαθητές και να την αναπτύσσουνε καλά. Τη συνείδηση.
Προτείνω, όλως ενδεικτικώς:
– Να λέτε στα παιδιά ότι, ένα μήνα πριν μπουκάρει ο Μωάμεθ ο Β΄ στο Λας Βέγκας του Μεγάλου Κωνσταντίνου, ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος δεν μπορούσε να κυκλοφορήσει στην Πόλη. Του πετάγανε σκατά, στην κυριολεξία, γιατί είχε ζητήσει, αν έχει κανείς κανά ξεμεινεμένο μπικικίνι, να το δώκει για την άμυνα.
– Να λέτε στα παιδιά ότι ο Διοικητής των 13.000 που είχανε ξωμείνει στα τείχη δεν ήταν Βυζαντινός, ήντονε Ιταλός μισθοφόρος, ο Ιουστινιάνι, που, όταν είδε ότι οι άλλοι κωλοβαράγανε, είπε “μωρέ δε γαμιέστε και σεις…” και έτζασε.
– Να λέτε στα παιδιά, σεις η Δεξιά του Κυρίου, πού μπορούν να βρουν στο ίντερνετ το κείμενο του αφορισμού της Ελληνικής Επανάστασης από τον Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Γρηγόριο, γιατί στον ΟΕΔΒ το χουνε χάσει το κείμενο.
– Να εκδώσετε εγκύκλιο ΝΑ ΔΙΑΒΑΖΕΤΑΙ ΣΤΗ ΠΡΩΙΝΗ ΠΡΟΣΕΥΧΗ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΜΗ ΛΗΨΗ ΜΙΣΘΟΥ, ΟΤΑΝ ΑΝΕΛΑΒΕ ΚΥΒΕΡΝΗΤΗΣ: “ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΠΕΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΑΤΡΙΩΤΕΣ ΜΟΥ ΚΑΙ ΓΩ ΝΑ ΑΜΟΙΒΟΜΑΙ”.
Αϊστόουλ Δεμπάνκ
