Από τη σελίδα στο facebook της ZΩΟΦΙΛΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ -ILIOUPOLIS ANIMAL WELFARE UNION
“Κεντρική πλατεία Ηλιούπολης, ακριβώς εξω απο τα σκαλιά σουβλατζίδικου. Περνάω και νομίζω ότι ειναι νεκρή, την ακουμπαω στο κεφαλι για να το επιβεβαιώσω και με κοιτάζει με ένα βλέμμα που δεν θα ξεχάσω ποτέ. ΠΟΤΕ. Προσπαθεί να νιαουρίσει και να κουνηθεί προς το μέρος μου, αλλά δεν μπορεί.
Διπλα μας ακριβως η τζαμαρία του φαγαδικου, γεμάτο κόσμο που τρώει το σουβλακι του και μας κοιταζει λες και προσγειωθηκαμε μόλις απο Άρη.
Βγαζω το παλτό μου, την τυλιγω και την παίρνω αγκαλιά, καθως δεν είχα κλουβί. Θυμάμαι χαρακτηριστικά την ατάκα μιας “κυριας” -μασώντας- “Επιτέλους, δεν κατέβαινε μπουκιά τοση ωρα” και βλέμματα συμπόνιας και ανακούφισης. Ανακούφιση, που κάποιος πήρε επιτέλους αυτό το θλιβερό θέαμα απο μπροστά τους.
ΤΗΝ ΕΒΛΕΠΑΝ ΝΑ ΨΥΧΟΡΡΑΓΕΙ ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΙΖΑΝ ΝΑ ΤΡΩΝΕ.
Πέθανε στα χέρια μου οταν την εβγαζα απο το αμάξι για να μπούμε στο κτηνιατρείο.
Συγγνώμη…”
