Ο Πρόεδρος της Ένωσης Φωτορεπόρτερ Ελλάδος, Μάριος Λώλος, μας
μίλησε για όσα έζησε στο κέντρο τις τελευταίες ημέρες μέχρι και
ολοκλήρωση των εκδηλώσεων για την επέτειο του Πολυτεχνείου (φοιτητικά
συλλαλητήρια, αστυνομοκρατία, επιθέσεις σε διαδηλωτές και φωτορεπόρτερ
κ.ο.κ.), ενώ μας παραχώρησε και φωτορεπορτάζ με όσα ο ίδιος απαθανάτισε.
Για ακόμη μια φορά, τον ευχαριστούμε πολύ! (Συνέντευξη στην Αθανασία Κουλέτα στο Pints)
Μάριε, ήσουν στο κέντρο από την πρώτη νύχτα που οι σχολές
έκλεισαν με εντολή Φορτσάκη και παρετάχθησαν τα ΜΑΤ μπροστά σε αυτές. Θα
ήθελα να μου πεις, καταρχάς, σαν κίνηση πώς σου φάνηκε αυτό, λίγες
ημέρες πριν την επέτειο του Πολυτεχνείου αλλά και από κοντά τι αίσθηση
σου προκάλεσε;
Θεωρώ ότι είναι μια κίνηση γεμάτη φαντασία, γιατί προφανώς ο κύριος
Φορτσάκης θέλησε, εκτός από τους πολύχρωμους φοιτητές, να βάλει και το
πράσινο χρώμα μπροστά από τις σχολές. Βγάζοντας το πολυχρωμία των
φοιτητών και βάζοντας ένα μονόχρωμο πράσινο. Τι να πω, αντί να μπουν οι
φοιτητές στις σχολές που είναι ο φυσικός τους χώρος, μπήκαν τα ΜΑΤ και
δεν επέτρεπαν σε κανέναν να μπει. Κι όλα αυτά μόλις λίγες ημέρες πριν
την επέτειο του Πολυτεχνείου, οπότε και οι φοιτητές πραγματοποίησαν την
εξέγερση. Οι φοιτητές και όχι οι αστυνομικοί. Μάλλον ο κύριος Φορτσάκης
μπερδεύτηκε.
Όσον αφορά στους 7.000 αστυνομικούς που επιστράτευσε στους δρόμους η κυβέρνηση τη Δευτέρα, ποια είναι η άποψή σου;
Εγώ δεν το έχω ξαναδεί αυτό. Φωτογραφίζω από το ’91 στις πορείες για
το Πολυτεχνείο, τέτοια αστυνομοκρατία δεν την έχω ξαναδεί. Στο δρόμο που
ανεβαίνουμε προς το Μεγάλη Βρετανία, αν κάποιος πετούσε ένα μπουκάλι,
δεν υπήρχε καμία δίοδος διαφυγής των διαδηλωτών από την υπερβολική
παρουσία των ανδρών ΜΑΤ.
Επίσης, θέλω να πω ότι το “ντου” των ανδρών των ΜΑΤ στο Χίλτον ήταν
απροκάλυπτο. Έγινε χωρίς καμία αφορμή. Υπήρχαν μόνο λεκτικές
αντιπαραθέσεις με το αντιεξουσιαστικό μπλοκ, το οποίο, όμως, είναι
σύνηθες, έτσι είθισται να συμβαίνει, είναι μέσα στο “παιχνίδι θεάτρου”.
Επρόκειτο για μία συνειδητή επιλογή, ώστε να διαλύσουν το μπλοκ των
αντιεξουσιαστών, για να μην εισχωρήσουν στα συντεταγμένα μπλοκ, στο ύψος
της αμερικάνικης πρσβείας.
Όσον αφορά σε όσα συνέβησαν μετά την πορεία για το Πολυτεχνείο στα
Εξάρχεια, απλά τα ισοπέδωσαν! Έχει καταντήσει επετειακό αυτό, πλέον. Η
συγκεντρώσεις για το Πολυτεχνείο πρέπει να είνα ισυγκεντρώσεις ειρήνης
και αφορμή για να πηγαίνει το μυαλό μας λίγο πιο μπροστά. Αλλά οι
επιθέσεις στα Εξάρχεια, μετά την πορεία για το Πολυτεχνείο, έχουν γίνει
επετειακές, πια.
Πες μου δυο λόγια για την επίθεση στον φωτορεπόρτερ, Γιάννη Λιάκο.
Πρόκειται για μια επίσης απροκάλυπτη επίθεση και συνέβη ως εξής. Όταν
τελείωσε η πορεία από το εκπαιδευτικό συλλαλητήριο στα Προπύλαια, οι
φοιτητές κατευθύνθηκαν στο Πολυτεχνείο, το οποίο και υποτίθεται πως ήταν
ανοιχτό, καθώς φυλασσόταν η Νομική, η ΑΣΟΕΕ και η Πρυτανεία, ώστε να
πραγματοποιήσουν τη συνέλευσή τους. Όταν έφτασαν εκεί, βρήκαν την πόρτα
στην Τοσίτσα κλειστή. Ζήτησαν να ανοίξει, δεν τους την άνοιγαν και
τελικά την άνοιξαν μόνοι τους. Εκείνη την στιγμή που οι φοιτητές άνοιγαν
την πόρτα στην πλευρά της Τοσίτσα, έγινε ένα απροκάλυπτο “ντου” από
τους άνδρες των ΜΑΤ στην Στουρνάρη, όπου έδερναν φοιτήτριες ηλικίας
20-22 ετών. Εκεί, βρισκόταν και ο συνάδελφος ο Γιάννης ο Λιάκος και
φωτογράφιζε. Ξαφνικά, προσγειώνεται ένα γκλομπ στο μέτωπό του, το οποίο
και του άφησε ένα τεράστιο καρούμπαλο. Τέσσερις ώρες πριν από αυτό, όταν
η Ένωση Φωτορεπόρτερ Ελλάδος επισκέφτηκε τον ΓΑΔΑρχη, μας τόνισε πως
έχει δώσει ρητή εντολή στους άνδρες των ΜΑΤ να μην αγγίξουν τους
φωτορεπόρτερ, οι οποίοι απλώς κάνουμε τη δουλειά μας. Εκτός από τον
Γιάννη Λιάκο, επίθεση από τις δυνάμεις καταστολής δέχθηκε και μία
δημοσιογράφος του ελληνικού VICE και μία δημοσιογράφος του MEGA, στην
οποία μάλιστα έκαναν και χειρονομίες που κάνουν μόνο οι “brutal” άνδρες.
Βγήκε μια φήμη, η οποία μάλιστα έπαιξε και σε όλα τα mainstream
sites, ότι βρήκαν έναν 24χρονο των ΜΑΤ, ο οποίος και ευθύνεται για την
επίθεση στο συνάδελφο, αλλά αυτό δεν ισχύει και η ΕΔΕ συνεχίζεται.
Θέλω να επισημάνω κάτι. Η φετινή συγκέντρωση για το Πολυτεχνείο ήταν
πολύ δυνατή και με παλμό, πρόκειται για την πολυπληθέστερη συγκέντρωση
των τελευταίων χρόνων, παρά την αστυνομοκρατία, την οποία και προέβαλαν
εκτεταμμένα τα mainstream media και παρά τα επεισόδια που προκάλεσε η
αστυνομία.
Έχοντας κατά νου από τη μία το μήνυμα το Πολυτεχνείου και από
την άλλη την αυταρχική στάση της κυβέρνησης, θα ήθελες να μου δώσεις
ένα τελικό σχόλιο για όσα έζησες στο Κέντρο αυτές τις ημέρες;
Το μήνυμα του Πολυτεχνείου ήταν ένα: Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία. Σήμερα, ο
ελληνικός λαός τι έχει απ΄όλα αυτά; Σήμερα ο ελληνικός λαός έχει
τεράστια ποσοστά ανεργίας, άρα πεινάει. Τέσσερα στα δέκα παιδιά ζουν
κάτω από το όριο της φτώχειας, δηλαδή σχεδόν τα μισά. Και δεν είναι της
φαντασίας μου αυτά, πρόκειται για επίσημα στατιστικά στοιχεία. Άρα το
ζήτημα του “Ψωμιού” υφίσταται ακόμα. Όσον αφορά στο θέμα της “Παιδείας”,
οι αστυνομικοί των ΜΑΤ είναι πάλι έξω από τις σχολές. Επίκαιρο και
αυτό, λοιπόν. Και “Ελευθερία”; Πού την έχουμε δει; Δεν είναι, σαφώς, η
ίδια κατάσταση με εκείνη της Χούντας, δεν έχουμε μια φασιστική κυβέρνηση
αλλά μια πολύ αυταρχική κυβέρνηση που ενίοτε μπερδεύει τα όρια.
Γιατί δεν είναι δημοκρατία να φέρνουμε στη Βουλή τροπολογίες μέσα σε
άσχετα νομοσχέδια. Δεν είναι δημοκρατία να περνάμε νομοσχέδια στα θερινά
τμήματα με ανταλλαγή βουλευτών, όπου δεν μας κάνει ο ένας να βάζουμε
τον άλλο. Δεν είναι δημοκρατία να έχουμε ένα σωρεία πράξεων νομοθετικού
περιεχομένου. Δεν είναι δημοκρατική όποια κυβέρνηση επιτάσσει όποιον
κλάδο θελήσει να διαμαρτυρηθεί.
Επομένως, το τρίπτυχο του Πολυτεχνείου παραμένει και σήμερα επίκαιρο.
Κλείνοντας, εγώ θέλω να ξεκαθαρίσω το εξής. Εμείς, σαν Ένωση
Φωτορεπόρτερ Ελλάδος, δεν διαμαρτυρόμαστε μόνο όσον αφορά στα κλαδικά
μας θέματα. Δηλαδή, δεν θα διαμαρτυρηθούμε μόνο όταν οι αστυνομικοί των
ΜΑΤ δείρουν έναν φωτορεπόρτερ, αλλά όταν επιτεθούν και σε έναν
οποιονδήποτε άλλο εργαζόμενο. Σαφέστατα και μας ενδιαφέρει γιατί είναι
άμεση προέκταση το ένα του άλλου. Διότι, όταν ξυλοκοπείται ένας
διαδηλωτής από τις δυνάμεις καταστολής και βρίσκεται παρών ένας
φωτορεπόρτερ και το απαθανατίζει με την κάμερά του, τότε είναι βέβαιο
ότι θα δεχτεί επίθεση και ο φωτορεπόρτερ. Αυτά είναι αλληλένδετα.
Θεωρείς, δηλαδή, ότι αυτό γίνεται συνειδητά από τις δυνάμεις
καταστολής, ώστε να μην φωτογραφίζετε εσείς τις επιθέσεις τους στους
διαδηλωτές;
Σαφέστατα και γίνεται συνειδητά. Το γκλομπ πάνω στο σώμα του
φωτορεπόρτερ πέφτει συνειδητά. Το ζητούμενο είναι αν η Πολιτεία θέλει
και μπορεί να το ελέγξει. Μέχρι στιγμής, η απάντηση είναι αποκαρδιωτική.
Έχουν γίνει τόσες ΕΔΕ και ένας υπεύθυνος δεν έχει βρεθεί.
Και θα σου δώσω συγκεκριμένο παράδειγμα. Και εμείς, ως Ένωση, μάθαμε
ότι βρέθηκε ένας 24χρονος αστυνομικός των ΜΑΤ, ο οποίος ευθύνεται για
την επίθεση στο συνάδελφο Λιάκο. Την Κυριακή, λοιπόν, με παίρνει ο
συνάδελφος και μου λέει ότι τον κάλεσαν να πάει στη ΓΑΔΑ να
παρακολουθήσει κάποια videos. Και τον ρωτώ εγώ, πολύ φυσικά “Συνάδελφε,
αφού τον έχουν βρει, τι να πας να δεις;”. Ο συνάδελφος, έχοντας την ίδια
απορία με εμένα, πηγαίνει στη ΓΑΔΑ και πριν ξεκινήσουν να παίζουν τα
videos, τους ρωτά “Ρε παιδιά, δεν τον βρήκατε;” και του απαντούν πως
όχι. Του έδειχναν, λοιπόν, κάποια videos τραβηγμένα σε μπαλκόνι, τα
οποία και ήταν υποφωτισμένα, ώστε να αναγνωρίσει μέσα σε αυτά πού
βρίσκεται ο ίδιος, για να εντοπίσουν ποιοι άνδρες των ΜΑΤ βρίσκονταν
κοντά του εκείνη τη στιγμή. Και ξαναλέω, σε ερασιτεχνικά, υποφωτισμένα
videos.
Εγώ, λοιπόν, ρωτώ το εξής. Η διμοιρία αποτελείται από 18-20 άτομαι
και είναι γνωστή. Αν δεν βρεθεί ο υπεύθυνος αστυνομικός, την ευθύνη
φέρει ο διμοιρίτης. Κι αυτό γιατί οι άνδρες των ΜΑΤ υπακούουν σε
εντολές, υπάρχει ιεραρχία που πρέπει να τηρείται. Επομένως, υπάρχει η
απαραίτητη βούληση από πλευράς της Πολιτείας; Δεν μπορούν ή δεν θέλουν;
Ό,τι και να ισχύει από τα δύο, δεν είναι σίγουρα τιμητικό για την
πολιτική ηγεσία του αρμόδιου υπουργείου.
Σ’ ευχαριστώ πάρα πολύ, Μάριε!
Εγώ σ΄ ευχαριστώ, Αθανασία! Να είσαι καλά!
Πηγή: Pints / Δείτε εδώ το φωτορεπορτάζ του Μάριου Λώλουαπό τις φοιτητικές κινητοποιήσεις αλλά και από την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου
