Με τη χελώνα ή με το λαγό για μια βιώσιμη Ευρώπη;
Άρθρο του Στέλιου Κούλογλου για το enallaktikos.gr
Ο λαγός έφαγε όλο το χορτάρι του αγρού μονομιάς για να βρει τις δυνάμεις να τρέξει γρήγορα. Τελικά έχασε τον αγώνα, κατέστρεψε και το λιβάδι.
Μια Ευρώπη δημοκρατική οι πολίτες της οποίας, ενημερωμένοι και δραστήριοι, κάνουν πράξη την ιδέα μιας ανάπτυξης δίκαιης που σέβεται τον πλανήτη, ίσως δείχνει το 2019… “ιδέα πολυτελείας”.
Καθώς κινδυνεύουμε η ακροδεξιά να ενισχύσει τις δυνάμεις της και η Ευρώπη να κυλήσει βασανιστικά προς το σκοτάδι, πολλοί αναζητούν το αντίπαλο δέος του νεοφιλελευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης. Άλλοι βέβαια το αναζητούν μόνο θεωρητικά κι άλλοι το αναζητούν και στην πράξη δημιουργώντας με την καθημερινότητα τους μια εναλλακτική, παράλληλη και αισιόδοξη πραγματικότητα.
Δίκτυα Αλληλεγγύης, χαριστικά παζάρια, συνεταιριστικές τράπεζες, τράπεζες χρόνου, ομάδες ανακύκλωσης και οικοκοινότητες κάθε είδους, μετατρέπουν την “αφηρημένη ιδέα της δίκαιης και αειφόρου ανάπτυξης” σε καθημερινή πράξη.
Η ιδέα της βιώσιμης ανάπτυξης πηγαίνει χέρι-χέρι με τον συνεργατισμό, κι αυτός πηγαίνει χέρι-χέρι με τη νεανική επιχειρηματικότητα και την καινοτομία.
Ταυτόχρονα οι πολίτες που εκπροσωπούν αυτές τις ιδέες βρίσκονται σε σύμπνοια με τις αντιρατσιστικές και τις αντιφασιστικές πρωτοβουλίες που πραγματοποιούνται παντού στην Ευρώπη. Η συζήτηση δηλαδή περί βιώσιμης ανάπτυξης έχει πολιτική ταυτότητα. Ακόμη κι αν ο τρόπος της ορθής εκπροσώπησης των ιδεών αυτών στα Ευρωπαϊκά όργανα παραμένει ζητούμενος, μιλώντας για αρχές και οράματα βρίσκουμε απέναντί μας τους ίδιους εχθρούς. Όπως τον Οκτώβριο του ’15, όταν η ευρωπαϊκή ακροδεξιά τάχθηκε ενάντια στη Νέα Συμφωνία για το Κλίμα που θα περιόριζε την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη.
Πως άλλωστε θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, αφού ιδέες από αυτές της απομεγέθυνσης και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, μεταφέρουν μια προοδευτική αντίληψη για την κοινωνία και την οικονομία.
Περισσότερα απο 50 είναι ανά την Ελλάδα τα σημεία, οι ομάδες, οι πρωτοβουλίες πολιτών και οι θεσμοθετημένες εκδηλώσεις από τις οποίες μπορεί κανείς να προμηθευτεί δωρεάν παραδοσιακούς, μη μεταλλαγμένους σπόρους.
Περισσότερες από 4.500 είναι οι θεσμοθετημένες και οι άτυπες δομές όσων ασχολούνται ενεργά με τη συνεργατικότητα και την αλληλεγγύη στη χώρα μας.
Από το “Εθελοντικό δίκτυο για τη διάσωση και προστασία των ελληνικών αγροτικών και οικόσιτων ζώων” και από τις πρωτοβουλίες των Ταρατσόκηπων, μέχρι τις Γιορτές των Σπόρων και της Αυτάρκειας, η ιδέα συγκινεί όλο και περισσότερους.
Σε κοντά 200 χιλιάδες υπολογίζονται από την πλατφόρμα Εναλλακτικός οι παραγωγοί και καλλιεργητές σπόρων, ερασιτέχνες και μη, που φροντίζουν τη βιοποικιλότητα και τη διατροφική ασφάλεια ανταλλάσσοντας δωρεάν μη μεταλλαγμένους σπόρους. Πρόκειται προφανώς για το μεγαλύτερο άτυπο κίνημα της χώρας.
Σε πρωτοβουλίες σαν αυτές του Λαϊκού Πανεπιστημίου Κοινωνικής και Αλληλέγγυας Οικονομίας και δράσεις σαν εκείνες των Οικογιορτών -όπως αυτές που γίνονται στο Πελίτι στη Δράμα, στο Ηράκλειο της Κρήτης και στο Πήλιο εδώ και χρόνια-, η ιδέα μιας ζωής που θα βρίσκεται σε αρμονία με τη φύση κερδίζει διαρκώς έδαφος.
Τα Ελληνικά Πανεπιστήμια είναι συχνότατα αρωγοί της προσπάθειας για μια ανάπτυξη με βλέμμα στραμμένο στη φύση και τον άνθρωπο, εκπονούν έρευνες και μελέτες για τα ελληνικά βότανα και τα φυτά, αναζητούν τους ξεχασμένους καρπούς του τόπου, όπως είναι το χαρούπι που ζει σήμερα τη δεύτερη νεότητά του, ενώ πρόσφατα δρομολογήθηκε και η δημιουργία της πρώτης Μεσογειακής Βιοκλιματικής Τράπεζας Σπόρων.
Η ανθρώπινη γνώση χιλιάδων ετών μπορεί να συνδυαστεί, και συνδυάζεται ήδη από πολλούς, με τις νέες τεχνολογίες και τη σύγχρονη επιστημονική γνώση.
Η εμπειρία των ευρωπαϊκών χωρών σε αυτούς τους τομείς, αλλά και η δυνατότητα των πολιτών να συντονίζονται με τη βοήθεια του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, είναι σημαντική. Η αριστερά υπήρξε πάντοτε ο ένθερμος υποστηρικτής των ιδεών που σέβονται τον πλανήτη, τα ζώα, τον άνθρωπο. Η αναθεώρηση της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής προς μια κατεύθυνση βιώσιμη, η αξιοποίηση των δεδομένων της βιοτεχνολογίας για τη δημιουργίας μιας καλύτερης ζωής, η ανάγκη της ενίσχυσης της Κοινωνικής και Αλληλέγγυας οικονομίας, υπήρξαν πάντοτε ψηλά στην ατζέντα της.
Tα παραδείγματα των γαλλικών νόμων στήριξης της Αλληλέγγυας Οικονομίας, με την ελεύθερη σπορά στα πάρκα και τη στήριξη εναλλακτικών συμπληρωματικών νομισμάτων, μπορούν να αποτελέσουν το κοινό Ευρωπαϊκό πλαίσιο που θα ενισχύσει με τη σειρά του τις ελληνικές προσπάθειες.
Σαν μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου τα τελευταία χρόνια προχώρησα σε μια σειρά πρωτοβουλίες και παρεμβάσεις για τα θέματα αυτά: Από την Ενίσχυση της Νεανικής Επιχειρηματικότητας ως διέξοδο από την κρίση και τις ιδέες της Τοπικής Κουζίνας και της Ελληνικής γαστρονομίας, έως πρωτοβουλίες για την προστασία των ελληνικών ΠΟΠ προϊόντων. Με την ίδια λογική, ενίσχυσα προσπάθειες σαν αυτές της Ευρωπαϊκής Πρωτοβουλία Πολιτών Τέλος στα Κλουβιά που αφορούσαν στο σεβασμό των ζώων, ενώ επέμεινα στην ταχύτητα με την οποία οι κάνναβη μπορεί άμεσα να αξιοποιηθεί ως μια εναλλακτική, φιλική προς το περιβάλλον καλλιέργεια, διοργανώνοντας τις σχετικές ημερίδες.
Σαν κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς πρωτοστατούμε στην προστασία των μικρών καλλιεργειών από τις μεγάλες εταιρείες και αγωνιζόμαστε να υπάρξει διαφάνεια των οικονομικών των πολυεθνικών κολοσσών. Ενισχύουμε την προστασία των σπόρων και των ποικιλιών και τον περιορισμό των Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών.
Στις Ευρωεκλογές, θέλουμε δε θέλουμε, πάμε στις κάλπες και με το δίλημμα Λαγός ή Χελώνα; Ας μην επιχειρηματολογήσουμε με τα πάθη του λαγού, ας αξιοποιήσουμε τα επιτυχημένα παραδείγματα της χελώνας.
