Ο δικηγόρος του Ρωμανού, Φραγκίσκος Ραγκούσης, αναφέρει σε ανακοίνωση που εξέδωσε την Παρασκευή (28/11):
Nίκος Ρωμανός κρατούμενος και απεργός πείνας από τις 10 Νοεμβρίου δίνει
στο Νοσοκομείο Γ. Γεννηματάς την πιο οδυνηρή μάχη απέναντι στην
αναλγησία της κρατικής εξουσίας που τόσο πολέμησε ενάντιά της.
Με
τους παλμούς της καρδιάς του να φτάνουν τους 170, η ανακοπή δυστυχώς
είναι αναμενόμενη όπως κάποιοι ψιθυρίζουν, ενώ θα έπρεπε να το φωνάζουν.
Το
κείμενο αυτό δεν έχει επικοινωνιακό χαρακτήρα, δεν θα ζητιανέψει
εκφράσεις λύπης και συμπαράστασης. Δεν ταιριάζουν άλλωστε στον χαρακτήρα
του Ρωμανού.
Είναι διαμαρτυρία και κάλεσμα. Ο Ρωμανός θα χάσει τη
μάχη για τη ζωή όχι γιατί είναι αυτοκαταστροφικός, αλλά επειδή κάποιοι
τον εξαναγκάζουν να διεκδικήσει μ΄αυτόν τον τρόπο δύο από τα
πολυτιμότερα αγαθά του ανθρώπου: Την ελευθερία και τη Δικαιοσύνη.
Στην
πολυήμερη και επικίνδυνη απεργία πείνας αντί για δικαίωση ήρθε η σκληρή
εντολή από την εισαγγελέα των φυλακών για αναγκαστική σίτιση,
παραβιάζοντας κάθε έννοια νομιμότητας και στοιχειοθετεί το αδίκημα του
βασανισμού κρατουμένου, αφού από την πρώτη στιγμή με θάρρος και παρρησία
ο Νίκος Ρωμανός δήλωσε ότι δεν επιθυμεί τη λήψη τροφής καθ’
οποιονδήποτε τρόπο και ότι θα συνεχίσει την απεργία πείνας έστω και αν
βρίσκεται σε κίνδυνο η ζωή του.
Προς τιμήν τους οι θεράποντες γιατροί
ασκούν τα καθήκοντά τους με ποιότητα και ευαισθησία κάτω από την
εποπτεία και το αμέριστο ενδιαφέρον του Διοικητή του Νοσοκομείου για να
τον σώσουν και να τον στηρίξουν στη σκληρή αυτή δοκιμασία του».
Η επιστολή του Νίκου Ρωμανού… προς εμένα. Του Ανδρέα Ρουμελιώτη
