ΜΕΤΑδραση: Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στα νησιά

Αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης στα νησιά – Η ΜΕΤΑδραση καλεί για τη λήψη έκτακτων μέτρων

Από τις αρχές του 1990, που ξεκίνησαν οι μεταναστευτικές ροές, για πρώτη φορά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μια πρωτόγνωρη για τα ελληνικά δεδομένα κατάσταση. Καθημερινά, εκατοντάδες άνθρωποι φτάνουν στη χώρα μας, στην προσπάθειά τους να σωθούν από την δίνη του πολέμου και του φαύλου κύκλου της βίας. Τους επόμενους καλοκαιρινούς μήνες το πιθανότερο είναι η κατάσταση να επιδεινωθεί.  

Για πρώτη φορά, επίσης, πάνω από 80% αυτών που έρχονται είναι πρόσφυγες. Οικογένειες, ανάπηροι, ασυνόδευτα ανήλικα, έγκυες, άνθρωποι απελπισμένοι και εξαθλιωμένοι από τις κακουχίες. Δεν έρχονται για «μια καλύτερη τύχη», αλλά γιατί δεν έχουν άλλη επιλογή.

Με πρωταγωνιστή τη Λέσβο, στα νησιά του Βορείου Αιγαίου η όποια υποδομή υπάρχει, δεν επαρκεί. Οι άνθρωποι στοιβάζονται, τα προβλήματα σίτισης, στέγασης, υγιεινής, περίθαλψης είναι ανυπέρβλητα. 

Στα Δωδεκάνησα, για περισσότερα από δέκα χρόνια, όποιες πρωτοβουλίες, κινήσεις ή προτάσεις έγιναν για τη δημιουργία χώρων ή υποδομών, μέσω αξιοποίησης ευρωπαϊκών κονδυλίων, σκόνταψαν σε αντιδράσεις, τόσο της τοπικής αυτοδιοίκησης, όσο και της τοπικής κοινωνίας. Πώς είναι δυνατόν λοιπόν σήμερα να γκρινιάζουν όλοι  που σε κάποια νησιά, όπως στην Κω, υπάρχουν εκατοντάδες ή και χιλιάδες πρόσφυγες που κοιμούνται στις πλατείες, στα πεζοδρόμια και στα χωράφια;

Η πολιτική ηγεσία πρέπει να δείξει αποφασιστικότητα και να προχωρήσει άμεσα σε έκτακτα μέτρα, αξιοποιώντας όλους τους υπάρχοντες πόρους και χώρους. Να ανοίξουν εγκαταλελειμμένα στρατόπεδα με την συνδρομή του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, να συνεργαστούν οι τοπικές αρχές για την αξιοποίηση διαθέσιμων χώρων.

Είναι επιτακτική ανάγκη να υλοποιηθούν οι εξαγγελίες για τον κοινωνικό ρόλο των Ενόπλων Δυνάμεων, οι οποίες θα μπορούσαν, την δεδομένη στιγμή, να συνδράμουν αποφασιστικά στην διαχείριση της κρίσης. 

Η ΜΕΤΑδραση, όπως και άλλες Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών, που δραστηριοποιούμαστε στα σύνορα, προσπαθούμε να βοηθήσουμε και θα συνεχίσουμε με όσα μέσα και δυνάμεις διαθέτουμε. Μαζί με φορείς όπως  η  Ύπατη Αρμοστεία του ΟΗΕ για τους Πρόσφυγες, με τις κατά τόπον αστυνομικές αρχές, με κατοίκους των νησιών και με εθελοντές, διεξάγεται ένας καθημερινός αγώνας που δεν φαίνεται να έχει τέλος. 

Πολύ σύντομα, η κατάσταση θα είναι εκτός ελέγχου. Δεν υπάρχει χρόνος για ατέρμονες συζητήσεις, νέους σχεδιασμούς, αναμονή για την ευρωπαϊκή βοήθεια. Είναι ώρα να σηκώσουμε τα μανίκια όλοι μαζί. Να ληφθούν έκτακτα μέτρα για να μην οδηγηθούμε σε ανεξέλεγκτες καταστάσεις και θρηνήσουμε θύματα. 

Μας το επιβάλλει ο πολιτισμός μας και η ιστορία μας.