Του Δημήτρη Βεργίνη
Αναδημοσίευση από: nostimonimar.gr
Δεν είναι τίποτα. Μη δίνεις σημασία. Χτες βράδυ προσπάθησαν να κάψουν ζωντανή μια οικογένεια. Έξι παιδιά ήταν μέσα στο σπίτι. Έριξαν μολότωφ. Δεν επεκτάθηκε η φωτιά. Έσβησε. Μη δίνεις σημασία. Σε μια φτωχή γειτονιά της πόλης έγινε. Δεν το έκαναν πλούσιοι. Φτωχοί φασίστες το έκαναν. Ήταν ξένοι οι άλλοι. Ξεριζωμένοι άνθρωποι. Ένα νοικιασμένο διαμέρισμα για κάποιους μήνες από κάποια ΜΚΟ. Για τους Έλληνες νοικιάζουν σπίτια; Πριν λίγο καιρό έσπασαν μαγαζί Ελλήνων στην Αγγλία. Φτωχών Ελλήνων μεταναστών εκεί. Φτωχοί Άγγλοι φασίστες. Μη δίνεις σημασία. Παντού τα ίδια γίνονται. Παντού οι ξεριζωμένοι την ίδια μοίρα έχουν. Παντού οι φασίστες το ίδιο επικίνδυνοι είναι. Φτωχοί και πλούσιοι ετούτοι ίδιοι. Ιδεολογικό είναι το θέμα. Μη δίνεις σημασία.
Δεν είναι τίποτα. Μη δίνεις σημασία. Προχτές σκότωσαν έναν Αφρικανό στο ΑΤ Ομόνοιας. Δεν υπάρχουν στοιχεία λένε. Πέθανε από φυσικά αίτια. Ο τυχαίος θάνατος ενός Αφρικανού. Εμπουκά τον λέγανε. Έχουν όνομα οι νεκροί Νιγηριανοί σε ξένη χώρα; Μη δίνεις σημασία. Μπορεί και να ‘χουν. Για τους δικούς τους όμως. Εσύ τι ασχολείσαι; Μη μπλέκεις. Δεν υπάρχουν στοιχεία. Περιμένουν τις τοξικολογικές εξετάσεις. Τις περιμένανε και στον Ζακ. Εκεί ήταν ένα τρένο που θα τους απάλλασσε και δεν ήρθε. Εδώ δεν ξέρεις. Ξέρεις. Τόσες ΕΔΕ, θυμάσαι μία να βγήκε κάτι; Γιατί δεν το γκρεμίζουμε αυτό το τμήμα; Όμορφα, ήρεμα κι απλά. Πορεία, καταλήγει εκεί, τους βγάζουμε έξω, το γκρεμίζουμε. Όχι; Όχι. Δεν ξέρεις. Πέθανε από φυσικά αίτια. Μη δίνεις σημασία. Αφρικανός ήταν. Είναι νόμιμη η αστυνομική βία. Αυτή είναι η πρακτική. Σ’ αρέσει; Όχι; Μη δίνεις σημασία.
Δεν είναι τίποτα. Μη δίνεις σημασία. Κάθε βδομάδα βεβηλώνουν το μνημείο του Ολοκαυτώματος στη Θεσσαλονίκη. Μάρμαρα και γρανίτες είναι. Μη δίνεις σημασία. Τι είναι η μνήμη για να την τιμούμε; Δε ζούνε οι λαοί χωρίς μνήμη; Να θυμηθούν τι; Αυτοί που σπάνε αγάλματα, βάφουν, απειλούν με συνθήματα να θυμηθούν τι; Προγόνους τους που όμοια έβαζαν τον κόσμο στα τρένα; Που αγόραζαν γη για λίγο λάδι, λίγο αλεύρι; Σιγά την αξία της μνήμης. Δε θυμάται ο φασίστας. Τώρα ξεκινάει η αμάθειά του. Τώρα στήνει τα επόμενα κρεματόρια. Μη δίνεις σημασία. Στο τέλος του συλλαλητηρίου θα περάσουν πάλι απ’ την πλατεία Ελευθερίας. Θα γράψουν για την αριστερά. Θα πουν για τους λάθρο. Θα φωνάξουν για τους Εβραίους. Μη δίνεις σημασία. Τις πρώτες μέρες του μέλλοντος ζούμε. Αυτοί που δεν θυμούνται το φαντάζονται κάπως. Και βεβηλώνουν. Εμείς που θυμόμαστε το φανταζόμαστε αλλιώς. Και ξαναστήνουμε τα μνημεία. Σύγκρουση λέγεται αυτό. Δεν έχει αλλιώς. Κάποιες φορές δεν έχει αλλιώς. Μη δίνεις σημασία.
Συγνώμη. Δε γίνεται. Είναι τα πάντα. Δίνω σημασία.
