Μια Ελληνίδα προβάλει τον αγώνα της Ελλάδας στο Βερολίνο… μετά μουσικής

Ελίνα Σκαρπαθιώτη – Μια Ελληνίδα προβάλει τον αγώνα της Ελλάδας στο Βερολίνο… μετά μουσικής

 
Η επιθυμία της να απευθύνει πολιτικά θέματα μέσα από την μουσική και να μιλήσει με τραγούδια για τους Έλληνες, που δίνουν τη δική τους μάχη ενάντια στο οικονομικό σύστημα, πραγματοποιεί μια κλασικής μουσικής φωνή στο Βερολίνο. 

Η Ελίνα Σκαρπαθιώτη εδώ και αρκετούς μήνες τραγουδά σε μουσικές σκηνές του Βερολίνου έχοντας συμμάχους στο μουσικό της ταξίδι ανθρώπους και υποστηρικτές του αριστερού κόμματος Die Linke της Γερμανίας. Ένα νέο κορίτσι με κρητικές ρίζες και εξαίρετες σπουδές στο κλασικό ρεπερτόριο, με εμφανείς επιρροές από το τραγούδι που έχει κάτι να πει στις πολιτικές καταστάσεις των χωρών όπου γράφονται, προσπαθεί με παρουσίες σε κάθε γωνιά του πλανήτη να δώσει τον δικό της ξεχωριστό μουσικό στίγμα. 

Απόφοιτη του Ωδείου Νάκας στην Αθήνα με άριστα και με πρώτα βραβεία, συνέχισε τις σπουδές της στις ΗΠΑ με έμφαση στο πιάνο και την εθνομουσικολογία. Το βιογραφικό της κοσμούν συνεργασίες με διεθνούς φήμης συνθέτες και μουσικούς, ενώ τα τελευταία χρόνια ασχολείται συστηματικά με το γαλλικό και λατινοαμερικάνικο τραγούδι.  

Η μουσικός – ερμηνεύτρια από την Ελλάδα έχοντας ήδη παρουσιάσει ένα ευρύ ρεπερτόριο πολιτικών τραγουδιών στη χώρα μας, την Ισπανία και το Βέλγιο, παρουσίασε στο Bayouma Haus του Βερολίνου, με τη συνοδεία του Αργεντίνου κιθαρίστα Ruben Maximo Farah. 

Το ντουέτο παρουσίασε ένα πρόγραμμα Nueva Canción (ένα είδος που πρωτοεμφανίστηκε στην Χιλή και στην Αργεντινή και εξαπλώθηκε σε όλη την Λατινική Αμερική, την Κούβα και την Ιβηρική Χερσόνησο ως τα τέλη της δεκαετίας του ’60), καθώς και πολιτικά τραγούδια από την Ελλάδα από την ίδια περίπου περίοδο. 

Το ρεπερτόριο αυτό, άλλοτε εσωστρεφές και άλλοτε εκρηκτικό, προσκαλεί τον ακροατή να αναγνωρίσει κοινά στοιχεία ανάμεσα στην ποίηση και την μουσική της Λατινικής Αμερικής και της Ελλάδας και του υπενθυμίζει τα κοινά οράματα, τις επιθυμίες και τους πολιτικούς αγώνες των λαών αυτών τότε και τώρα. 
Η ίδια δηλώνει για την επιλογή του «ότι δεν μπορώ να πω το τραγουδάω»…πως «τα τελευταία χρόνια οι περισσότεροι από εμάς στην Ελλάδα βιώνουμε ακραίες καταστάσεις σε πολλά επίπεδα. 

Οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό αλλά και προσωπικό. Κάποιες φορές οι καταστάσεις αυτές μας φτάνουν στα όριά μας και νοιώθουμε την ανάγκη να φωνάξουμε δυνατά, προκειμένου να βγάλουμε προς τα έξω όλη την ένταση και τον πόνο ψυχής. Οι συνθήκες της καθημερινότητας μας δεν μας το επιτρέπουν. Εδώ έρχεται η ανάγκη έκφρασης μέσα από το τραγούδι. Η εσωτερική κραυγή γίνεται στίχος και μας απελευθερώνει με έναν δημιουργικό και εξαιρετικά καλλιτεχνικό τρόπο». 

Τα τραγούδια της Nueva Cancion γράφτηκαν κάτω από πολύ δύσκολες συνθήκες σε χώρες της Λατινικής Αμερικής, όπως η Αργεντινή, η Χιλή, το Περού και η Κούβα. Είναι τραγούδια που δεν προσφέρουν μόνο διασκέδαση αλλά αγγίζουν αυτό που ζούμε σήμερα και προσφέρουν προβληματισμό και ίσως ένα όραμα για ένα καλύτερο αύριο. Η ερμηνεία της αποτελεί πάντα μια πρόκληση και είναι ιδιαίτερα απαιτητική επισημαίνει η Ελίνα. 

Με αυτό λοιπόν το ρεπερτόριο η Ελίνα Σκαρπαθιώτη παρουσίασε τη δουλειά της στην Ελλάδα σε συναυλίες αλληλεγγύης, ενώ με τον ίδιο τρόπο έκφρασης ερμηνεύει πολιτικό τραγούδι ανάμεσα σε συναυλίες σε χώρες του εξωτερικού. 

Συναυλία αλληλεγγύης στους Παλαιστίνιους, εμφάνιση στον εορτασμό της Διεθνούς Ημέρας της Γυναίκας στο Βερολίνο στην Πύλη του Βραδεμβούργου, εμφάνιση σε πορείες συμπαράστασης στην Ελλάδα έξω από το Γερμανικό Υπουργείο Οικονομικών, συναυλία στην βραδιά των ελληνικών εκλογών στα κεντρικά γραφεία του Die Linke, συμμετοχή σε γιορτές λατινοαμερικάνικων οργανώσεων και εκδηλώσεων: στα εγκαίνια του χιλιανού πολιτιστικού οργανισμού Violeta Parra, στην χιλιανή γιορτή για την νέα χρονιά. Στις Βρυξέλλες είχα κάνει μία ακόμα συναυλία με το ρεπερτόριο ελληνικού και λατινοαμερικάνικου πολιτικού τραγουδιού. 

Και όλα αυτά έχοντας δίπλα της εξαιρετικούς διεθνούς φήμης μουσικούς και κιθαρίστες από την Ελλάδα και το εξωτερικό. 

Πώς ανταποκρίνεται το κοινό και οι ξένοι δημοσιογράφοι απέναντί της; «Είναι αλήθεια πως κρίση υπάρχει σε αρκετές γωνιές του κόσμου. Ακόμα κι εδώ στο Βερολίνο βλέπεις πολύ κόσμο που τα βγάζει πέρα πολύ δύσκολα, κάτι που πραγματικά δεν περίμενα όταν πρωτοήρθα εδώ. Αυτό σίγουρα κάτι σημαίνει για τη φύση αυτής της κρίσης» τονίζει η Ελίνα και συνεχίζει «στο Βερολίνο συμμετείχα και σε συναυλίες για την Παλαιστίνη και τη Χιλή. 

Όλοι παρακολουθούν με ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ανησυχία τις εξελίξεις και αντιλαμβάνονται την κατάσταση. Ίσως βλέπουν πως ούτε γι’ αυτούς οι προοπτικές είναι ευοίωνες και όλα είναι αλληλένδετα. Πιστεύουν στο ευρωπαϊκό όραμα και τραγουδούν μαζί μας για μια Ευρώπη των λαών και όχι των οικονομικών συμφερόντων. Αυτό μας ενώνει». 

Η Ελίνα Σκαρπαθιώτη εξακολουθεί να ανακαλύπτει νέες μουσικές και νέα εκφραστικά μέσα. Ζει στο Βερολίνο, μια πόλη που τα τελευταία 5 χρόνια έχει δεχτεί χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και οραματίζεται ένα καλύτερο μέλλον. «Η γενιά μου» επισημαίνει «έχει ταλαιπωρηθεί πολύ από όλα συμβαίνουν γύρω μας, πιστεύω όμως πολύ στο ταλέντο και τη δημιουργικότητά μας, καθώς και στην ομορφιά της ελληνικής γλώσσας και έκφρασης. Υπάρχουν δυνατότητες να γίνουν τα πράγματα καλύτερα για όλους μας». 

ΑΝΝΑΜΑΡΙΑ ΣΑΒΒΙΔΟΥ