Τοπογράφος μηχανικός ΕΜΠ, μέλος του ΔΣ του Συλλόγου Πολιτών υπέρ των Ρεμάτων «Ροή»
Ο εφιάλτης που έζησε η Δυτική Αττική οφείλεται ξεκάθαρα σε 3 παράγοντες:
– Στην ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ των αρμόδιων τοπικών φορέων να αντιμετωπίσουν σοβαρά το πλημμυρικό θέμα της περιοχής,
– Στην ΑΔΙΑΦΟΡΙΑ της εκάστοτε Περιφερειακής πλειοψηφίας να αντιμετωπίσει το θέμα των ρευμάτων ορθολογικά και όχι εργολαβικά,
– Στην ΕΠΙΛΟΓΗ της εκάστοτε Κυβέρνησης να αντιμετωπίζει διαχρονικά το θέμα των πλημμυρών, με βάση το οικονομικό όφελος των μελών, συνδρομητών και φίλων της.
Οπτικοποίηση των αποτελεσμάτων των πιο πάνω παραγόντων:
Αυτοί είναι στην πραγματικότητα οι “δρόμοι” του νερού στην ευρύτερη περιοχή:
Στους παραπάνω χάρτες, με πράσινο έχουμε σημειώσει, για να ξεχωρίζει, τον Ελευσινιακό Κηφισό, ο οποίος πηγάζει από την Βοιωτία και με γαλάζιο το τεχνητό αυλάκι της ΕΥΔΑΠ για την μεταφορά του νερού από την τεχνητή λίμνη του Μόρνου, η οποία βρίσκεται περίπου στο κέντρο του νομού Φωκίδας.
Ο Ελευσινιακός Κηφισός ή αλλιώς Σαρανταπόταμος συγκεντρώνει το σύνολο σχεδόν των υδάτων της περιοχής και αυτά εκβάλουν στον ομώνυμο κόλπο.
Τα νερά που πέφτουν στα βορειοδυτικά βουνά της περιοχής μέσα από ένα δίκτυο ρεμάτων (Λυκόρρεμα, Εκκλόρεμα, Μικρό Κατερίνι, Αγίας Αικατερίνης, Λούτσας), αν δεν είχαν μπαζωθεί θα εξέβαλαν στην δυτική πλευρά του Ελευσινιακού κόλπου, η οποία σήμερα έχει το άνοιγμα των 8 μέτρων περίπου:
