Της Ντίνας Καράτζιου
Στο Κοινωνικό Ιατρείο στην Κόρινθο, 45 γιατροί όλων των ειδικοτήτων προσφέρουν εθελοντική εργασία και αγωνιστική συνειδητοποίηση στην πόλη με τα 1.800 ανεμβολίαστα παιδιά
«Ένα Εθνικό Δημόσιο Σύστημα Υγείας, το οποίο θέτει ως μοναδικό και αποκλειστικό κριτήριο για την πρόσβαση ασθενών στις υπηρεσίες του την ύπαρξη ασφαλιστικής κάλυψης, είναι εξ ορισμού αποτυχημένο»
«Ενα Εθνικό Δημόσιο Σύστημα Υγείας, το οποίο θέτει ως μοναδικό και αποκλειστικό κριτήριο για την πρόσβαση ασθενών στις υπηρεσίες του την ύπαρξη ασφαλιστικής κάλυψης, είναι εξ ορισμού αποτυχημένο»
Το Κοινωνικό Ιατρείο που δημιουργήθηκε στην Κόρινθο πριν από λίγους μήνες δεν αποτελεί μόνο μία νησίδα αλληλεγγύης που προσφέρει ιατρικές παροχές στον δραματικά αυξανόμενο ανασφάλιστο πληθυσμό. Οι άνθρωποί του υπογραμμίζουν ότι είναι μία ευκαιρία για να ζυμωθούν οι πολίτες στην ιδέα της δυναμικής διεκδίκησης των αυτονόητων, που στην εποχή μας έχουν γίνει πλέον ζητούμενα: Το δικαίωμα στην αξιοπρεπή ζωή, την Υγεία, την Παιδεία.
Στην Κόρινθο σήμερα υπάρχουν 1.800 ανεμβολίαστα παιδιά, σύμφωνα με τις υπηρεσίες Πρόνοιας του Δήμου και το Κοινωνικό Ιατρείο προχωράει άμεσα στη δική του καταγραφή, με επισκέψεις σε δημόσιους παιδικούς σταθμούς και τα δημοτικά σχολεία του νομού, για να διαπιστώσει τα πραγματικά δεδομένα της κατάστασης και αναλόγως να πράξει, καθώς, από το δήμο τους διεμήνυσαν ότι πριν από την άνοιξη δεν θα διατεθούν χρήματα για αυτό το σκοπό.
Με δωρεές πολιτών
Το Κοινωνικό Ιατρείο πρωτολειτούργησε τον περασμένο Απρίλιο και διαθέτει τρία τμήματα, Παθολογικό, Παιδιατρικό και Ψυχιατρικό, ενώ σε λίγες μέρες θα ανοίξει τις πόρτες του και το οδοντιατρείο. Ένα δίκτυο 45 γιατρών όλων των ειδικοτήτων, προσφέρουν εθελοντικά τις υπηρεσίες τους. Η ανεύρεση φαρμάκων πραγματοποιείται από δωρεές πολιτών και από δημόσιες εκκλήσεις που γίνονται από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, στις οποίες, σύμφωνα με την εθελόντρια Ελένη Κανελλοπούλου, «ανταποκρίνεται σε πολύ μεγάλο βαθμό ο κόσμος. Επιπλέον έχει αναπτυχθεί μία ενδοσυνεννόηση με άλλα Κοινωνικά Ιατρεία, με τα οποία ανταλλάσσουμε φάρμακα, ανάλογα με τις ανάγκες που έχει το καθένα. Κάποιο φάρμακο στο οποίο εμείς έχουμε επαρκή ποσότητα, το δίνουμε για παράδειγμα στο Ελληνικό κι αυτοί με τη σειρά τους, μας δίνουν κάποιο άλλο».
«Ήταν δημιούργημα των καιρών», εξηγεί ο οφθαλμίατρος Σπήλιος Ξενόπουλος. «Όλοι πια διαπιστώνουμε ότι σταδιακά το κράτος αποσύρεται από τις υποχρεώσεις του έναντι των πολιτών και διογκώνεται ο αριθμός των ανασφάλιστων. Η αλήθεια είναι ότι οι δομές αλληλεγγύης που έχουν δημιουργηθεί λειτουργούν ως βαλβίδες εκτόνωσης του συστήματος. Από την άλλη πλευρά, όμως, μέσα από αυτή την προσπάθεια που γίνεται, εμείς θέλουμε να περάσουμε ένα πολύ συγκεκριμένο μήνυμα στον κόσμο: “Σε βοηθάω, είμαι εδώ μαζί σου, αλλά κι εσύ πρέπει να καταλάβεις ότι έφτασε η ώρα που πρέπει να διεκδικήσεις τα αυτονόητα. Τα δικαιώματά σου. Να κινητοποιηθείς απέναντι σ’ αυτό που συμβαίνει στην κοινωνία σήμερα. Να εντάξεις τους κοινωνικούς αγώνες στην καθημερινότητά σου. Εάν αύριο γίνει μία κινητοποίηση να είσαι εκεί”. Αυτός είναι ο στόχος μας. Κι αυτό προσπαθούμε να περάσουμε στους πολίτες, κάτι το οποίο όμως θέλει δουλειά, και ο κόσμος χρειάζεται να ζυμωθεί σ’ αυτή τη λογική. Δεν μπορεί η αλληλεγγύη να αντικαταστήσει τις υποχρεώσεις του κράτους», τονίζει.
«Ενα Εθνικό Δημόσιο Σύστημα Υγείας, το οποίο θέτει ως μοναδικό και αποκλειστικό κριτήριο για την πρόσβαση ασθενών στις υπηρεσίες του την ύπαρξη ασφαλιστικής κάλυψης, είναι εξ ορισμού αποτυχημένο». Είναι μάλιστα και απάνθρωπο όταν εφαρμόζεται σε μία χώρα όπου το ποσοστό ανεργίας αγγίζει το 30% και ο αριθμός των μεταναστών χωρίς έγγραφα υπολογίζεται σε περισσότερους από ένα εκατομμύριο», συμπληρώνει η κ. Κανελλοπούλου.
Δικαίωμα
Μία αξιοσημείωτη πτυχή της δράσης του κοινωνικού Ιατρείου είναι ότι οι εθελοντές κατευθύνουν ακόμη και ασφαλισμένους πολίτες στο πώς να διεκδικήσουν από το Δημόσιο Σύστημα Υγείας αυτά που δικαιούνται. «Ανθρωποι με χρόνια νοσήματα προσέρχονται στα νοσοκομεία και οι διοικήσεις δημιουργούν προσχώματα σε παροχές που δικαιούνται. Ενα πρόσφατο παράδειγμα αφορά έναν καρκινοπαθή, πατέρα πέντε παιδιών, ο οποίος βρισκόταν σε δεινή οικονομική κατάσταση. Υποβλήθηκε πρόσφατα σε κολεοστομία (επέμβαση παχέος εντέρου) και δικαιούνταν κάποιο ιατρικό υλικό, ωστόσο, το νοσοκομείο δεν του το χορηγούσε. Του βρήκαμε το νόμο, και του εξηγήσαμε πώς να διεκδικήσει αυτά τα υλικά, πράγμα που τελικά συνέβη», εξηγεί η κ. Κανελλοπούλου.
Αν στην Αθήνα υπάρχει η ευκολία της ανωνυμίας, σε μία επαρχιακή πόλη αρκετοί ανασφάλιστοι διστάζουν να επισκεφθούν το Κοινωνικό Ιατρείο. Παρ’ όλο που για πολλούς, μετά από τη δραματική αλλαγή που έχει γίνει στη ζωή τους, αποτελεί πια τη μόνη διέξοδο ιατρικής κάλυψης, διστάζουν. Οι πρώτοι που προσήλθαν ήταν μετανάστες. Σιγά σιγά όμως άρχισαν να προσέρχονται και Έλληνες, κάτοικοι της πόλης. Θυμάμαι πρόσφατα, ήρθε μία γυναίκα, έκλαιγε και ζητούσε τη βοήθειά μας, για να πείσουμε τον άνδρα της να μας επισκεφθεί, καθώς είχε σοβαρό πρόβλημα υγείας, αλλά ντρεπόταν να προσέλθει», προσθέτει η εθελόντρια.
«Για όσους το φέρουν βαρέως», συμπληρώνει ο κ. Ξενόπουλος, «προσπαθούμε αυτή την παροχή υγείας να την ανταλλάξουν με αντίστοιχες υπηρεσίες που μπορούν να προσφέρουν στο Κοινωνικό Ιατρείο. Ένας ηλεκτρολόγος, για παράδειγμα, έκανε κάποιες επισκευές, κάποιος άλλος έβαψε έναν χώρο. Μ’ αυτόν τον τρόπο αισθάνονται χρήσιμοι και όχι αναξιοπαθούντες».
Δήμος: Από άνοιξη ο εμβολιασμός, και βλέπουμε
Για το κοινωνικό Ιατρείο Κορίνθου, τις επόμενες μέρες ξεκινάει ένας αγώνας δρόμου για τη χαρτογράφηση των ανεμβολίαστων παιδιών, τα οποία, σύμφωνα με τις υπηρεσίες της Πρόνοιας, φτάνουν τον απίστευτο αριθμό των 1.800 ατόμων.
Οι εθελοντές είπαν στην «Κ.Ε.» ότι, σύμφωνα με την πληροφόρηση που έλαβαν από το δήμο, η διαδικασία που ακολουθείται είναι η εξής: Το υπουργείο εκταμιεύει τα χρήματα, αυτά διοχετεύονται στις περιφέρειες, κι από εκεί περνάνε στους δήμους. «Τελευταία που ρωτήσαμε στο δήμο, μας είπαν ότι “πάμε για άνοιξη”. Δεν μπορούμε όμως να περιμένουμε άλλο. Ξεκινάμε μία διαδικασία καταγραφής, για να διαπιστώσουμε μόνοι μας τι ακριβώς συμβαίνει. Θα πάμε στους δημόσιους παιδικούς σταθμούς, αλλά και στα Δημοτικά (Πρώτη, Τρίτη και Πέμπτη), θα καταγράψουμε τα ανασφάλιστα παιδιά, θα δούμε τι ανάγκες υπάρχουν και θα πράξουμε αναλόγως».
Σε κάθε περίπτωση, οι εθελοντές επισημαίνουν ότι «η Υγεία, ατομική και δημόσια, είναι υπόθεση της πολιτείας και δεν πρέπει να εγκαταλείπεται σε κινηματικές ή σε εθελοντικές δομές και δράσεις. Η βασικότερη επένδυση ενός κράτους είναι οι άνθρωποί του. Αυτοί είναι το κεφάλαιο. Η καλή τους υγεία είναι οι τόκοι και οι αποδόσεις ομολόγων. Η διατήρηση της αξιοπρεπούς ζωής, της υγείας και της παιδείας τους θα είναι αυτή που θα βάλει τις βάσεις για την ανάπτυξη, την αυτάρκεια, την ανεξαρτησία και συγχρόνως θα ακυρώσει τη συνθήκη που γεννά τη διαφθορά». Ας ελπίσουμε ότι το μήνυμά τους θα βρει ευήκοα ώτα στο αρμόδιο υπουργείο.
πηγή: https://www.enet.gr/
