Μαρία Τσιουτάνη
Τα ευρήματα του ΜΕΤΡΟ στις στάσεις “Βενιζέλου” και “Αγία Σοφία” δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να σε εντυπωσιάσουν. Βλέπεις να αποδεικνύεται με το πιο απτό τρόπο αυτό που διαβάζεις στα βιβλία, αυτό που σου έμαθαν στο σχολείο, αυτό που κυκλοφορεί ως μύθος από στόμα σε στόμα:
Τα ευρήματα του ΜΕΤΡΟ στις στάσεις “Βενιζέλου” και “Αγία Σοφία” δεν χρειάζεται να είσαι ειδικός για να σε εντυπωσιάσουν. Βλέπεις να αποδεικνύεται με το πιο απτό τρόπο αυτό που διαβάζεις στα βιβλία, αυτό που σου έμαθαν στο σχολείο, αυτό που κυκλοφορεί ως μύθος από στόμα σε στόμα:
Η Θεσσαλονίκη έχει, ίσως, την πιο μακραίωνη ιστορία στον ελλαδικό χώρο ως αστικό κέντρο, ως μεγαλούπολη με τα μέτρα κάθε εποχής. Όμορφη και πλούσια. Πολυτελείς πλατείες, πύλες εμπορικού κέντρου, κατοικίες, εργαστήρια και καταστήματα, μαρμάρινες οδοί…
Το εντυπωσιακότερο όλων: οι τοποθεσίες που αναπτύχθηκε η ζωή της πόλης, εδώ και εκατοντάδες χρόνια, παραμένουν οι ΙΔΙΕΣ. Αγία Σοφία, Βενιζέλου, το ίδιο ιστορικό κέντρο!
Οι ανασκαφές του ΜΕΤΡΟ έφεραν στο φως “σκηνές” του βίου των Θεσσαλονικέων όπως τις φανταζόμασταν, αλλά ουδέποτε τις είχαμε δει.
Κι αντί να διατρανώσουμε ΟΛΟΙ την απαίτησή μας για την διάσωση, ανάδειξη όλων αυτών, αντί να απαιτήσουμε να γίνει επιτέλους μια “επανάσταση” για την Θεσσαλονίκη, να δοθούν όσα χρήματα χρειάζονται προκειμένου οι κάτοικοι και οι επισκέπτες να βλέπουν με τα μάτια τους την πόλη που κρύβεται κάτω απ΄την πόλη για αιώνες, είμαστε έτοιμοι να συναινέσουμε στο κομμάτιασμα και στην “όπως-όπως” επανοτοποθέτηση, να έχουμε κάτι να μας θυμίζει τί χάσαμε…
Μη μου λέτε για κρίση και έλλειψη χρημάτων.
Και η Ιταλία έχει κρίση και μέχρι πριν λίγο τον ακροδεξιό Σαλβίνι στην εξουσία. Όμως,να είστε σίγουροι πως αν ανακαλυπτόταν, σε οποιαδήποτε πόλη τους, ένας τέτοιος πλούτος, η Ιταλία θα γινόταν η πρώτη χώρα στον κόσμο που θα διαμόρφωνε υπόγεια αρχαιολογικά πάρκα, ένα δρόμος της θα γινόταν γυάλινος, η διάβασή του θα ανυψωνόταν πάνω από τη γη και θα μιλούσαμε για θαύμα ανάδειξης αρχαιοτήτων και αρχιτεκτονικής/πολεοδομικής λύσης ταυτοχρόνως…Έτσι θα έσωζαν τα “αρχαία” τους, έτσι θα πετύχαιναν την ανάπτυξη, έτσι θα προσέθεταν αξία στο τουριστικό τους προιόν…
Κι εμείς, αντί να διαμαρτυρηθούμε και να διεκδικήσουμε, είμαστε έτοιμοι να περιπέσουμε στην δίνη διαμάχης δημάρχων, παραγόντων και επιχειρηματικών συμφερόντων,να βοηθήσουμε κάποιους να χτίσουν πολιτική καριέρα…
Μην κλαίγεστε για την χαμένη λεωφόρο των εξοχών, για την παλιά Ερμού, για, για, για… Κάποτε, κάποιοι άλλοι σαν εμάς συναίνεσαν στο “έγκλημα”, άλλοι κέρδισαν και κάποιοι δεν πήραν είδηση τον “φόνο”.
Ντροπή τους και ντροπή μας.
