“Ο Ανεμβολίαστος” | Του Μανόλη Πετράκη
Ή αλλιώς, Το Μίασμα, ή Ο Επικίνδυνος, ή Ο Ξεστρατισμένος, ή Το Απόβρασμα, ή Το Ρεμάλι, ή τόσοι άλλοι χαρακτηρισμοί, για ‘κείνον που έχει πάρει τον κατήφορο, που ξεστράτισε, παραστράτησε, κυλίστηκε στο βούρκο…..
“Έζησα μες τη μοναξιά”, τραγούδαγε κάποτε ο Καλογιάννης, και κάποτε, έτσι μες τη μοναξιά θα ζει κι εκείνος, αποκομμένος από ανθρώπους και Θεό, σε κρύες νύχτες να περπατάει μόνος στους δρόμους, σε παγκάκια να ζητάει τσιγάρο από τους φοβισμένους με το χάλι του απόμακρους περαστικούς, σε στοές της πόλης κουλουριασμένος με τα παλιοσκεπάσματα του, να μην ξέρει κανείς αν ζει ή έχει πεθάνει…..
Γιατί έτσι στοχεύουν τελικά να καταντήσει εκείνος….. Εκείνος που βεβαίως κακό δεν έκανε ποτέ σε κανένα ούτε άλλωστε θα μπορούσε να κάνει μιας και κατά κοινή κι ιατρική μάλιστα ομολογία, και τα πλήθη των απόμακρων, αδιάφορων και φοβισμένων προς εκείνον ανθρώπων, κάλλιστα μπορούν να μεταδώσουν οποιονδήποτε ιό κι οποιοδήποτε κακό, πέρα φυσικά από την αδιαφορία, την αποξένωση, το μίσος, την απαξίωση τους….
Κι η Πολιτεία….; Ναι κι η Πολιτεία που δήθεν μεριμνά για την υγεία, την πρόνοια, την ισότητα, την ελευθερία, τη δημοκρατία, κι όλα τούτα…..
Μα εκείνη ακριβώς είναι αυτή που πέταξε τον άνθρωπο τούτο σε κείνη τη γωνιά, εκείνη που φόβισε τους πολίτες της και τους έκανε να τον φοβούνται, να τον περιθωριοποιούν και να τον μισούν αναίτια, κι εκείνη φυσικά που αληθινά δεν νοιάστηκε ποτέ για την υγεία κανενός απολύτως, μιας, κι αν νοιαζότανε, θα φρόντιζε με τους καλοπληρωμένους δήθεν δημοσιογράφους της, έστω και μια φορά να ενημερώσει τον κόσμο, για το πόσες χιλιάδες ανθρώπων, υποβάλλονται καθημερινά σε χημειοθεραπείες κι ακτινοθεραπείες, πόσοι πεθαίνουν από κείνο που λέγεται καρκίνος, αλλά και πόσοι ζουν υπομένοντας καθημερινά, τον αργό, βασανιστικό, και προδιαγεγραμμένο θάνατο τους, από κάθε αιτία, στις άθλιες συνθήκες των νοσοκομείων της….
Κι όμως εκείνη, ναι εκείνη η Πολιτεία που δήθεν σήμερα καίγεται για την υγεία των ανθρώπων μοιράζοντας μάλιστα 150άρια για τη σωματική ακεραιότητα παιδιών που η ίδια όμως αφήνει να λιποθυμούν από πείνα, εκείνη που αποτελείται από ανθρώπους που δεν έχουν το παραμικρό ίχνος ντροπής για την πείνα, τα νοσοκομεία, την περίθαλψη, την ενημέρωση, την πρόληψη, την υπογεννητικότητα και τους θανάτους, εκείνη είναι αυτή που με περίσσιο θράσος και με την βοήθεια των ξεπουλημένων δημοσιογράφων της, βάζει εσκεμμένα τον κόσμο να περιθωριοποιεί και να αποξενώνει τον συνάνθρωπο του, αφού κάποιοι, απλά δεν έχουν τ’ αρχίδια να το κάνουν οι ίδιοι…..
Ο Ανεμβολίαστος θα καταντήσει μόνος…..
Τόσο μόνος όσο κανένας δεν φαντάζεται, κι ας μπορεί κι αυτός να μεταδώσει ιούς σαν τους εμβολιασμένους, κι ας πλήρωνε με πόνο, χρόνια την πολιτεία κι αυτούς που δεν δούλεψαν ποτέ στη ζωή τους, κι ας ήταν συνεπής, κι ας μην έκανε κανένα κακό σε κανένα, κι ας ήταν φυσικά δικαίωμα του ο εμβολιασμός του, κι ας κατάντησε τελικά έτσι, από μολυσμένους με αδιαφορία πολίτες κι άνανδρους, καθοδηγητές τους….
Τουλάχιστον αυτός, ίσως μοναδική παρέα να ‘χει σ’ αυτήν την μοναξιά του εκείνες τις παρουσίες που άλλοι δεν θα μπορούσαν ποτέ να ‘χουν, δηλαδή την αξιοπρέπεια και την μαγκιά να αναλαμβάνει κάθε συνέπεια των πράξεων του και να διεκδικεί δικαιώματα για κάθε άνθρωπο τούτης της γης.
