Μία από τις πλέον δημοφιλείς εκφράσεις των τελευταίων ετών είναι αυτή του “εργασιακού μεσαίωνα”. Kι όμως, οι δουλοπάροικοι του μεσαίωνα, στην πραγματικότητα δούλευαν λιγότερο από τον μέσο εργαζόμενο της βιομηχανικής εποχής. Πόσο μαλλον της ψηφιακής!
Η Έντιθ Ρότζερς στο βιβλίο της «Discussion of Holidays in the Later Middle Ages» (Συζήτηση για τις αργίες στα τέλη του μεσαίωνα), εξηγεί πως η εκκλησία καθιέρωνε θρησκευτικές αργίες για να ξεκουράζoνται τα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και να έχουν χρόνο για εκκλησιασμό.
Οι φεουδάρχες συμφωνούσαν στην καθιέρωση αργιών, καθώς οι ανάπαυλες μείωναν τον κίνδυνο κοινωνικών αναταραχών. Στην Αγγλία, οι αργίες έφταναν τις 120 μέρες τον χρόνο, ενώ στην Ισπανία τις 150. Πρωταθλήτρια Ευρώπης ήταν η μεσαιωνική Γαλλία, που εξασφάλιζε στους χωρικούς της 180 μέρες άδειας. Αυτό σημαίνει ότι ο μέσος Γάλλος δουλοπάροικος του 13ου – 14ου αιώνα, αφιέρωνε σχεδόν έξι μήνες τον χρόνο στην οικογένειά του, στους φίλους του, στα καπηλειά, σε χορούς και πανηγύρια….
Διαβάστε όλο το άρθρο: mixanitouxronou.gr
