22-05-2020
Κάθε μέρα είναι Ημέρα μνήμης για την πισώπλατη και ατιμώρητη δολοφονία του βουλευτή Γρηγόρη Λαμπράκη στις 22-05-1963..
Κάθε μέρα είναι μέρα μνήμης για εκατομμύρια δολοφονημένους αγωνιστές σε όλο τον κόσμο..
Οι οποίοι αγωνίστηκαν και έδωσαν την ζωή τους για την πραγματική δημοκρατία, την ειρήνη, τα ανθρώπινα δικαιώματα: μεταξύ των οποίων την παιδεία, την μόρφωση, τον πολιτισμό.
Απέναντι, σε καθεστώτα βάρβαρα και απολίτιστα, πραγματικά ρατσιστικά και φασιστικά,.. σίγουρα εγκληματικά, χωμένα στο βούρκο τους όπου κυριαρχεί ένα απόλυτο και δαιμόνιο κακό, υψωμένο σε εκθέτη πασίγνωστο ιστορικά και πολλαπλά επιβεβαιωμένο , που περιέχει, εκατομμύρια δολοφονημένους αγωνιστές και δισεκατομμύρια τωρινούς εξαθλιωμένους ανθρώπους σε όλη την γη…
Ας αναλογιστούμε την ιστορία του ανθρώπου αλλά και της γης όλο τον 20ο και 21ο αιώνα: η τερατώδη μεγέθυνση της όρεξης για χρήμα και εξουσία των πολυεθνικών και ολιγαρχών και από κοντά βέβαια η δράση και διευκόλυνση των παρατρεχάμενων εγκάθετων, αντιδημοκρατικών κυβερνήσεων, οι οποίοι αμφότεροι έχουν την απόλυτη ευθύνη για τα εγκλήματα κατά των ανθρώπινων δικαιωμάτων και την ανείπωτη κλιματική καταστροφή
Καθεστώτα αποτρόπαια, με κυβερνήτες των; σκέτοι υπηρέτες τους,….γεμάτα άρρωστη αλαζονεία αλλά και πλήρη φόβου, πανικού, ανικανότητας. καταρχήν αναμεταξύ τους λόγω αυτών που έχουν πράξει, αλλά και λόγω αυτών των συμφερόντων των οποίων είναι «υπηρέτες»:
Είναι ιστορικά καταγεγραμμένο το σύνδρομο δικτατορικών, απολυταρχικών καθεστώτων: ότι αποτελούν τα λεγόμενα δεκανίκια στήριξης , των πολυεθνικών ομίλων και των ολιγαρχών σε περιόδους μεγάλων λεηλασιών, άρα και φόβου τους, ώστε να καταστρέφουν, να αρπάζουν και να μολύνουν την γη, τους φυσικούς πόρους και την βιοποικιλότητα ανενόχλητοι, και ατιμώρητοι.
Υπήρξαν και υπάρχουν και σήμερα. πολλές κυβερνήσεις στο κόσμο που «εκλέχθηκαν», σε δημοκρατίες ανεπαρκείς το λιγότερο, μεν, όμως συντηρητικές, δεξιές, ακροδεξιές, θεοκρατικές, κ.α. εκφάνσεις των δε.
με βρώμικες μεθόδους και με συνδυασμένη «τύφλωση» και διαρκή παραπληροφόρηση από μμε με «πλάτες» πολυεθνικών και ολιγαρχών, νομίζουν ότι μια ζωή θα επηρεάζουν, θα ξεγελούν και θα αποσπούν την ψήφο του κόσμου.
Επιδιώκουν πάντα στην διαρκή έλλειψη παιδείας, πολιτισμού, γνώσης και κριτικής σκέψης τα οποία τα «καλλιεργούν» για να παραμένουν στις καρέκλες εξουσίας ίσως γιατί εκεί νοιώθουν αλώβητοι από την δικαιοσύνη και ίσως φοβούνται πολύ να λογοδοτήσουν ειλικρινά και δίκαια για τα «πεπραγμένα» τους.
Μια τέτοια κυβέρνηση άλλωστε είναι και η δική μας. Φοβάται τον πολιτισμό, την τέχνη, τον έρωτα, την ζωή καθώς και την τιμιότητα, την ειλικρίνεια, την διαφάνεια ..το απέδειξε και μάλιστα σε μέρες πανδημίας:
Οι τακτικισμοί, η υποβολή «αντζέντας» και η «στροφή της προσοχής αλλού», είναι τα εργαλεία τους, ώστε να μην μαθαίνουμε όσα μας ενδιαφέρουν πραγματικά.
Η αδιαφάνεια από την μια και η υπερβολική επικοινωνιακή έκθεση από την άλλη:
χειροκροτήματα στους αγωνιστές γιατρούς από την μια, κυνική και στοχευμένα επιλεκτική, υποκριτική τιμή σε αδικοχαμένους από την άλλη
Πρεμούρα για σύνταξη πολυνομοσχέδιου για την παιδεία και ψήφισή του. Γράφηκαν τόσα πολλά. Νοιώθω ότι κανείς δεν το θέλει και κανείς δεν θα το εφαρμόσει. Θέλω να προσθέσω μόνο ότι υπηρετεί με πολλούς τρόπους την ιδιωτική παιδεία και τις πολυεθνικές της ψηφιακής τεχνολογίας. Καμιά φροντίδα κοινωνική, καμιά έγνοια για την μόρφωση των παιδιών, η προετοιμασία της μεθοδευμένης απαξίωσης των δημόσιων σχολείων κράτησε 10ετίες, έγινε απο τους ίδιους, και τώρα νοιώθουν ότι μπορούν να πλήξουν την ψυχή της καθολικής και δημόσιας δωρεάν παιδείας.. δεν θα γίνουν όμως έτσι όπως τα μεθοδεύουν αυτά τα πράγματα.
Ένα βρώμικο και ύπουλο περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο, ήδη ψηφίστηκε σε μέρες πανδημίας και καραντίνας, ενώ παράλληλα διαπλεκόμενα μμε και κανάλια στρέφουν την προσοχή του κόσμου αλλού (πολυχρησιμοποιημένη τακτική τους). το περιβαλλοντοκτόνο νομοσχέδιο αδειοδοτεί πολυεθνικές και ολιγάρχες με συνοπτικές διαδικασίες (παραβιάζοντας το σύνταγμα και ευρωπαϊκούς κανονισμούς, υπάρχουν δεκάδες άρθρα και μελέτες), ώστε να στήσουν τέρατα – ανεμογεννήτριες χωρίς καμία ουσιαστική μελέτη και αποδοχή των πολιτών….το ίδιο και για τα φωτοβολταικά: μεγάλες εκτάσεις καλλιεργήσιμης γης για τρόφιμα πωλούνται η ενοικιάζονται για 10ετίες σε τέτοιους ομίλους (αφού έχει προηγηθεί ένα ολόκληρο ιστορικό παρελθόν:.. απαξίωσης, υποβάθμισης της γεωργο-βιοποικιλότητας, περιθωριοποίησης, κλοπής η έσχατης πτώσης τιμών παραγωγού, χρέωσης και γεωργικής εξόδου εν τέλει, των μικρών οικογενειακών εκμεταλλεύσεων..)..
Το ίδιο και για τα νερά, τις εξορύξεις χρυσού, και άλλους φυσικούς πόρους.
Οι «ωφελούμενοι» ντόπιοι και ξένοι ολιγάρχες και πολυεθνικές από την μια πλευρά θα έχουν εταιρείες με οικολογικό προσωπείο (το οποίο σε χρόνια κλιματικής καταστροφής, την οποία και προκάλεσαν, ίσως κρίνουν ότι τους είναι χρειαζούμενο βέβαια..) και από την άλλη πλευρά μια άλλη «δεύτερη» εταιρεία του ίδιου ομίλου δεν αποκλείεται να δραστηριοποιηθεί μελλοντικά, σε αντικείμενα που θα πλήττουν η θα μολύνουν την βιοποικιλότητα και την γη με το χειρότερο και τον πιο απεχθή τρόπο…σε τέτοια περίπτωση η κατάρρευση οικολογικών συστημάτων και η εξαθλίωση των τοπικών και κοινωνικών οικονομιών που θα προκληθούν από την εγκληματική δράση των, υπολογίζουν ότι θα υποκρύπτεται επιμελώς από τα δικά τους μμε….με τις γνωστές τους μεθόδους και τα δικά τους άθλια ρατσιστικά «κοκοράκια»….
Μάλλον ποντάρουν στην κούραση των ανθρώπων, στην ανέχεια, τα χρέη και τις αβεβαιότητες, που έχουν επιμελώς περάσει στις πλάτες μας, ενώ είναι αποτελέσματα δικών τους πολιτικών επιδιώξεων και πρακτικών. Μάλλον τώρα, με τελευταίο εργαλείο την διαχείριση της πανδημίας, της αποστασιοποίησης, του φόβου (η μετατροπή του δικού τους φόβου για αποκάλυψη οικονομικών σκανδάλων και οικολογικών καταστροφών, σε φόβο του κόσμου για την ασθένεια, την μεγάλη ανασφάλεια εργασίας), θέλουν να αφαιρέσουν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα και κοινωνικές κατακτήσεις, παράλληλα να καταληστέψουν φυσικούς πόρους και το περιβάλλον, επιδιώκοντας περεταίρω επιδείνωση της κλιματικής καταστροφής..
Θα το επιτρέψουμε;
Ζωή χωρίς αγώνα για τα δικαιώματα στην ελευθερία, αλλά και την προστασία της γης και της βιοποικιλότητας νοείται;
Που είναι το «θάρρος» μας, όπως λέει χαρακτηριστικά η δασκάλα στα παιδιά της, σε ένα σχολείο στο Αφγανιστάν σε εμπόλεμη ζώνη (ντοκιμαντέρ……….)..
Έχουμε χίλιους δυο τρόπους και μεθόδους να αντισταθούμε καθημερινά δημιουργώντας βεβαιότητες: πραγματικά χρήσιμα επαγγέλματα δικά μας, συνεργατισμούς και συνεταιρισμούς, με φροντίδα προστασίας από την υπονόμευση τους, με αλληλεγγύη, με συνεργατικότητα, με έγνοια και φροντίδα για το ξεχωριστό και το αδύναμο,με εν-συναίσθηση, με πραγματική μόρφωση και παιδεία.
Να αναλάβουμε την ευθύνη μας να γίνουμε πάλι σκεπτόμενοι και πραγματικοί πολίτες, ώστε να μην ξαναψηφίσουμε ποτέ ρατσιστές και φασίστες σε δημόσια αξιώματα
Να στηρίξουμε ενεργά και πολιτικά τον αγώνα για το νερό στις Σταγιάτες και σε οποιεσδήποτε Σταγιάτες, όπου αλλού πάνω στην γη.
Να στηρίξουμε τον αγώνα για αυτοδιαχείριση στην ΒΙΟΜΕ και για όποια άλλη ανάλογη προσπάθεια
Να στηρίξουμε τον αγώνα για την ενδυνάμωση και ποιοτική ανάταση της δημόσιας παιδείας
Επίσης τον αγώνα για τα δημόσια νοσοκομεία όπου παρά την δημοσιότητα δεν έχει γίνει ουσιαστικά τίποτα
Ακόμη τον πολύτιμο αγώνα των ανθρώπων της τέχνης και του πολιτισμού οι οποίοι πλήττονται με αφορμή την πανδημία….και χλευάζονται από την τωρινή κυβέρνηση, η οποία δεν κάνει τίποτα άλλο παρά να δείχνει έτσι το πραγματικό της πρόσωπο…Θα έπρεπε να ζούσε σήμερα ο Χατζηδάκις και θα τους αποκαλούσε για δεύτερη φορά βλάκες όπως το 1979….
Έχετε την αλληλεγγύη και τα συγχαρητήρια όλων για το συγκινητικό τραγούδι σας στήριξης των τούρκων μουσικών και αγωνιστών.
Ο πόνος που προκαλεί η νέα βαρβαρότητα τους, θα γεννήσει την νέα ζωτική και πολύτιμη τέχνη σας, είμαι και είμαστε βέβαιοι για αυτό.
Να ανακαλύψουμε ποιοι δημοσιογράφοι και ποια έντυπα είναι αντικειμενικά και αξιόπιστα και να καταδείξουμε την πλεκτάνη και την ψευτιά των καθεστωτικών μμε.
Τέλος να καταδείξουμε και να απομονώσουμε, όλη η κοινωνία μαζί, τις ρυπαρές ρατσιστικές και φασιστικές κραυγές (εμπρησμοί ξενοδοχείων, μεσαιωνικές μαζώξεις πατριδέμπορων και θρησκόληπτων, αναίτιοι ξυλοδαρμοί προσφύγων και πολιτών κ.α. ), εφόσον κατανοούμε τον βαθύτερο και ουσιαστικό ρόλο τους ως δεκανίκια των ολιγαρχών και πολυεθνικών, σε καιρούς αδιεξόδων, ανεργίας, αβεβαιότητας, ασθενειών κλιματικής καταστροφής, πτώχευσης και ρύπανσης φυσικών πόρων, που αυτοί οι ίδιοι προκάλεσαν και προκαλούν με τις τερατώδεις και εγκληματικές δραστηριότητές τους..
Ένα παγκόσμιο κίνημα το οποίο επιδιώκει την προστασία, αλλά και την ανάδειξη της σημασίας της βιοποικιλότητας, ήδη δρα, εξελίσσεται και μας αγγίζει, μας γνέφει.
Η επίτευξη άμεσων και κοινωνικών δημοκρατιών και ειρηνικών διακυβερνήσεων σε όλη την γη, δεν είναι ουτοπία, αλλά μια αναγκαιότητα πολύ ζωτική.
Ο σεβασμός και η προστασία των ατομικών και κοινωνικών δικαιωμάτων δένει και στηρίζει τις ατομικές και συλλογικές αφυπνίσεις σε όλα τα θέματα και τα επίπεδα
Εάν ζούσε ο Ζοζε Σαραμάγκου (τον οποίο πολύ επιτυχημένα θύμισαν αξιόλογοι συμπολίτες μας αυτήν την περίοδο), ίσως μετά το «περι τυφλότητος» να έγραφε το «περι ξεστραβώματος» γιατί η ζωή και η ελπίδα είναι πάντα πιο δυνατή
Ο αγώνας για την ελευθερία και την «αφύπνιση», γεννά κοινωνική και ουσιαστική δημόσια παιδεία, δημόσια και συνεταιριστικά – συνεργατικά νοσοκομεία, εφεύρεση νέων και παλιών – ξεχασμένων επαγγελμάτων με πραγματικά ωφέλιμο και κοινωνικό έργο.
Η παραγωγή ενέργειας σε αρμονία με τους νόμους της βιοποικιλότητας και της γης δεν μπορεί παρά να εφαρμοστεί από τα κάτω, από τις κοινωνίες των πολιτών, τους συνεταιρισμούς, τους δήμους, τα σχολεία, κ.α., σε συνεργασία με την πραγματική και ελεύθερη επιστήμη, δίνοντας θέσεις εργασίας ισότιμα, αλληλέγγυα, με όλους.
Η παραγωγή τροφής επίσης : η επιτακτικά αναγκαία πλέον μετεξέλιξη των γεωργικών συστημάτων σε οργανικά, φυσικά, βιοδυναμικά και χίλιες άλλες μορφές (και αντίστοιχες ονομασίες των), σε όλη την γη, με θεμελιώδη σκοπό την αρμονική και προστατευτική χρήση των νόμων της βιοποικιλότητας από την μία και την ζωτική και απαραίτητη (κοινωνικά οικονομικά και επιστημονικά) προτεραιότητα αξιοπρεπούς αυτάρκειας των μικρών οικογενειακών γεωργικών εκμεταλλεύσεων , όχι μόνο είναι εφικτή και απαραίτητη αλλά αποτελεί και την πηγή δημιουργίας αφάνταστα πολλών, χρήσιμων και αξιοπρεπών θέσεων εργασίας και σε άλλους τομείς πέραν του γεωργικού, σε όλες τις χώρες του κόσμου.
Η παραγωγή φαρμάκων επίσης: η ίδια η φύση μας δείχνει τον δρόμο, παρά το γεγονός ότι η εξέλιξη και εξάρτηση της υποδουλωμένης «επιστήμης» στο άρμα των πολυεθνικών και ολιγαρχών, αποτέλεσε την μεγαλύτερη ύβρη στην ιστορία του ανθρώπου… Είναι φροντίδα ζωτική όλων μας, η αναγέννηση μιας πραγματικά ελεύθερης και δημόσιας επιστήμης, έτσι χρήσιμη και σε διαρκή «συνομιλία», με τους από κάτω, με τους άλλους οργανισμούς της γης, με τους φυσικούς πόρους, πραγματικά ανεξάρτητη, χωρίς πατενταρισμούς και ιδιοτελή συμφέροντα.
Ένα κίνημα ελεύθερων και πραγματικά ανεξάρτητων πανεπιστημίων και ερευνητών έχει ήδη ξεκινήσει την πορεία του. Η ελεύθερη, αξιόπιστη και αντικειμενική ανταλλαγή ερευνητικών δεδομένων καθώς και ο κοινωνικός και οικολογικός προσανατολισμός πολλών ερευνητών και επιστημόνων ήδη υπάρχει, εξελίσσεται ανακαλύπτει.
Απομένει σε όλους μας να αφυπνιστούμε, να προσθέσουμε το δικό μας λιθαράκι στον αγώνα για την ελευθερία, την αξιοπρέπεια , την αποτίναξη της νέας βαρβαρότητας πλέον από το σβέρκο μας.
είναι εφικτό και είναι ζωτική υποχρέωση – ανάγκη προς τον ευατό μας, τους συνανθρώπους μας, την φύση και το περιβάλλον.
Γρηγόρης Δατσιάδης – Λαμπράκης
Ένα από τα εκατομμύρια παιδιά του Γρηγόρη Λαμπράκη και όλων των άλλων δολοφονημένων αγωνιστών σε όλο τον κόσμο.
