Οι εξορυκτικές εταιρείες σε όλο τον κόσμο θεωρούν τώρα τον κίνδυνο να χάσουν την άδεια λειτουργίας τους (licence to operate) ως το μεγαλύτερο κίνδυνο για τις επιχειρήσεις τους, δείχνει μια νέα έρευνα. Σύμφωνα με την 11η ετήσια έρευνα της εταιρείας ΕΥ σε 250 διευθυντικά στελέχη, το ζήτημα αυτό αναδείχθηκε πρώτο στον κατάλογο των δέκα σημαντικών κινδύνων που αντιμετωπίζουν οι εταιρείες εξόρυξης και μετάλλων το 2019-2020.
Φωτογραφία: Η Newmont Mining, η 2η μεγαλύτερη εταιρεία εξόρυξης χρυσού του κόσμου εγκατέλειψε το έργο χαλκού και χρυσού Κόνγκα στο Περού το 2016, λόγω της ανυποχώρητης αντίστασης από τις τοπικές κοινότητες.
Είναι η πρώτη φορά στα 11 χρόνια αυτής της έρευνας που ο κίνδυνος απώλειας της άδειας λειτουργίας αξιολογείται ως σημαντικότερος από τα οικονομικής φύσεως ζητήματα – και μάλιστα εκτοξεύθηκε στο Νο 1 από το Νο 7 την προηγούμενη χρονιά. Άλλες «προκλήσεις» που ανέφεραν οι συμμετέχοντες ήταν ο αυξανόμενος εθνικισμός (σημ.: μάλλον εννοούν τον λεγόμενο «εθνικισμό των ορυκτών πόρων», δηλαδή την προσπάθεια των χωρών να μην αφήνουν να τις ληστεύουν οι εξορυκτικές εταιρείες και να βελτιώσουν τα κρατικά έσοδα από τους ορυκτούς πόρους π.χ. μέσω αύξησης της φορολογίας), το πώς θα αλλάξουν την αντίληψη της κοινωνίας για τις επιχειρήσεις εξόρυξης και ο αντίκτυπος του αυτοματισμού στο εργατικό δυναμικό.
Πρόσφατα παραδείγματα προβλημάτων με την άδεια λειτουργίας είναι η Ινδική Tahoe Resources, η Adani Enterprises και η Αυστραλιανή εταιρεία εξόρυξης σπάνιων γαιών Lynas:
Τον Σεπτέμβριο, το ανώτατο δικαστήριο της Γουατεμάλας επιβεβαίωσε την αναστολή της άδειας εξόρυξης της Tahoe Resources για το μεταλλείο αργύρου Escobal και διέταξε το Υπουργείο Ενέργειας και Ορυχείων να προβεί σε άμεση διαβούλευση με τον τοπικό αυτόχθονα πληθυσμό.
Ένα μήνα αργότερα, η Adani Enterprises αναγκάστηκε να καταγράψει απομείωση αξίας επένδυσης ύψους $13,3 εκατ. γιατο ανθρακωρυχείο Carmichael στο Κουίνσλαντ της Αυστραλίας λόγω καθυστερήσεων και νομικών προκλήσεων.
Και στη συνέχεια, η Μαλαισία έθεσε μια σειρά από όρους στη Lynas για την ανανέωση της άδειάς της, συμπεριλαμβανομένης της απομάκρυνσης ραδιενεργών αποβλήτων που προέκυψαν από τη δραστηριότητά της τα τελευταία 6 χρόνια.
Διαβάστε τα παρακάτω αποσπάσματα της έκθεσης, γιατί πίσω από την «στρογγυλεμένη» γλώσσα λέγονται πολύ σημαντικά πράγματα:
«Ο κλάδος των μεταλλείων και μετάλλων προσπαθεί να επαναπροσδιορίσει την εικόνα του σαν μια βιώσιμη και υπεύθυνη πηγή ορυκτών πρώτων υλών. Αλλά ενώ πολλοί στη βιομηχανία λένε όλα τα σωστά πράγματα, οι πράξεις τους δεν ακολουθούν τα λόγια τους και πολλά από τα ενδιαφερόμενα μέρη (stakeholders) δεν ξεγελιούνται.
Η άδεια λειτουργίας (licence to operate) έχει εξελιχθεί πέρα από τη στενή προσήλωση στα κοινωνικά και περιβαλλοντικά ζητήματα (αυτό που ήταν μέχρι σήμερα γνωστό ως κοινωνική άδεια λειτουργίας – social licence to operate). Υπάρχουν πλέον αυξανόμενες προσδοκίες για πραγματικό διαμερισμό της αξίας από τα μεταλλευτικά έργα. Κάθε στραβοπάτημα μπορεί να επηρεάσει την ικανότητα πρόσβασης σε κεφάλαια ή ακόμα και να οδηγήσει σε συνολική απώλεια της άδειας.
Οι εταιρείες εξόρυξης και μετάλλων πρέπει να μετασχηματίσουν τα επιχειρηματικά τους μοντέλα για να παραμείνουν ανταγωνιστικές και να πάρουν μαζί τους όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη σε αυτό το ταξίδι. Χρειάζεται μια νέα προσέγγιση, και η άδεια λειτουργίας πρέπει να γίνει γρήγορα τμήμα του DNA των επιχειρήσεων με τον ίδιο τρόπο που είναι η ασφάλεια».
Το συμπέρασμα της έρευνας απευθύνεται στις εξορυκτικές εταιρείες και είναι κρυστάλλινα καθαρό: έτσι όπως πάτε, θα βρεθείτε χωρίς δουλειά. Αλλάξτε πορεία.
Από τη δική μας πλευρά, θεωρούμε ότι αυτή η έρευνα περιέχει ορισμένα κρίσιμα συμπεράσματα και γι’αυτό θα τη σχολιάσουμε σε επόμενη ανάρτηση.
Με αποσπάσματα από:
