Όταν ο Nelson Mandela παρέμεινε 19 χρόνια φυλακισμένος στο Ρόμπεν Αϊλαντ, ένας συγκεκριμένος διοικητής ήταν ο πιο βίαιος από όλους:
«Λίγες μέρες πριν φύγει ο διοικητής Badenhorst, με κάλεσαν στο κεντρικό γραφείο. Ο στρατηγός Steyn είχε επισκεφτεί το Ρόμπεν Αϊλαντ και ήθελε να μάθει αν είχαμε κανένα παράπονο. Ο Badenhorst βρισκόταν ήδη εκεί κρατώντας μια λίστα με διαταγές. Όταν τελείωσα, ο Badenhorst μου μίλησε ευθέως.
Μου είπε ότι θα έφευγε από εκείνο το μέρος και πρόσθεσε: «Θέλω απλώς να ευχηθώ σε όλους σας καλή τύχη». Δεν ξέρω αν φαινόμουν αποσβολωμένος, αλλά πραγματικά είχα μείνει κατάπληκτος. Μίλησε σαν άνθρωπος που νοιαζόταν και έδειξε μια πλευρά του χαρακτήρα του που δεν είχαμε δει ποτέ πριν. Τον ευχαρίστησα για τις ευχές του και του ευχήθηκε κι εγώ καλή τύχη στις προσπάθειές του.
Αυτό το περιστατικό το σκεφτόμουν για πολύ καιρό μετά. Ο Badenhorst ήταν ίσως ο πιο σκληρός και βάρβαρος διοικητής που είχαμε ποτέ στο Ρόμπεν Αϊλαντ. Εκείνη όμως την ημέρα στο γραφείο αποκάλυψε και μια άλλη πλευρά της προσωπικότητάς του, μια πλευρά που είχε απομακρυνθεί, αλλά υπήρχε ακόμη.
Μου θύμισε ότι όλοι οι άνθρωποι, ακόμη και οι φαινομενικά πιο ψυχροί, είναι σε θέση να αλλάξουν αν κάτι αγγίξει τις καρδιές τους. Τελικά, ο Badenhorst δεν ήταν κακός άνθρωπος. Το απάνθρωπο σύστημα του επέβαλε να φέρεται άσχημα. Συμπεριφερόταν ωμά επειδή ακριβώς ανταμειβόταν γι’ αυτό».
Πηγή: «Ο δρόμος προς την ελευθερία» (Long Walk To Fredom) του Nelson Mandela
