Ο Υμηττός πάλι σε κίνδυνο!

ΔΙΑΔΗΜΟΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑ ΤΟΥ ΥΜΗΤΤΟΥ

Ο Υμηττός πάλι σε κίνδυνο!

Δημόσια συζήτηση, Ηλιούπολη  6 Μαρτίου 2017 

Μέρος Α’

Ρυθμιστικό Σχέδιο Αθήνας και Υμηττός 

Στην Ελλάδα πραγματοποιείται τις τελευταίες δεκαετίες ένας βαθύς κοινωνικός και οικολογικός μετασχηματισμός. Ο αγροτικός πληθυσμός συρρικνώθηκε, οι δασικοί και παραλιακοί χώροι δομήθηκαν ραγδαία, οι ελεύθεροι αστικοί και περιαστικοί χώροι εμπορευματοποιήθηκαν  και εξαφανίστηκαν. Η διακηρυγμένη στρατηγική της δεκαετίας του ΄80 για αποκέντρωση και περιφερειακή ανάπτυξη έχει εκ των πραγμάτων εγκαταλειφθεί. Στην Αττική, συγκεντρώνεται ο μισός σχεδόν πληθυσμός της χώρας, ο οποίος επιβιώνει σε πολύ δύσκολες συνθήκες λόγω της συρρίκνωσης της παραγωγικής βάσης (πρωτογενής και δευτερογενής τομέας), της  αποβιομηχάνισης και  της ανεργίας.

Το Ρυθμιστικό Σχέδιο της Αθήνας (Ρ.Σ.Α) του 1985 αποτέλεσε μια προσπάθεια αναχαίτισης παρεμβάσεων και εξελίξεων που επεφύλασσαν αρνητικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο στην Αττική, και έτυχε χαμηλού βαθμού εφαρμογής. Η θεσμοθέτηση καθεστώτος προστασίας για τους ορεινούς όγκους της Αττικής, δεν απέτρεψε τις αυθαίρετες ή νομότυπες παρεμβάσεις εκ μέρους ιδιωτών, εκκλησίας, Ο.Τ.Α και άλλων φορέων του Δημοσίου, με την συνδρομή των εκάστοτε κυβερνήσεων.

Η τροποποίηση του ΡΣΑ του 1985, θεωρήθηκε για πολλούς και διάφορους λόγους επιβεβλημένη. Όμως, η νέα «μνημονιακή» περίοδος που εισήλθε η χώρα είχε ως συνέπεια το υπό τροποποίηση ΡΣΑ να αποσυρθεί επανειλημμένως και να επανέρχεται κάθε τόσο στο προσκήνιο, με σημαντικές αλλαγές κάθε φορά προς το χειρότερο συνήθως. Εν τέλει, χωρίς να προηγηθεί μια ουσιαστική διαβούλευση, το νέο  Ρ.Σ.Α ψηφίστηκε με τον νόμο 4277/2014.

Το ισχύον ΡΣΑ περιλαμβάνει ένα σύνολο απόψεων στόχων και προτάσεων. Όσον αφορά κάποιες γενικές κατευθύνσεις του ΡΣΑ, επισημαίνονται οι στόχοι της «ανάκαμψης επέκτασης της πόλης» και της  «συνεκτικής πόλης»

Όσον αφορά τον Υμηττό, το ισχύον ΡΣΑ αναφέρει συγκεκριμένα ότι «…ο (προστατευόμενος) ορεινός όγκος του Υμηττού επεκτείνεται προς νότο μέχρι την θάλασσα (δηλαδή μέχρι την Φασκομηλιά και την Λίμνη Βουλιαγμένης) και διαμορφώνεται σε ένα ενιαίο πάρκο αναψυχής, θέας και πεζοπορίας…». Ακόμη, στο Κεφάλαιο «Τουρισμός φύσης-Ήπιος ορεινός τουρισμός» ο Υμηττός χαρακτηρίζεται ως «ενιαίο περιαστικό πάρκο αναψυχής». 

Πιστεύουμε ότι οι χαρακτηρισμοί  «πάρκο αναψυχής, θέας και πεζοπορίας» και «ενιαίο περιαστικό πάρκο αναψυχής» δεν είναι επιστημονικοί και δεν συνάδουν  με την διατήρηση του δασικού χαρακτήρα του Υμηττού και της προστατευόμενης χλωρίδας και πανίδας. 

Ακόμη, στο ισχύον ΡΣΑ, καταργείται η δημιουργία μιας  Δυτικής Περιφερειακής Λεωφόρου  στον δασικό χώρο του Υμηττού, πάνω από την Ηλιούπολη και την Αργυρούπολη και επιλέγεται η κατασκευή συνδετήριας Σήραγγας κάτω από τον οικιστικό ιστό της Ηλιούπολης, από την περιοχή του Καρέα μέχρι την Λεωφόρο Βουλιαγμένης. Επίσης, στο ισχύον ΡΣΑ αναφέρεται και η οδική σύνδεση μέσω  Υμηττού, του αεροδρομίου των Σπάτων με το πρώην αεροδρόμιο Ελληνικό, το οποίο χαρακτηρίζεται ως «Βασικός πόλος ανάπτυξης» και εντάσσεται στους «Πόλους Διεθνούς και Εθνικής εμβέλειας».(1)

ΣτΕ και Ευρωπαϊκό Δικαστήριο 

Στις 10 Μαρτίου 2017 εκδικάζονται στο ΣτΕ οι αιτήσεις κάποιων όμορων προς τον Υμηττό Δήμων, οι οποίοι επιδιώκουν την ακύρωση του ισχύοντος Π.Δ. προστασίας του Υμηττού (ΦΕΚ 187 Δ’/2011)

Το ΣτΕ  εξέτασε αρχικά τον Φεβρουάριο του 2013 τις  αιτήσεις ακύρωσης του Π.Δ. που είχαν καταθέσει οι Δήμοι και αποφάσισε να απευθύνει προδικαστικά ερωτήματα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, το οποίο στις 10.9.2015, απεφάνθη ότι, με βάση την οδηγία 2001/42/ΕΚ, έπρεπε να έχει προηγηθεί «Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων» (ΣΜΠΕ), πριν την έκδοση του Π.Δ. προστασίας του Υμηττού. 

Ωστόσο, μέχρι τη δίκη στις 10 Μαρτίου στο ΣτΕ, δεν θα έχει ολοκληρωθεί η αναγκαία πλέον Μελέτη Περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΣΜΠΕ), την σύνταξη της οποίας το Υπουργείο Περιβάλλοντος έχει αναθέσει (με σημαντική καθυστέρηση) σε ιδιωτικό γραφείο μελετών. 

Εν τέλει, η ΣΜΠΕ οδηγεί αναπόφευκτα στην εκπόνηση νέου Π.Δ. και η απαιτούμενη διαδικασία χρησιμοποιείται ουσιαστικά από κάποιους ως όχημα για την ολική επαναφορά ενός καθεστώτος συγκάλυψης και επιβράβευσης της κάθε είδους αυθαιρεσίας, καταπάτησης της δημόσιας δασικής γης και ξεπουλήματος της δημόσιας περιουσίας.

Όπως αναφέρεται σε σχετικό Υπόμνημα που κατέθεσε η «Διαδημοτική Επιτροπή για την προστασία του Υμηττού», «…με την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου,  είναι πολύ σοβαρό το ενδεχόμενο  να ακυρωθεί το ισχύον Π.Δ., προστασίας του Υμηττού και να επανέλθουμε στο προηγούμενο καθεστώς  μειωμένης προστασίας του βουνού, νομότυπης και αυθαίρετης δόμησης, εμπορικών συναλλαγών στο δασικό χώρο από ιδιοκτήτες ή  καταπατητές… Εν αναμονή της τελικής απόφασης του ΣτΕ απαιτούμε από το υπουργείο περιβάλλοντος και ενέργειας και από την κυβέρνηση να λάβουν τα κατάλληλα μέτρα, ώστε να μη τεθεί σε κίνδυνο το ισχύον καθεστώς προστασίας του Υμηττού…»

Υμηττός: ένας ανεκτίμητος θησαυρός  της φύσης

Ο Υμηττός είναι ένας από τους τέσσερις ορεινούς όγκους που αγκαλιάζουν την Αττική, τόπος κοινοτικής σημασίας NATURA 2000. Στον Υμηττό έχουν καταγραφεί 44 είδη ορχεοειδών, 40 από αυτά είναι ενδημικά, Παράλληλα έχουν καταγραφεί 112 είδη πουλιών, το ¼ αυτών που καταγράφονται στην Ελλάδα. Η πανίδα του βουνού περιλαμβάνει πολλά ενδημικά και προστατευόμενα είδη(2).

Η περιβαλλοντική συμβολή του βουνού είναι πολυδιάστατη και ο ρυθμιστικός του ρόλος αναντικατάστατος: 

• στην ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα του λεκανοπεδίου, με την παραγωγή οξυγόνου και την απορρόφηση των μικροσωματιδίων από τα φυλλώματα των δέντρων 
• στο κλίμα της Αττικής, γιατί με τα ρεύματα αέρα που αφήνει ελεύθερα να δημιουργηθούν φρεσκάρει και ανανεώνει τη ρυπογόνο ατμόσφαιρα των πόλεών μας
• στη συλλογή νερού και στον εμπλουτισμό του υδροφόρου ορίζοντα 
• στη μείωση των πλημμυρικών φαινομένων, με τη βοήθεια του ριζικού συστήματος της χλωρίδας του

Επιπλέον, λόγω της εύκολης προσβασιμότητας, ο Υμηττός είναι ένας ορεινός όγκος με σημαντική αξία αναψυχής για τους Αθηναίους, διότι προσφέρεται για περιπάτους, φυσιολατρικές δραστηριότητες, διαδρομές με ποδήλατο και ορειβατικές διαδρομές.

Από ποιούς και από τι κινδυνεύει ο Υμηττός; 

Ο Υμηττός, εδώ και αρκετές δεκαετίες, βρίσκεται στο επίκεντρο μιας συνολικής και γενικευμένης επίθεσης που στοχεύει στην εξαφάνιση του  δημόσιου και δασικού χαρακτήρα του. Ιδιώτες, εκκλησία, κρατικοί φορείς και Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης καταπατούν συστηματικά εκτεταμένες εκτάσεις του βουνού, χτίζουν αυθαίρετα κτίσματα, μεθοδεύουν, σχεδιάζουν και προωθούν μια σειρά από κτιριακές εγκαταστάσεις και δραστηριότητες που έχουν ως αποτέλεσμα την αλλοίωση της φυσιογνωμίας του, ενώ οι αλλεπάλληλες πυρκαγιές και οι εμπρησμοί οδηγούν στη ραγδαία συρρίκνωση των δασικών εκτάσεων.

Με το Προεδρικό Διάταγμα  του 1978 (ΦΕΚ 544Δ’/1978), επιχειρήθηκε η ανακοπή της επέκτασης υφιστάμενων αυθαίρετων οικισμών και δόμησης νέων κατοικιών στις Ζώνες προστασίας του Υμηττού (Α’ και Β’), ενώ δίνονταν η δυνατότητα κατασκευής κτιριακών εγκαταστάσεων για κοινωφελή έργα στην Β’ Ζώνη (σχολεία, νοσοκομεία, αθλητικές, πολιτιστικές, στρατιωτικές εγκαταστάσεις κλπ.). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα τη διάνοιξη νέων δρόμων και την κατασκευή ποικίλων ιδιωτικών και δημόσιων κτιρίων, σε διάφορα σημεία του Υμηττού, αλλά και την κατασκευή πολυτελών συνήθως κατοικιών οι οποίες αδειοδοτούνταν ως «πολιτιστικές εγκαταστάσεις», «αναψυκτήρια», κλπ. 

Το ισχύον Προεδρικό Διάταγμα (Π.Δ.) για την προστασία του Υμηττού (ΦΕΚ 187Δ’/16.6.2011)  που καθόρισε το νέο πλαίσιο προστασίας του Υμηττού, συνάντησε εξ’ αρχής τις έντονες αντιδράσεις εκατοντάδων αυθαιρετούχων – διεκδικητών – καταπατητών του βουνού, καθώς και κάποιων Δημάρχων όμορων δήμων, οι οποίοι έχουν καταθέσει στο Συμβούλιο της Επικρατείας (ΣτΕ) αιτήσεις ακύρωσης του Π.Δ., επικαλούμενοι προσχηματικά την «προστασία του περιβάλλοντος», διεκδικώντας ουσιαστικά την νομιμοποίηση περιοχών αυθαιρέτων,  την προσθήκη νέων χρήσεων γης και, κυρίως, τη συρρίκνωση της Ζώνης Α’ απόλυτης προστασίας του βουνού. (Βλ. Παράρτημα II)

Αιτήσεις ακύρωσης του νέου Π.Δ έχουν καταθέσει οι Δήμοι Παιανίας – Γλυκών Νερών, Κορωπίου, Βάρης-Βούλας-Βουλιαγμένης, Γλυφάδας και Ηλιούπολης. Ο Δήμος Ελληνικού – Αργυρούπολης  προσέφυγε στο ΣτΕ  κυρίως κατά της νομιμοποίησης εγκαταστάσεων όπως το Κέντρο Υψηλής Τάσης (ΚΥΤ), στα όρια των Δήμων Ηλιούπολης-Αργυρούπολης και ο Δήμος Παπάγου-Χολαργού για ζητήματα που αφορούν τοπικές και επιμέρους ρυθμίσεις.  

Σχετικά  με τον ΣΠΑΥ

Ο ΣΠΑΥ (Σύνδεσμος Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού) αποτελεί  φορέα των Δήμων που περιβάλλουν τον Υμηττό και σύμφωνα με το καταστατικό του έχει ως σκοπό  την προστασία του βουνού. Με απόφασή της προηγούμενης διοίκησής του, ο ΣΠΑΥ έχει ταχθεί υπέρ της επέκτασης της Α’ Ζώνης προστασίας του Υμηττού.

Επισημαίνεται ότι, ενόψει της εκδίκασης της υπόθεσης στο ΣτΕ, ο Πρόεδρος του Συνδέσμου Προστασίας και Ανάπτυξης Υμηττού (ΣΠΑΥ) Δήμαρχος Ηλιούπολης Β. Βαλασόπουλος, αντί να πρωτοστατεί στην υπεράσπιση του Π.Δ. προστασίας του Υμηττού, επιδιώκει μαζί με τους καταπατητές την ακύρωσή του, δηλώνοντας: «…Το Προεδρικό Διάταγμα του 2011 είναι ακραίο…. Δεν μπορεί η Α’ Ζώνη να επεκταθεί έως τα όρια του σχεδίου πόλης… δεν μπορεί να μας απαγορεύουν να κάνουμε νέα Νεκροταφεία… Ούτε είναι λογικό να μας ζητούν να κατεδαφίσουμε αυθαίρετα φτωχών ανθρώπων, απόγονων προσφύγων που ζουν με κοινωνικές παροχές…» (Καθημερινή, 8. 10. 2016).

Εκτιμάται ότι το ζήτημα του ΣΠΑΥ θα πρέπει να συζητηθεί ειδικότερα.

Αντιστάσεις των πολιτών 

Το ισχύον Π.Δ του 2011 το οποίο αποτελεί μια βελτιωμένη εκδοχή του προηγηθέντος Π.Δ του 1978,  είναι αποτέλεσμα της συνεχούς παρέμβασης των πολιτών τα τελευταία 30 χρόνια για την προστασία του βουνού.

Τον Απρίλιο  του 1990 διοργανώθηκε  στην Ηλιούπολη από την «Πρωτοβουλία Πολιτών για την προστασία του Υμηττού»  μια  Ημερίδα με τίτλο  «1η Συνάντηση για τον Υμηττό», στην οποία συμμετείχαν κινήσεις πολιτών και τοπικοί φορείς από δήμους που συνορεύουν με τον Υμηττό. Ακολούθησαν 7 ακόμη συναντήσεις: στον Χολαργό τον Δεκέμβριο του 1990, στα Γλυκά Νερά το 1992, στον Βύρωνα (Καρέα) το 1993, στην Άνω Γλυφάδα το 1997, στην Αγ. Παρασκευή το 1999, στην Καισαριανή το 2007 και στην Αργυρούπολη το 2011. Οι δυο τελευταίες Συναντήσεις διοργανώθηκαν από την «Διαδημοτική Συντονιστική Επιτροπή για την διάσωση του Υμηττού», ενώ μετά το 2015 λειτουργεί η «Διαδημοτική Επιτροπή για την προστασία του Υμηττού». 

Σε όλες αυτές τις Συναντήσεις  συμμετείχαν ως ομιλητές ειδικοί επιστήμονες διαφόρων ειδικοτήτων (δασολόγοι, πολεοδόμοι, περιβαλλοντολόγοι, κυκλοφοριολόγοι, αρχαιολόγοι, ιστορικοί  κ.ά ),ακτιβιστές, αλλά και δήμαρχοι, δημοτικοί  σύμβουλοι  κ.ά. Έγινε εκτεταμένη αναφορά σε ζητήματα που αφορούν την προστασία του Υμηττού, όπως: Δασοπυροπροστασία, πυρκαγιές, αναδασώσεις, αυθαίρετη δόμηση, καταπατήσεις, εγκαταστάσεις κοινωνικού εξοπλισμού, αρχαιολογικοί χώροι ,σπήλαια, αυτοκινητόδρομοι και διαμορφώθηκαν θέσεις, και προτάσεις  γύρω από τις οποίες αναπτύχθηκαν στην συνέχεια μια σειρά σημαντικές  αντιστάσεις των πολιτών (Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης – Κ.Υ.Τ, νέοι αυτοκινητόδρομοι, κ.α) 

Επίλογος

Οι καταστροφικές πυρκαγιές και οι εμπρησμοί των περασμένων δεκαετιών αποτελούν την τελευταία προειδοποίηση. 

Ας μην επιτρέψουμε να περάσουν τα νέα σχέδια για την λεηλασία του Υμηττού στο όνομα της προστασίας του! 

Ας μην επιτρέψουμε την παραπέρα δόμηση του βουνού!

«…Απέναντι σε  σχεδιασμούς, οι οποίοι δε λαμβάνουν υπ’ όψη τη σημασία του Υμηττού ως μνημείου της φύσης και της ιστορίας και πιστεύοντας πως έχουμε χρέος στις επόμενες γενιές να διαφυλάξουμε αυτή τη μοναδική κληρονομιά που απέμεινε στην περιοχή μας, κρίνουμε αναγκαία τη σύσταση μιας «Διαδημοτικής Συντονιστικής Επιτροπής για τη διάσωση του Υμηττού», η οποία θα αναλάβει όλες τις πρωτοβουλίες συσπείρωσης και αγωνιστικής κινητοποίησης των κατοίκων της περιοχής και όχι μόνο…» (3)  

Παραπομπές

(1)Στο ισχύον ΡΣΑ, επαναλαμβάνονται όσα περιλαμβάνονται και στον μνημονιακό νόμο 4062/2012 σχετικά με τις επιτρεπόμενες χρήσεις στα 6.200 στρ του πρώην αεροδρομίου Ελληνικού και της παραλίας του Αγ. Κοσμά, δηλαδή: πολυόροφα ξενοδοχεία-ουρανοξύστες, καζίνο, πολυτελείς κατοικίες, εμπορικά κέντρα, κτίρια γραφείων, ιδιωτικής εκπαίδευσης, συνολικής επιφάνειας έως 3.600.000 τ. μ, για 27.000 κατοίκους.

(2) Υπόμνημα Κίνησης Πολιτών Ηλιούπολης κ.ά προς το ΣτΕ, Νοέμβριος 2016 

(3)Απόσπασμα πρότασης ίδρυσης της «Διαδημοτικής Συντονιστικής Επιτροπής για την   διάσωση του Υμηττού», Μάιος 2007.

Μέρος  Β’

Θέσεις και προτάσεις της «Διαδημοτικής»

Με βάση τα παραπάνω, καθώς και όσα αναφέρονται στα συνημμένα Παραρτήματα, η «Διαδημοτική Επιτροπή για την προστασία του Υμηττού», θεωρεί αναγκαίο:

1. Να παραμείνουν τα όρια της Ζώνης Α΄ ως έχουν στο ισχύον Π.Δ, με εξαίρεση σημεία που διεισδύουν σε υφιστάμενα σχέδια πόλεως. Να μην επεκταθούν τα όρια της Ζώνης Β’ εντός της Ζώνης Α’.
2. Να παραμείνουν οι επιτρεπόμενες χρήσεις γης στην Ζώνη Α’, ως έχουν στο ισχύον Π.Δ. και να εξακολουθήσει να ισχύει η απαγόρευση δόμησης κατοικιών σε όλες τις ζώνες προστασίας του Υμηττού.
3. Να μην επιτρέπεται στο νέο Π.Δ., όπως και στο ισχύον, η κατασκευή εντός της Ζώνης Β΄ κτιριακών εγκαταστάσεων υγείας, πρόνοιας, αθλητισμού, πολιτισμού, καθώς και σταθμοί επεξεργασίας – μεταφόρτωσης απορριμμάτων. 
4. Να εναρμονιστεί με το νέο ΠΕΣΔΑ Αττικής, το άρθρο 4 του Π.Δ. (παρ. 6, εδάφιο η), ώστε να επιτρέπεται η χωροθέτηση μονάδας επεξεργασίας απορριμμάτων, αντί του προβλεπόμενου κεντρικού σταθμού μεταφόρτωσης απορριμμάτων.
5. Στο άρθρο 3, παράγραφος 1, εδάφιο (α) του Π.Δ. 187/2011 να προστεθούν στα έργα αντιπυρικής προστασίας τα πυροφυλάκια.
6. Να απαγορευτούν νέες κτιριακές εγκαταστάσεις εκπαίδευσης και στη Β’ Ζώνη προστασίας του βουνού.(βλ. Παράρτημα V)
7. Να μην επιτρέπεται η αλλαγή χρήσης πρώην στρατιωτικών εγκαταστάσεων (π.χ. Σακέτα Βύρωνα, Τερψιθέα Γλυφάδας κ.α.) και να απομακρυνθούν οι υφιστάμενοι εντός της Ζώνης Α΄ σταθμοί ανεφοδιασμού καυσίμων.
8. Να μην νομιμοποιηθούν υφιστάμενες παράνομες  εγκαταστάσεις ενέργειας στον Υμηττό (π.χ. Κέντρο Υψηλής Τάσης της ΔΕΗ, στα όρια των Δήμων Ηλιούπολης-Αργυρούπολης) (βλ. Παράρτημα VI)/ 
9. Να απαγορευτούν ρητώς νέοι υπερτοπικής σημασίας αυτοκινητόδρομοι στον Υμηττό (π.χ. Αργυρούπολη-Κορωπί, Βύρωνας (Σακέτα) – Κορωπί).
10. Να καταργηθεί το καθεστώς των ανοικτών οικοδομικών τετραγώνων στα όρια των σχεδίων πόλεως με τις Ζώνες προστασίας (π.χ.  Καρέας Βύρωνα)
11. Να χαρακτηριστούν ως Γ’ Ζώνη προστασίας και να οριοθετηθούν όλοι οι αρχαιολογικοί χώροι του Υμηττού. Να θεσμοθετηθούν αρχαιολογικές διαδρομές – περίπατοι ( π.χ. το μονοπάτι του Αιγέα).
12. Να οριοθετηθούν και να θεσμοθετηθούν μέτρα προστασίας των σημαντικών σπηλαίων του Υμηττού.
13. Να απαγορευτεί η επέκταση των υφιστάμενων δημοτικών νεκροταφείων και η δημιουργία νέων νεκροταφείων σε δασικές περιοχές (π.χ. Άνω Γλυφάδα).
14. Να καταγραφούν οι παράνομες χρήσεις γης (π.χ. οικιστικές χρήσεις σε γη παραχωρημένη ή χαρακτηρισμένη ως «γεωργική»).
15. Να καταγραφούν τα αυθαίρετα κτίσματα, όπως προβλέπεται και στο ισχύον Π.Δ και να εφαρμοστεί η σχετική νομοθεσία όπου υπάρχουν τελεσίδικες δικαστικές  αποφάσεις. Να καταργηθεί οποιαδήποτε «ρύθμιση» που επιτρέπει την  διατήρηση της αυθαίρετης δόμησης – π.χ άρθρο 23 παρ.1  ν.4178/2013. (βλ. Παράρτημα ΙV)
16. Να υπάρξει αναλυτική καταγραφή του ισχύοντος ιδιοκτησιακού καθεστώτος στον Υμηττό, αλλά και των διεκδικούμενων – καταπατημένων – διακατεχόμενων  δημόσιων δασικών εκτάσεων από Κρατικούς Φορείς, Δημόσιους Οργανισμούς, Ο.Τ.Α., Εκκλησία, ιδιώτες κ.ά. (βλ. Παραρτήματα ΙΙI, IV)
17. Να ενταχθούν όλες οι χαρακτηρισμένες περιοχές NATURA στην Α’ Ζώνη και να θεωρηθούν τα όριά τους (πλην ειδικών εξαιρέσεων) ως όρια της Α’ Ζώνης. 

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ Ι

Θέσεις της «Επιτροπής Αγώνα για το Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή»

Η Επιτροπή  σε περίπτωση αλλαγής του Π.Δ. 187/Δ/11 θεωρεί ότι πρέπει να ληφθούν υπ’ όψη τα εξής:

1. Το νέο Π.Δ. να περιλαμβάνει και το στρατόπεδο Πλέσσα το οποίο περιελάμβανε και η μελέτη του ΕΜΠ και να εντάσσει τα στρατόπεδα Ζορμπά και Φακίνου στο Μητροπολιτικό Πάρκο Γουδή (ΜΠΓ), να καθορίζεται δε χρονοδιάγραμμα για την απομάκρυνση όλων των στρατοπέδων που βρίσκονται στο χώρο αυτό.
2. Να περιγράφεται η λύση του ιδιοκτησιακού με σαφές χρονοδιάγραμμα καθώς και ο μηχανισμός παραχώρησης των εκτάσεων οι οποίες ανήκουν σε διαφορετικούς φορείς.
3. Να θεσμοθετηθεί η άμεση συγκρότηση δημόσιου φορέα διαχείρισης του Πάρκου.
4. Να προβλέπεται η άμεση απομάκρυνση και ο αποκλεισμός κάθε παράτασης λειτουργίας των ασύμβατων και ετερόκλητων κατασκευών, όπως του Badminton, σε εφαρμογή της απόφασης του ΣτΕ αρ.1970/2012 καθώς και της ΕΠΟ και να αποδοθούν με τον περιβάλλοντα χώρο τους στο Πάρκο.
5. Να περιληφθούν στον πυρήνα του Πάρκου και οι εκτάσεις που έχουν παραχωρηθεί στα Ολυμπιακά Ακίνητα (σημερινή ΕΤΑΔ). Προς τούτο να συμπεριληφθεί στη σελίδα 6 στο (α) : «και τις εκτάσεις που έχουν παραχωρηθεί στα Ολυμπιακά Ακίνητα».
6. Να προβλέπεται στο Π.Δ. όχι μόνο η απαγόρευση της κίνησης των οχημάτων εντός του Πάρκου αλλά και η κατάργηση των δρόμων οι οποίοι ευρίσκονται στον πυρήνα του. Εντός του πυρήνα να μην κατασκευαστεί κανένας χώρος στάθμευσης υπόγειος ή υπέργειος.
7. Το ποσοστό 5% το οποίο επιτρεπόταν σύμφωνα με Π.Δ. 187/Δ/11 για τις επεκτάσεις των υφιστάμενων κτιρίων να εφαρμόζεται μόνο για τις ανάγκες σταθερότητας των κτιρίων (θεμελιοδομή, υποστυλώσεις, αντισεισμικές μελέτες κλπ.).
8. Να απαγορευθεί οποιαδήποτε ανέγερση κτιρίου στον πυρήνα του Πάρκου.
9. Σε περίπτωση ακύρωσης του Π.Δ. 187/Δ/11, να απαγορευθεί κάθε είδους οικοδομική εργασία, καθώς και η έκδοση οικοδομικών αδειών στην προβλεπόμενη έκταση για τη  δημιουργία του Μητροπολιτικού Πάρκου Γουδή μέχρι την έκδοση νέου Προεδρικού Διατάγματος.

ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ ΙΙ

«Ενιαίο Μέτωπο των Δήμων με ενιαία συντονιστική επιτροπή αγώνα στη μάχη κατά του Π.Δ, που δημεύει πεδινές μη δασικές περιοχές  / Κορωπί, 12 Σεπτεμβρίου 2011»

Σημαντικές αποφάσεις πάρθηκαν σε έκτακτη σύσκεψη των Συντονιστικών Επιτροπών Αγώνα των Δήμων Κρωπίας και Παιανίας-Γλυκών Νερών που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη 8 Σεπτεμβρίου 2011, στο Δημαρχείο Κρωπίας, για την εξέλιξη του αγώνα ενάντια στο νέο Π.Δ με τον πλασματικό τίτλο της «προστασίας του Υμηττού». Σύμφωνα με τις πάγιες θέσεις των Δήμων, το νέο Π.Δ δεν συμβάλλει στην ουσιαστική προστασία του Υμηττού ενώ δεσμεύει ιδιωτικές και δημοτικές περιουσίες σε πεδινές εκτάσεις και δημιουργεί με τον τρόπο αυτό συνθήκες μεγάλης κοινωνικής αδικίας. Όπως επανειλημμένως έχει επισημανθεί η ακραία αυτή αυταρχική αντίληψη που επικράτησε στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΚΑ και στον Οργανισμό της Αθήνας (ΟΡΣΑ) από το 2008 και κορυφώθηκε το 2009-2010 επί Υπουργίας Τ. Μπιρμπίλη, εντάσσει σε καθεστώς απόλυτης προστασίας χιλιάδες πεδινές-γεωργικές ενεργές εκτάσεις, που με κανέναν τρόπο δεν ανήκουν στο δασικό-ορεινό οικοσύστημα του Υμηττού. Οι προτάσεις των δήμων και των συλλόγων αγνοήθηκαν προκλητικά όλες τις περιόδους διαβούλευσης και επικράτησαν ακραίες και αντιεπιστημονικές απόψεις ομάδων της λεγόμενης «υστερικής οικολογίας» που επηρέασαν τα κέντρα των πολιτικών αποφάσεων. Η Τοπική Αυτοδιοίκηση της περιοχής με βαθύ το αίσθημα της ευθύνης για τη διατήρηση και προστασία του δασικού-ορεινού οικοσυστήματος του Υμηττού απέναντι στις γενιές που έρχονται, διατύπωνε, εδώ και χρόνια, ρεαλιστικές θέσεις. Υπεράσπιζε δίκαια μόνο αιτήματα συλλόγων (συμπεριλαμβανομένου του Κυνηγετικού συλλόγου Κορωπίου) και των οικισμών Χέρωμα, Σκάρπιζα, Κίτσι και Προσήλιο που βρέθηκαν μετά το 1978 σε καθεστώς ομηρίας στις υπό προστασία περιοχές του Υμηττού. Ο αγώνας, νομικός και πολιτικός, όπως συμφώνησαν όλοι οι μετέχοντες στη σύσκεψη, θα είναι μακρύς και δύσκολος αλλά αυτή τη φορά θα είναι συντονισμένος, προσδιορισμένος χρονικά.