Οδηγός επιβίωσης προς συνταξιδιώτες
Γράφει η Τίνα Ντάρμα
Πως να αρχίσει κανείς, χωρίς να χαωθεί; Αποφεύγω συνειδητά, να βλέπω τηλεόραση και να σπαταλάω χρόνο στο internet, όταν δεν δουλεύω. Στα social media, έχει γίνει μεγάλο ξεσκαρτάρισμα τα τελευταία χρόνια, από μέρους μου και προσπαθώ με κάθε τρόπο, να κρατάω την οπτική μου γωνία καθαρή, γιατί απλά έτσι νιώθω καλύτερα και πιο ανάλαφρα. Η πληροφορία θα σου σκάσει, θες δε θες και αυτό με τα χρόνια σίγουρα κατά κάποιο τρόπο, με έχει κουράσει. Δυστυχώς, θέλοντας και μη, στεναχωριέμαι, γιατί δεν είμαι ρομπότ. Παρατηρώ ανθρώπους, χωρίς καθόλου τεχνικές γνώσεις, να δίνουν ρεσιτάλ ηθοποιίας, νιώθοντας και παίζοντας το, πανεπιστήμονες και ειδικοί, εκ του ασφαλούς μέσω Facebook και από τον καναπέ, του χωριού τους! Σε καμία περίπτωση, δεν θέλω να γράψω, ένα άρθρο για τον COVID-19 και σίγουρα, δεν θέλω να φωτογραφηθώ, με μασκούλα για fashion police, με πούλιες/αυγερινούς και give away στο Instagram, είναι βέβαιο!
Πιθανό να πατήσω ξανά το delete, σε ένα δύο χρόνια και για αυτή τη χρονική περίοδο που ζούμε, γιατί δε θα θέλω τίποτα, να μου την θυμίζει. Συμπερασματικά, κάνω οικονομία δυνάμεων και δεν αναλώνομαι σε ότι να ναι και για όποιον να ναι. Προτιμώ να φοράω τα αθλητικά μου και να περπατάω 1-2 ώρες τη μέρα. Να διαβάζω κανένα βιβλίο και να ακούω τη μουσικούλα μου. Κάποιες φορές που αντέχω, προσεύχομαι και για τον καλό μας, τον καιρό.
Οι περισσότερες ουσιαστικές αλλαγές στη ζωή μου, γινόντουσαν συνήθως με μηδενικό budget και κανείς δε μπορεί να με κατηγορήσει, για σύνδρομο, Βορείων Προαστίων, ούτε σε αυτή, ούτε στη άλλη ζωή! Πάντα προσπαθούσα να έχω σφαιρική αντίληψη και αντιληπτικότητα και ποτέ, στη προσπάθεια μου αυτή, δεν με περιόρισαν γεωγραφικά μήκη και πλάτη. Χωριό δεν έχω, ούτε σπίτι στο χωριό. Πάντα όμως ταξίδευα και θεωρούσα ότι είναι χρέος μου να αγαπάω όλα τα χωριά! Το μόνο σίγουρο βέβαια είναι ότι αγαπάω την Αθήνα εξίσου και ότι ακόμα, μέχρι και σήμερα ανακαλύπτω καινούργιους ανθρώπους, ιδέες, καταστάσεις και μυρωδιές, σε αυτή και τα προάστιά της. Περπάτα από εδώ, οδήγα από εκεί, με το καιρό γνωριστήκαμε και οι περισσότεροι! Αν τα φέρει έτσι όμορφα η ζωή, χαιρετιόμαστε και στο δρόμο, με το μικρό μας. Γνωριζόμαστε και γνωρίζουμε!
Άνθρωποι των γραμμάτων, μας μιλούν για αυτή τη τόσο στενάχωρη περίοδο, με τον ίδιο τρόπο, που έκαναν τόσα χρόνια. Απαξιωτικά, για αυτούς που προσπαθούν να συντονίσουν μία κατάσταση, όπως π.χ. τους πουλημένους δημοσιογράφους, τους γιατρούς και τους επιστήμονες και προσβλητικά, όπως πάντα για εμάς, τα μικρά ανθρωπάκια, του συρμού. Τον λαουτζίκο! Θλίβομαι (όχι και για πολύ) γιατί οι περισσότεροι από αυτούς, δεν έχουν βάλει ένα συνεχόμενο οχτάωρο, στο κοντέρ τους, τα τελευταία χρόνια. Δεκαετίες χαμένες ολόκληρες, στο κουτσομπολιό και την αρνητική ενέργεια, της καταστροφολογίας, της ποζεριάς και της αμάθειας. Σε φάση κάντε πέρα ΕΓΩ ΤΑ ΞΕΡΩ ΟΛΑ! Δεν υπάρχει δικαιολογία, γιατί και χωρίς δουλειά να είναι κάποιος και χωρίς μία στη τσέπη, πάλι μπορεί να προσφέρει, στη κοινωνία με δυναμική! Με ένα χαμόγελο, μια θετική κίνηση, με αγάπη και αυτιά για τον διπλανό του, πολλά μπορούν να αλλάξουν και όχι δε μιλάω θεωρητικά.
Είσαι αρνητής του ιού, δεν θέλεις να εμβολιαστείς και θεωρείς ότι η νέα τάξη πραγμάτων, μας έκανε μαριονέτες; ΤΕΛΕΙΑ! Σταμάτα να πίνεις μπύρες για αρχή, γιατί και αυτές πολυεθνικές τις φτιάχνουν και πήγαινε σε μια σπηλιά στα Μάταλα, μαζί με την οικογένεια σου, να βγάλεις χειμώνα. Ιστορικά πανδημίες υπήρχαν πάντα, ακόμα και τότε που δεν είχε γεννηθεί ο Bill Gates, σε διαβεβαιώ! Έχουμε καταστρέψει τον πλανήτη και του έχουμε φερθεί με ασέβεια, για δεκαετίες ολόκληρες, δεν περίμενε το σύμπαν και η απεραντοσύνη του, για τον απόλυτο πανικό σου, όντας καβατζωμένος στο χωριουδάκι σου, για να γίνει ,μία κάποια αλλαγή! Αν πρέπει να αλλάξεις κάτι, για αρχή, άλλαξε προς το καλύτερο, τον εαυτό σου και μετά μοιράσου το μυστικό της ευτυχίας σου (και όχι της επιτυχίας σου που συνήθως είναι και κάτι πρόσκαιρο και συγκεκριμένο χρονικά), με όλους μας. Γιατί μόνο δυστυχία αντικρίζουμε επάνω σε εσένα και τους όμοιούς σού. Πουλάς δυστυχία με το τσουβάλι και επαγγελματικά και με τον νόμο. Το να βρίζεις και να ακυρώνεις, επιστήμονες και γιατρούς, να αμφισβητείς τα εμβόλια και να θεωρείς ότι ακόμα εμείς, δεν έχουμε χάσει τα λογικά μας, επειδή τα παίρνουμε κρυφά, από τον Σόρος, είναι μια μορφή σχιζοφρένιας και άκρατου κώλο-παιδισμού και ΣΑΦΩΣ πρέπει να το κοιτάξεις!
Όταν σε πιάσει πονόδοντος, θα πρέπει να πας στον οδοντίατρο, που εμπιστεύεσαι και εάν το παιδί σου αρρωστήσει, θα πρέπει να επισκεφτείς το φαρμακείο, της γειτονιάς σου, για να του πάρεις μία αντιβίωση. Είσαι άραγε σε θέση; Ούτε ξεματιάστρες μπορούν να στο λύσουν, ούτε μαγικά ξόρκια και όλες οι ενέργειες του Ζεν μαζί! Το ότι κάποιος βάζει ένα ωραίο γκολ, με τρίπλα ή του ότι γράφει μια ωραία μουσική, δεν σημαίνει ότι τον καθιστά κανείς υπεύθυνο γκουρού, για όλες τις απαντήσεις του κόσμου. Ο καθένας στο είδος του και ο Λουμίδης στους καφέδες (έμμεση διαφήμιση από τα κέντρα ελέγχου βλέπεις.. ή απλά μου αρέσει ο καφές του Λουμίδη;). Attention whore ή drama queen, το λένε στο χωριό μου!
Σε αυτή τη χώρα ξεκατινιάζονται, από πάντα με το παραμικρό, σιγά μην έμεναν στα προσχήματα, μια τόσο δύσκολη περίοδο, θα μου πεις, αλλά μη βγάζεις τη ουρίτσα σου, απέξω . Ας κάνει ο καθένας την αυτοκριτική του! Το να διχάζεις συνεχόμενα και από επάγγελμα, δεν βοηθάει απολύτως κανένα και με την αποδοχή και με τη σιωπή σου άθελά σου συμμετέχεις, στο απόλυτο τίποτα. Κλείσε το κινητό σου και πήγαινε ένα περίπατο για αρχή ή διάβασε ένα βιβλίο επιλογής σου. Αυτό που ζούμε, θα μπορέσει να αναλυθεί, ψυχολογικά, οικονομικά αλλά και από οποιαδήποτε, άλλη οπτική μετά από μια δεκαετία τουλάχιστον και έξω από αυτό. Με καθαρή ματιά και νούμερα, από γιατρούς, κοινωνιολόγους, ιστορικούς, οικονομολόγους και ψυχολόγους. Με το να βγαίνει ο οποιοσδήποτε καθένας, με το μακρύ του και το κοντό του, δε βοηθάει καμία κατάσταση και δεν ωφελεί ΠΟΥΘΕΝΑ. Η φασούλα με το ανακοινώνουμε και διατάζουμε, έχει μετατραπεί, σε ανακοινώνουμε και διχάζουμε. Αντί να κάνει κάποιος promo, στη δουλίτσα του με τον παλιό Ορθόδοξο τρόπο, προτιμάει να πυροβολεί μέσω Facebook ότι κινείτε, για να δικαιολογήσει τη δική του προσωπική ακινησία. Πολύ προβλέψιμο έγινε!
Δεν υπάρχει κάποιος που να μην είναι χαμένος, από αυτό που έχει συμβεί, από όποια οπτική και αν το δεις. Ακόμα και αν δε μας εκδικήθηκε η φύση και είναι 100% στημένο (σενάριο x-Files τύπου), θα φανεί αργά ή γρήγορα και θα το γράψει η Ιστορία. Όλοι θα πεθάνουμε μια μέρα και αυτό πάλι είναι το ίδιο δημοκρατικό, για όλους μας. Ούτε καν θα ήθελε κάποιος μια ζωή αθανασίας, όπου όλα γύρω του θα άλλαζαν και αυτός, δε θα μπορούσε, να τα ακολουθήσει. Θα ήταν φουλ βαρετό ακόμα και αν είχε εφευρεθεί! Όλα αλλάζουν και αυτό δεν αλλάζει, εξάλλου! Το να κλαίγεσαι, που δε δουλεύουν τα μπαρ είναι πολύ λίγο για αυτή τη ζωή. Και ας μην έχεις μεροκάματο σήμερα, όλα τα ωραία μπροστά είναι! Το να χάνεις την ελπίδα σου και να προκαλείς διχόνοιες σε φάση, κάντε πέρα ΕΓΩ τα ξέρω όλα..τα είδα στον ύπνο μου εχθές το απόγευμα συγκεκριμένα, δε βοηθάει κανένα. Το δράμα δε σε κάνει καλλιτέχνη, αλλά ένα κακομαθημένο παιδί, χωρίς καμία παιδικότητα.
Ο υδραυλικός ας φτιάξει καμία βρύση, ο μουσικός, ας γράψει μουσική, ο ζωγράφος ας ζωγραφίσει, ο ψιλικατζής ας πουλήσει τσίχλες και ο γιατρός ας γιατροπορεύσει. Μόνο αυτό θα μείνει ούτως ή άλλος, ακόμα και μετά από χρόνια, σε αυτή τη ζωή. Το έργο, του καθένα θα κριθεί αναλογικά και για όλους μας! Και θα αγκαλιαστούμε ξανά και Χριστούγεννα θα ξανάρθουν και σφηνάκια θα πιούμε και συναυλίες και πάρτυ θα ξαναγίνουν και στην εκκλησία θα πάμε, για να μεταλάβουμε. Με εμένα πρώτη, γιατί είμαι και γνωστός Χριστουγεννιάτικος πάρτυ αγκαλίτσας! Το να μαυρίζεις το σύμπαν γύρω σου, ήταν μια παλιά μέθοδος, που χρησιμοποιούσες πέρυσι ίδια εποχή, με ακριβώς την ίδια ευκολία. Ούτε περισσότερο ευαίσθητο, σε κάνει από τον συνάνθρωπο, ούτε πιο Χριστιανό, ούτε πιο πολύ ροκά, ούτε πιο υδραυλικό! Πεθαίνει κόσμος και από σεβασμό έστω, θα έπρεπε να υπάρχει μια συμπόνια..και καμία διάθεση για πάρτυ.
Η ομορφιά της ζωής, κρύβεται πίσω από μια απλή και όμορφη βόλτα, που όμως δεν θα την κάνει κάποιος άλλος, για εσένα. Κλείσε το κομπιούτερ και το κινητό σου, για μια καλή αρχή! Ούτε τσιπάκια , ούτε πληρωμένοι δωσίλογοι σε καταδιώκουν, θυμήσου πως οι περισσότεροι ήταν παλιοί σου φίλοι και συμμαθητές, από το Δημοτικό. Α! και η κα.Κούλα, η φαρμακοποιός, που μένει στον παρακάτω δρόμο. Αποκλείεται να τα έχει πάρει η κα.Κούλα, κρυφά από Ιλλουμινάτι, ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗ ΖΩΗ..το επιβεβαιώνω! Βοηθάει με το τεφτεράκι της χρόνια ολόκληρα, όλη τη γειτονιά. Οδηγεί ένα μεταχειρισμένο παλιό Lada του 2003 και μένει στο νοίκι. FOR GOD SAKE, αφήστε ήσυχη τη κα.Κούλα!
Κράτα καλά τον οργανισμό, την ψυχολογία σου και το ανοσοποιητικό σου, πέρυσι, φέτος και του χρόνου! Μαζί με ολίγο από αυτοκριτική πάντα, δεν αρκούν τα μπράτσα και τα γυμναστήρια. Θα πέσει φωτιά να μας κάψει, χεστήκαμε για τα λεφτά που χάνουμε και ας μη μας περισσεύουν. Όσο είμαστε υγιείς ή έστω ζωντανοί, υπάρχουν σοβαρές πιθανότητες να ανατραπούν όλα, μέσα σε μία μέρα, αν όχι μέσα σε μια ώρα. Όταν όχι.. ΟΧΙ! Προτιμώ να προσεύχομαι για τους ασθενείς, τους νοσηλευτές και τους γιατρούς, από το να γκρινιάζω που δεν μπορώ να παρτάρω, όπως θέλω φέτος! Είναι ασέβεια τόση στενοχώρια, από φαινομενικά υγιείς ανθρώπους. Στη τελική όποιος έχει κάνει πραγματικό πάρτυ σε αυτή τη ζωή, δε παθαίνει τόσο γρήγορα στερητικά σύνδρομα. Πάλι με χρόνια με καιρούς πάλι δικά μας θα είναι. Το ότι το 99% ήταν μόνιμα για δεκαετίες, με παντόφλες κολλημένο πίσω από μια οθόνη, σα γεγονός, προ πανδημίας, το κάνει ακόμα πιο υποκριτικό.
Το να βλέπουμε ανθρώπους, της τέχνης να μιλάνε για ιατρικά θέματα, είναι εξίσου βαρετό με το να βλέπουμε γιατρούς, να κάνουν κριτική, σε μουσικά είδη, που δε αγάπησαν ποτέ! Υπάρχει πάντα το ανθρώπινο δικαίωμα της έκφρασης, που όμως πρέπει να σταματάει, όταν μιλάει η επιστήμη. Σε ένα εικαστικό έργο μπορείς να πεις, μου αρέσει ή και όχι. Στην επιστήμη η απόδειξη, μετά από χρόνια ερευνών και κόπους συνολικής και ατομικής προσπάθειας, είναι και το όριο σου και όλων μας!
Και είναι πολύ νωρίς γαμώτο για όλα αυτά! Μου θυμίζουν το ανέκδοτο με το αεροπλάνο που πέφτει, με χιλιάδες κόσμο μέσα και οι δημοσιογράφοι, ανακαλύπτουν τον μοναδικό επιζώντα! Τον ρωτάνε λοιπόν : -Πως τα καταφέρατε και επιβιώσατε, από αυτό και που βρίσκονται οι υπόλοιποι συνεπιβάτες σας; Πέφτει σιωπή, το σκέφτεται λίγο το θύμα τον αεροπορικών εταιρειών και απαντάει : -Τους έφαγα όλους! Έπρεπε να επιβιώσω κάπως, σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες απομόνωσης! –Μα το αεροπλάνο.. έπεσε μόλις εχθές! Ψέλλισε ένας δημοσιογράφος.. Και όπου φύγει φύγει. Καθαρή ανθρωποφαγία!
Τίνα Ντάρμα
