ΟΙ ΣΤΡΟΓΓΥΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ
“Ο Τρελλός κι ο γνωστικός”.
Πρόκειται για ελληνικό λαϊκό παραμύθι (ευτράπελη διήγηση), απο την συλλογή του Γ.Μεγα σε εικονογράφηση Φ.Κόντογλου και Ράλλη Κοψίδη. (Βλ.Σχόλια)
Ο γνωστικός λοιπόν, παροτρύνει τον “τρελλό” αδελφό του να λέει “στρογγυλές κουβέντες”.
Ευτράπελο είναι, πως αυτός λέει “κεφάλι τυρί, ρόδα, κλπ.”
Προφανέστατη η παρανόηση.
Διότι στρογγυλές κουβέντες, είναι εκείνες που δεν έχουν “αγκάθια.”
Χωρίς περιττές προσμίξεις, είναι επικεντρωμένες με σαφήνεια και οικονομία στο θέμα της συζήτησης.
Κατ΄αυτόν τον τρόπο, ανεβαίνει το επίπεδο και προάγεται ο γόνιμος διάλογος.
Χωρίς να προκαλούνται άσκοπες παρενέργειες, όπως οι πολλαπλές αντεγκλήσεις που βλέπουμε σε “τοίχους” του f/b.
Τί σχέση έχει, κάποιος που υποστηρίζει μιάν άποψη, να αναφέρει λ.χ. πως έχει μεγαλύτερα γεν. όργανα, ή να χαρακτηρίσει τον άλλον “ψεκασμένο” κλπ. κλπ.
Αποφεύγοντας αποτυχημένες φραστικές απόπειρες, που μας καθιστούν ψευδο-λογοτέχνες και ψευδο-ρήτορες, ας λέμε αυτό που θέλουμε τίμια, άμεσα και ξεκάθαρα.
Όσο “βαρύ” και αν ακουστεί, όταν αποφύγουμε τα περιττά αγκάθια και σεβόμαστε τον συνομιλητή μας, θα τύχουμε και εμείς του αντίστοιχου σεβασμού.
