24.7 C
Athens
Παρασκευή, 29 Μαρτίου, 2024
ΑρχικήΑΠΟΨΕΙΣΟι συλλογικές μας ονειρώξεις | Του Χρήστου Λουτράδη

Οι συλλογικές μας ονειρώξεις | Του Χρήστου Λουτράδη

 

Οι εκάστοτε Ελληνικές Κυβερνήσεις σε πλήρη σύμπνοια με την πλειοψηφία των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης αλλά και μιας μερίδας της κοινωνίας  επαναλαμβάνουν  στερεοτυπικά  ένα συγκεκριμένο μοτίβο σκέψης γύρω από τις Ελληνο-Τουρκικές σχέσεις που εμπεριέχει την ίδια μη ρεαλιστική μυθολογία,  ότι οι ξένες δυνάμεις  και ειδικότερα η Ευρωπαϊκή Ένωση και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής, θα θυσιάσουν τα ζωτικά του συμφέροντα στο όνομα της υπεράσπισης των δικαίων της πατρίδας μας σε σχέση με την Άγκυρα.

Η ψευδαίσθηση αυτή που δυστυχώς αναπαράγεται λόγω αφενός μεν  ενός λαϊκισμού που διαπερνά, διαχρονικά, πολιτικά κόμματα και ιδεολογίες ,  αφετέρου δε του εθισμού της πλειοψηφίας των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης στην κατασκευή μιας μη-πραγματικότητας που εξιδανικεύει το αρχαϊκό παρελθόν, εξυψώνει τα αιτήματα της Ελληνικής πλευράς σε Ευαγγέλιο και δημιουργεί μια συλλογική αυταπάτη ότι οι εκάστοτε Ελληνικές αιτιάσεις στο πλαίσιο των Ελληνο-Τουρκικών σχέσεων απολαμβάνουν και ένα άτυπο χαρακτήρα διεθνούς δικαίου αρά και σεβασμού από όλους τους παράγοντες της γεωπολιτικής σκακιέρας. 

Ο συλλογικός αυτός λειτουργικός αναλφαβητισμός με τον οποίο αναλύουμε τις διεθνείς σχέσεις έχει ως αποτέλεσμα πέρα από την εκπόνηση λανθασμένης στρατηγικής για τις Ελληνο-Τουρκικές αλλά όχι μόνο σχέσεις αλλά και στο σοκ , που φτάνει τα όρια τα κατάθλιψης, όταν η απομυθοποίηση αρχίζει και παίρνει την εκδίκηση της. 

Τις τελευταίες ημέρες φαίνεται ότι βρισκόμαστε στο στάδιο της απαρχής του συλλογικού σοκ μετά από την συνειδητοποίηση ότι γραφειοκρατικοί μηχανισμοί όπως η Ε.Ε δεν λειτουργούν επί τη βάση των δικαίων που κάθε κράτος-μέλος θεωρεί ότι έχει , αλλά επί τη βάση της ρεαλιστικής, στα όρια του κυνισμού, στρατηγικής αποκόμισης οικονομικών κυρίως ωφελημάτων, όπως έδειξαν και οι πρόσφατες μη-αποφάσεις του Συμβουλίου Αρχηγών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Η συνεχής υπενθύμιση της ρεαλιστικής πραγματικότητας φαίνεται ότι δυστυχώς δεν μας έχει καταστήσει σοφότερους έτσι ώστε να επαναπροσδιορίσουμε εκ βάθρων την στρατηγική μας και να αρχίσουμε να χαράζουμε μια εξωτερική πολιτική που δεν θα βασίζεται στην επίκληση ενός παρελθόντος αλλά ούτε θα μας περιορίσει στο ρόλο του θρασιμιού που ταιριάζει περισσότερο με νοοτροπία υπανάπτυκτου βαλκανικού κρατιδίου και όχι χώρας της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτό απαιτεί πίστη στις δυνάμεις μας αφενός αλλά κυρίως πίστη στην Αλήθεια. 

 

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

εισάγετε το σχόλιό σας!
παρακαλώ εισάγετε το όνομά σας εδώ
Captcha verification failed!
Η βαθμολογία χρήστη captcha απέτυχε. Παρακαλώ επικοινωνήστε μαζί μας!
echo ‘’ ;