Tης Ελιζαμπέτας Καζαλότι
Μπορεί μια χούφτα δάσκαλων και μαθητών ενός ορεινού χωριού να παρασύρει ολόκληρη την τοπική κοινωνία να κάνει θαύματα, ακόμη και να σώσει έναν από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους της ευρύτερης περιοχής; Αυτό ακριβώς συνέβη στον Οξύλιθο της κεντρικής Εύβοιας.
Γεννημένη με τη στόφα του δασκάλου, η κυρία Ευαγγελία Βελισσαρίου, διευθύντρια του δημοτικού σχολείου του Οξυλίθου Εύβοιας , πίστευε πάντα ότι η ιστορία δεν διδάσκεται μόνο στα βιβλία.
Πιο σημαντικό για την ίδια είναι το εμπειρικό, βιωματικό κομμάτι, που βοηθάει αυτούς που ζουν σε μια περιοχή με πλούσια ιστορία να κατανοήσουν καλύτερα το παρελθόν όχι μόνο του τόπου τους, αλλά και ολόκληρης της χώρας και να το συνδέσουν με το παρόν· να ανακαλύψουν, με λίγα λόγια τις ρίζες τους και να επανασυνδεθούν με αυτές.
«Το πρώτο μας πρότζεκτ», μας είπε η δασκάλα όταν την συναντήσαμε στον Οξύλιθο, «αφορούσε τις βυζαντινές εκκλησιές του χωριού μας. Τις επισκεφτήκαμε με τα παιδιά και δημιουργήσαμε ένα βίντεο.
Μέσα από τις τοιχογραφίες και από τους ρυθμούς των εκκλησιών, οι μαθητές είχαν την ευκαιρία να κατανοήσουν το Βυζάντιο, μια θρησκειοκρατούμενη αυτοκρατορία. Επίσης, παρατηρώντας την καταστροφή των τοιχογραφιών, τα παιδιά διδάχτηκαν την εποχή της Τουρκοκρατίας. Μέσα από παρόμοιες πρωτοβουλίες κατανοήσαμε ότι τα παιδιά είναι σε θέση να ζήσουν βιωματικά τις εποχές της ιστορίας μας».
