Αντιλήψεις που απορρέουν από τη νεοφιλελεύθερη οικονομική λογική των Συνθηκών της Ε.Ε. διατρέχουν και το νομοσχέδιο του Υπουργείου Εργασίας. Εκτός του ότι διαμορφώθηκε ερήμην των φορέων της κοινωνικής οικονομίας, έχει ως άξονα την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση για την παραγωγή αγαθών και υπηρεσιών γενικού συμφέροντος και την εξυπηρέτηση κοινωνικών σκοπών. Δεν πρόκειται δηλαδή, στην ουσία, για κοινωνική οικονομία (ούτε συνολική ρύθμισή της) ούτε για κοινωνικό συνεταιρισμό, αλλά για «συνεταιριστικού τύπου επιχείρηση». Μάλιστα, αλλού υιοθετούνται επιλεκτικά διατάξεις της συνεταιριστικής νομοθεσίας με το βάρος να μετατοπίζεται προς την επιχειρηματικότητα (μια προγραμματοδίαιτη, ιδίως, εκδοχή της), ενώ άλλες διατάξεις αφίστανται των θεμελιωδών συνεταιριστικών αρχών.
Οι αντιλήψεις αυτές τείνουν να εκτρέψουν το όλο εγχείρημα στην κατεύθυνση της «κοινωνικής οικονομίας της αγοράς» και του ανταγωνισμού,[ σύμφωνα με το προωθούμενο από το 1989 μοντέλο της Ρηνανίας.
