Η τιμολόγηση της πλαστικής σακούλας σε σουπερμάρκετ, φούρνους και άλλα σημεία συχνής χρήσης τους, που, πληροφορούμαστε, ήδη αποδίδει καλύτερα από ότι περιμέναμε, ήταν ένα από τα σημαντικά νέα της περιβαλλοντικής ατζέντας για το 2017. Όμως και για τη χώρα μας και για όλο τον κόσμο είναι μόνο ένα μέρος του ευρύτερου αγώνα που πρέπει να διεξάγουμε εναντίον των πλαστικών μιας χρήσης και ευρύτερα της απόρριψης πλαστικών κάθε είδους στο περιβάλλον.
Ένα άλλο σημαντικό πεδίο όπου πολλή …δόξα μας περιμένει είναι τα πλαστικά καλαμάκια μιας χρήσης, οι χρησιμοποιούμενες ποσότητες των οποίων εκτινάσσονται στην καλοκαιρινή περίοδο αλλά και τα πλαστικά ποτήρια μια χρήσης.
Οι βρετανοί πρωτοπορούν
Η συνειδητοποίηση του πόσο μεγάλη απειλή είναι, εκτός από τη λεπτή πλαστική σακούλα και κάθε άλλο πλαστικό ευρείας και μονής χρήσης, οδήγησε κυβερνήσεις όπως τη βρετανική να εξετάζουν δραστικά μέτρα.
Η κυβέρνηση της κ. Τερέζας Μει προτίθεται να απαγορεύσει δια νόμου μέχρι το τέλος του χρόνου τα πλαστικά καλαμάκια, τους πλαστικούς αναδευτήρες ποτών και καφέ και τις πλαστικές μπατονέτες. Εντελώς λογικό, αν λάβουμε υπόψη ότι μόνο στη Βρετανία χρησιμοποιούνται 8,5 δισεκατομμύρια καλαμάκια το χρόνο. Λίγη ώρα μετά τη χρήση είναι απόβλητα που μπαίνουν στην τροφική αλυσίδα και απειλούν την άγρια ζωή και μας τους ίδιους.
Ιδιωτικές εταιρίες όπως η πασίγνωστη Starbukcs πιεζόμενες από εκστρατείες περιβαλλοντικών οργανώσεων εξετάζουν λύσεις που αποκλείουν τη χειρότερη : το ζεύγος ποτηράκι – καλαμάκι μια χρήσης, πλαστικά και τα δύο. Ποτήρια επαναχρησιμοποιήσιμα ή κατασκευασμένα από ανακυκλώσιμο υλικό, που μπορούν να περιέχουν μάλιστα και ως 10% υλικό από ανακύκλωση, είναι υπό δοκιμή. Φυσικά πάντα το χάρτινο ποτήρι μιας χρήσης είναι προτιμότερο από τη σκοπιά της βλάβης στους θαλάσσιους οργανισμούς, αν και επίσης έχει, έμμεσα, σοβαρές επιπτώσεις στο περιβάλλον.
Η επίσης πασίγνωστη McDonald’s γνωστοποίησε ότι, μέσα στο Μάιο, θα αρχίσει να μη δίνει πλαστικά καλαμάκια στα εστιατόριά της στη Βρετανία. 388.000 υπογραφών και 21.000 e-mails ευαισθητοποιημένων βρετανών αλλά και ευρωπαίων πολιτών, που συνυπέγραψαν κείμενο διαμαρτυρίας, πρέπει να έπαιξαν το ρόλο τους στην καλή αυτή εξέλιξη.
Τα καλά αυτά νέα βεβαίως, είναι μόνο η αρχή. Χρειάζεται γρήγορη και ευρεία γενίκευση, στην Ευρώπη, την Αμερική, παντού.
Λύσεις υπάρχουν
Προϊόντα, όπως τα καλαμάκια από σιτάρι της φωτογραφίας μας ή άλλα από χαρτί είναι ελπιδοφόρες εξελίξεις. Μπορεί να είναι ακριβά αρχικά αλλά η μαζικότερη παραγωγή θα ρίξει τις τιμές, δημιουργώντας και τη βάση για λύση του προβλήματος. Περισσότερο αναγκαία είναι ο ίδιος ο περιορισμός της νοοτροπίας του «μια κι έξω». Ο κόσμος δεν είναι αναλώσιμος.
Όταν οι ωκεανοί μας έχουν γεμίσει από επιπλέουσες μάζες πλαστικών, όταν στην μεγάλη πλειοψηφία του σωματικού ιστού των ψαριών που εξετάζονται βρίσκονται μικροϊνες πλαστικών (που καταλήγουν και στο πιάτο μας), όταν συμβαίνουν συγκλονιστικά γεγονότα όπως ο θάνατος, στη Σαντορίνη, της φάλαινας με 30 κιλά πλαστικού στο στομάχι, όταν η ασκήμια των επιπλεόντων πλαστικών απειλεί την ομορφιά θαλασσών και ακτών, επομένως και τον τουρισμό, πρέπει να καταλάβουμε ένα πράγμα: ο χρόνος είναι λίγος. Αν δεν θέλουμε να πνιγούμε σε μια θάλασσα πλαστικών απορριμμάτων πρέπει να τους κηρύξουμε πόλεμο. Και η πρώτη και μεγάλη μάχη αυτού του πολέμου, που πρέπει να κερδηθεί παντού, είναι κατά των πλαστικών μιας χρήσης.
Επί του προκειμένου αξίζει να ακολουθήσουμε τους Βρετανούς. Κάτι ξέρουν από θάλασσα, τόσους αιώνες θαλασσοκράτορες.
*περιφερειακός σύμβουλος Δ. Ελλάδας
