Στη Σύγκλητο του Πολυτεχνείου Κρήτης δεν είναι λίγοι εκείνοι που μιλούν ακόμη και για βίαιη εκκένωση της δραστήριας κατάληψης, όπου τα τελευταία χρόνια έχουν φιλοξενηθεί πλήθος εκδηλώσεων για την αλληλεγγύη, τα δικαιώματα, τους πρόσφυγες κλπ.
Ανακοίνωση της ΕΣΕ (Ελευθεριακή Συνδικαλιστική Ένωση) Ρεθύμνου : Αλληλεγγύη στην Κατάληψη Rosa Nera
“ΔΕΝ ΛΕΙΠΟΥΝ ΤΑ ΞΕΝΟΔΟΧΕΙΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΚΡΗΤΗ: ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΧΩΡΟΙ
Τα τελευταία χρόνια οι κυβερνήσεις ανεξαρτήτως χρώματος έχουν επιδοθεί σε εκστρατεία εξάλειψης των αυτοδιαχειριζόμενων και ελεύθερων χώρων. Αυτό που θέλουν είναι να βρισκόμαστε μόνο στα σπίτια μας, ή στις καφετέριες, τα μπαρ και τα εμπορικά κέντρα (mall). Μπορούμε δηλαδή να είμαστε μόνο καταναλωτές και πελάτες. Ως εκ τούτου η επίθεση που δέχεται η κατάληψη Rosa Nera στα Χανιά δεν είναι τυχαία.
Η κατάληψη στεγάζεται σε κτίριο του Πολυτεχνείου Χανίων και αποτελεί εδώ και 13 χρόνια έναν εμβληματικό χώρο πολιτισμού και αγώνα, καλύπτοντας επίσης στεγαστικές ανάγκες. Στις εγκαταστάσεις της, το ακούραστο μεράκι των ανθρώπων που έδωσαν ζωή στο κτίριο έχει δημιουργήσει θεατρική σκηνή, βιβλιοθήκη-αναγνωστήριο, χώρο παρουσιάσεων, παιδικό στέκι, εργαστήρι κατασκευών, χώρο χαριστικού παζαριού, εργαστήρι χειροποίητου ψωμιού και καφενείο. Σε αυτά τα 13 χρόνια έχουν διοργανωθεί εκατοντάδες παραστάσεις, συναυλίες, παρουσιάσεις, συζητήσεις, εργαστήρια, συνελεύσεις, γλέντια, καφενεία οικονομικής ενίσχυσης συλλογικοτήτων και δράσεων, όλα με αντιεμπορευματικό χαρακτήρα. Πρόσφατα διέρρευσε ότι ο πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης, Βασίλειος Διγαλάκης, στο πλαίσιο της γενικότερης εκποίησης της περιουσίας του ιδρύματος, έκανε πλειοδοτικό διαγωνισμό για να μεταβληθεί ο χώρος της κατάληψης σε πολυτελές ξενοδοχείο. Η υπέροχη θέα από το Καστέλι, όπου βρίσκεται η κατάληψη, από ανοιχτή σε όλο τον κόσμο θα προορίζεται μόνο σε όσους έχουν γεμάτο πορτοφόλι.
Είναι λογικό και επόμενο οι κυβερνήσεις να θέλουν να μας στερήσουν κάθε τόπο όπου μπορούμε να οργανωνόμαστε. Είναι λογικό και επόμενο να θέλουμε ν’ αντισταθούμε με κάθε τρόπο σ’ αυτή τη μεθόδευση. Η νεότευκτη ομάδα μας καλεί σε αλληλεγγύη και γνωριμία με την κατάληψη!
ΚΑΤΩ ΤΑ ΞΕΡΑ ΣΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ROSA NERA”
Αναλυτικά η ανακοίνωση του Πολυτεχνείου Κρήτης:
“Το Πολυτεχνείο Κρήτης, βρίσκεται στην ευχάριστη θέση να ανακοινώσει ότι ολοκληρώθηκαν επιτυχώς οι διαδικασίες του διαγωνισμού μακρόχρονης μίσθωσης των κτιρίων της Μεραρχίας Κρητών, των Παλαιών Φυλακών και Στρατώνων στην Παλιά Πόλη των Χανίων.
Η κατακύρωση του διαγωνισμού αποτελεί την κατάληξη επίπονων διαδικασιών που ξεκίνησαν πριν από περίπου 3 χρόνια με σκοπό να εξασφαλίσουν την απόλυτη διαφάνεια στις ακολουθούμενες διαδικασίες. Συγκεκριμένα επιλέχθηκε να πραγματοποιηθεί αρχικά δημόσια πρόσκληση ενδιαφέροντος, στην διάρκεια της οποίας οι ενδιαφερόμενοι είχαν την ευχέρεια να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους, να προτείνουν χρήσεις για τα κτίρια και να παρέχουν μη δεσμευτικές προκαταρκτικές προσφορές. Στη φάση αυτή συμμετείχαν 6 όμιλοι, το σύνολο των οποίων πρότεινε χρήσεις σχετικές με την τουριστική αξιοποίηση. Στη συνέχεια και αφού πρώτα ενημερώθηκε λεπτομερώς η Σύγκλητος του Ιδρύματος, προκηρύχθηκε δημόσιος ανοικτός διαγωνισμός, το αναλυτικό τεύχος του οποίου παρέλαβαν 10 όμιλοι. Ο διαγωνισμός ολοκληρώθηκε επιτυχώς πλέον με την ομόφωνη κατακύρωση στην εταιρεία BELVEDERE, η οποία προσέφερε αρχικά το ποσό των 7,9 εκατομμυρίων ευρώ για εκμίσθωση διάρκειας 25 ετών. Μετά την ανακήρυξη του πλειοδότη και πριν την κατακύρωση, μεσολάβησε φάση διαπραγμάτευσης κατά την οποία το τίμημα αυξήθηκε στα 8,9 εκατομμύρια ευρώ. Το ποσό αυτό ισοδυναμεί με τη δημόσια επιχορήγηση του Πολυτεχνείου από τον Τακτικό Προϋπολογισμό για 8 έτη αυξάνοντας σημαντικά τη δυνατότητά του να υποστηρίξει τη φοιτητική μέριμνα και την εκπαιδευτική λειτουργία των Σχολών του.
Η ανάδοχος εταιρεία, σύμφωνα με τη δεσμευτική πρότασή της, αναλαμβάνει:
α. να αναστηλώσει τα κτίρια υπό την επίβλεψη των αρμόδιων δημόσιων αρχών (Εφορεία Αρχαιοτήτων, Πολεοδομία, Τεχνική Υπηρεσία του Πολυτεχνείου, κλπ.)
β. να αναπλάσει την πλατεία στην οποία θα είναι ελεύθερη η πρόσβαση του κοινού
γ. να δημιουργήσει χώρους αναψυχής εντός και εκτός των κτιρίων και να τους διαθέσει για κοινή χρήση
δ. να δημιουργήσει περισσότερες από 200 ισοδύναμες θέσεις εργασίας κατά την διάρκεια της κατασκευής και της λειτουργίας του έργου, στο οποίο η ελάχιστη δεσμευτική επένδυση ξεπερνά τα 18 εκατομμύρια ευρώ
ε. να παραδώσει στο Πολυτεχνείο Κρήτης τα κτίρια και τις εγκαταστάσεις σε άριστη λειτουργική κατάσταση μετά την λήξη της διάρκειας παραχώρησης.”
Τις τελευταίες μέρες, παρατηρούμε ότι εμπλουτίζεται το συγγραφικό έργο του Βασίλη Διγαλάκη σε τοπικά μέσα και σε κοινωνικά δίκτυα. Ο υπερδραστήριος συγγραφέας και (μέχρι τον Αύγουστο) πρύτανης του Πολυτεχνείου Κρήτης αναλαμβάνει έτσι το βαρύ φορτίο της εκπροσώπησης πρόθυμων υπερασπιστών ενός «εξευγενισμένου λιμανιού», κοινοποιώντας απεγνωσμένα το βαθύ του πόθο «να νοικοκυρέψει επιτέλους» τα ιδιοκτησιακά του Πολυτεχνείου.
Ποιοι είναι όμως αυτοί;
Μια κάστα μηχανικοί, δικηγόροι καθηγητάδες, αρχιτέκτονες, ξαδέρφια και λοιποί, μαθημένοι στα μαλακά τους πούπουλα και καλοσπουδαγμένοι στο εξωτερικό, που σήμερα κατέχουν και τον παχουλό μισθό και την παχουλή βίλλα, δηλώνουν όπου μπορούν την αμέριμνη συμπαράσταση τους στον εκπρόσωπο μιας διαχείρισης της παλιάς πόλης που μονάχα ο Δόγης Βενετίας τους ξεπερνά το 1252
[1]. Αφού βάλαν χέρι πριν τριάντα χρόνια στα Ταμπακαριά κι έκαναν «υψηλής αισθητικής» μετατροπή της γειτονιάς των βυρδοδεψών εργατών, γλυκάθηκαν με την κρίση κι είπαν να μας φροντίσουν κι άλλο: έρχονται και μας λένε πως η παλιά πόλη των Χανίων χρειάζεται «αξιοποίηση».
Σήμερα, η Κρήτη βρίσκεται στο επίκεντρο της γενικευμένης επίθεσης ελληνικών και ξένων εταιριών που θέλουν να μετατρέψουν την ομορφιά του Μεσογειακού τοπίου σε γκολφ και σουίτες. Για να γλυκάνουν και εμάς, μας τάζουν εργασία, μας τάζουν τουριστική προβολή και χιλιάδες επισκέπτες, κέρδη μεγάλα και δόξα παγκοσμιοποιημένη.
Όμως, αυτά που δε μας λένε είναι τα κυριότερα: ολόκληρες γειτονιές αλλάζουν μορφή και γίνονται μεγάλα κέντρα διασκέδασης μόνο για πλούσιους τουρίστες και για πλούσιους ντόπιους, αφού το μόνο που θα μπορείς να κάνεις είναι να καταναλώνεις – με τα δικά τους μέτρα και φυσικά με τη δική τους τσέπη.
Έτσι, «ανοίγονται προοπτικές» για όλους εμάς: σερβιτόροι και καμαριέρες, υπάλληλοι γραφείων, ναυαγοσώστες, μασέρ κι ανιματέρ… Μόνο έτσι πια θα ερχόμαστε στο κέντρο της πόλης με το όνειρο τα παιδιά μας να γίνουν μανατζαραίοι μπας και πάρουν μισθό. Ξέρουμε καλά πως οι τρομερές «θέσεις που ανοίγουν» είναι ΕΣΠΑ, προσωρινές, κακοπληρωμένες ή και voucher πρακτικής άσκησης, απλήρωτες κι ανασφάλιστες ώρες, τεχνάσματα των ιδίων που μας λένε να γινόμαστε «πεντάστεροι» ενόσω νομοθετούν έτσι ώστε να προσκυνάμε για δουλειές.
Όπου μυρίζουν χρήμα, τρέχουν τα ντόπια αφεντικά κι ονειρεύονται.
Τρέχουν στα γραφεία τους και κανονίζουν «εν κρυπτώ», φαντασιώνονται πως γίναν κιόλας Ροκφελεράδες. Εμείς που παρακολουθούμε το δρόμο του χρήματος – γιατί μόνο έτσι καταλαβαίνεις ποιος υπερασπίζεται πραγματικά το καλό ενός τόπου – δημοσιοποιούμε μερικά «πεπραγμένα του Μάρτη», έτσι όπως αποτυπώθηκε με ψιλά γράμματα στα καθεστωτικά μέσα: ποιοι δηλαδή «δίνουν τι και σε ποιον»:
1/ 1η και 2 του Μάρτη έγινε συνάντηση επιχειρηματικότητας στο ξενοδοχείο Κάραβελ (Αθήνα) στη διοργάνωση της Hellenic Innovation Forum 2017 όπου ο Dr. Dan Marom, καθηγητής στο πανεπιστήμιο του Tελ Αβίβ μίλησε για τους πυλώνες στους οποίους η Ελλάδα υστερεί όσον αφορά στη χρηματοδότηση επενδύσεων και για το τι πρέπει να βελτιωθεί: α) η Ελλάδα πρέπει να σκέφτεται περισσότερο πολυεθνικά β) πρέπει να εκμεταλλευτεί τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα όπως ο Τουρισμός και η Ναυτιλία.
2/ μία μέρα μετά τη λήξη της συνάντησης στην Αθήνα, στις 3 Μάρτη, το Πολυτεχνείο Κρήτης είχε οργανώσει συνάντηση με τους ίδιους ομιλητές (επιχειρηματίες, τραπεζίτες και καθηγητές πανεπιστημίου) στα Χανιά, το «TUC talks about FINTECH», με αντικείμενο την καινοτομία στον τομέα Financial Τechnology. Σκοπός της εκδήλωσης ήταν «η ενημέρωση της ακαδημαϊκής κοινότητας για τις τελευταίες εξελίξεις στο Fintech
[2] μέσα από το πρίσμα των τραπεζικών οργανισμών, του ακαδημαϊκού χώρου αλλά και των νεοφυών επιχειρήσεων».
Οι άρχοντες συμμαχούν για άλλη μια φορά και καμαρώνουν (με σπουδαίες προσωπικότητες του διεθνούς κεφαλαίου)
Ο καθηγητής Dan Marom είναι καθηγητής αλλά έχει και την ιδιότητα του προέδρου της εταιρίας CEO, Irrational Innovations, μια παγκόσμιας εμβέλειας εταιρία «ανοικοδόμησης» που δραστηριοποιείται ως τώρα στην Αφρική
[3]. Ο συγκεκριμένος χαίρει ιδιαίτερης εκτίμησης και από την Ε.Ε. (Κομισιόν)
[4], καθώς από το 2010 είναι πρωτοπόρος στην εύρεση χρηματοδοτήσεων. Η συνάντηση στην Αθήνα αρχές Μάρτη παρουσιάστηκε από τον οικονομικό τύπο με τον τίτλο «Θεσμικοί Παράγοντες – Ακαδημαϊκή & Ερευνητική Κοινότητα – Επιχειρηματικός Κόσμος». Τιμώμενη χώρα ήταν το Ισραήλ, το οποίο εκπροσώπησαν υψηλόβαθμα διπλωματικά και κυβερνητικά στελέχη, ακαδημαϊκοί και ερευνητές, καθώς και εκπρόσωποι καινοτόμων επιχειρήσεων. Από «τη μεριά μας» δεν έλειπαν η Eurobank, η Εθνική, ο πρύτανης και βέβαια ένας καθηγητής του Πολυτεχνείο Κρήτης – παγκόσμιας φήμης …όχι για την αρχιτεκτονική του, αλλά για τα οικονομικά.
…και για όποιον έχει ακόμα αμφιβολίες για το τι κάνουν όλοι αυτοί μαζί, το 2016 δήλωνε ήδη ο Dan Marom ότι «ερωτεύτηκα το ελληνικό πνεύμα, τους ανθρώπους και τα όμορφα αξιοθέατα. Η ιδέα μας ξεκίνησε πριν από ένα χρόνο και αφορά την επένδυση κεφαλαίων σε τοπικές real estate εταιρείες και στον τουρισμό. Χτίζουμε ένα δίκτυο μπουτίκ ξενοδοχείων στα Χανιά, το οποίο ελπίζουμε ότι σύντομα θα επεκταθεί και σε άλλες περιοχές της Ελλάδας. Νομίζω ότι υπάρχει μια μεγάλη ευκαιρία σε αυτές τις αγορές, και περισσότερο από αυτό, η ομάδα μας βλέπει αυτά τα έργα ως μια πλατφόρμα για να συμβάλει και σε άλλους τομείς: στην επιχειρηματικότητα, την εκπαίδευση, την υγειονομική περίθαλψη και άλλα πολλά»
[5].
Τη σύνδεση της πλατφόρμας που βάζει χέρι στην υγεία και την παιδεία και τα «άλλα πολλά» προφανώς δεν επεξηγεί στην συνέντευξη του σε τοπικό ηλεκτρονικό μέσο ο Β. Διγαλάκης, παρά αρκείται σε ψευδείς δηλώσεις και γενικόλογα τσιτάτα, όπως ήταν και τα προηγούμενα «Τα Πανεπιστήμια και τα ερευνητικά ιδρύματα μπορούν να συμβάλλουν στην κοινωνική και οικονομική ανάπτυξη» (εννοώντας στην ανάπτυξη των ήδη «ανεπτυγμένων»), ή το κορυφαίο «Επιθυμούμε επίσης το άνοιγμα του Πολυτεχνείου όχι μόνο προς τον υπόλοιπο ερευνητικό και ακαδημαϊκό κόσμο, αλλά και προς τη χανιώτικη κοινωνία», που ειπώθηκε μόλις ανέλαβε καθήκοντα πρύτανη. Τέσσερα χρόνια μετά, δεν δίνει καμιά απάντηση «στην χανιώτικη κοινωνία» στα σοβαρά ζητήματα που αντιμετωπίζει, όπως για παράδειγμα για τον αυξημένο δείκτη καρκίνων, ένα θέμα που έχει τη δυνατότητα το Πολυτεχνείο – το πλέον αρμόδιο, ειδικευμένο και δημόσιο ερευνητικό κέντρο του Νομού – να επεξεργάζεται ώστε να ενημερώνει την τοπική κοινωνία.
Το Πολυτεχνείο, κάθε άλλο παρά «κοντά στην κοινωνία» είναι: συμμαχεί με εταιρίες και με τράπεζες που εισέρχονται στους νευραλγικούς τομείς της υγείας και της παιδείας (και ακόμα δεν μιλήσαμε για τις σχέσεις του Ιδρύματος με τα οπλικά συστήματα και τη Βάση της Σούδας), αγοράζουν και χρηματοδοτούν, αναπλάθουν για το δικό τους συμφέρον. Χτίζουν ξενοδοχεία που μόνο εκείνοι και οι φίλοι τους θα μπορούν να επισκεφτούν, ενώ πλασάρουν το «ενετικό κόσμημα» όπου θα δουλεύουμε σαν σκλάβοι και θα επιστρέφουμε στα σπίτια μας εκτός πόλης σε φτωχά προάστια.
Η «αξιοποίηση» του κτιρίου που στεγάζει τη Rosa Nera δεν αφορά μόνο ένα κτίριο. Είναι η σύνδεση της εκπαίδευσης με την εμπορευματοποίηση. Είναι τα νέα προγράμματα σπουδών που θέλουν αμόρφωτους φοιτητές και φοιτήτριες να επικεντρώνονται σε κάθε μπίζνα, ενώ οι ίδιοι δεν έχουν χώρους ελεύθερους και κρατούνται ελεγχόμενοι μακριά από την πόλη. Είναι η σύνδεση όλης της ζωής μας με μια μόνο αξία: «τι πουλιέται και τι αγοράζεται».
Είναι η είσοδος σε έναν νέο τρόπο ζωής που δε μας χωρά.
Μια χούφτα άνθρωποι στα Χανιά ήδη κατέχουν τόσα που δε χρειάζονται άλλα. Χρήμα, πολιτική, ΜΜΕ, κρατικά αξιώματα, «επιρροή και μέσα», αυτοί είναι παντού. Συσπειρώνονται γύρω από το χρήμα κι ονειρεύονται κι άλλο. Οι δηλώσεις τους περί «εξοικονόμισης χρημάτων για τους φοιτητές» δεν μπορούν να μας πείσουν: τόσα χρόνια (που υποτίθεται πως είχαν τα κονδύλια), ούτε στέγαση δεν φτιάχτηκε στο Ακρωτήρι, ούτε μέριμνα δεν υπήρχε για τις λαϊκές ανάγκες από κανέναν τους: απέλυσαν κόσμο, φτιάξαν μεταπτυχιακά στα μέτρα τους, κατασκεύασαν και ρήμαξαν κτίρια και κολυμβητήρια, ενώ στην τοπική κοινωνία ουδείς τους είδε, «όλο φανφάρες και υψηλόβαθμες συναντήσεις».
Η χυδαία τους ρητορική δε μας πείθει.
….για τους υπερασπιστές του «έργου», ακολουθώντας τις διαδρομές του χρήματος, πάντα συναντάς το ποιοι έχουν συμφέρον.
Είναι πολλά τα λεφτά Βασίλη!
Ιούνιος 2017
[1] Το 1252 αρχίζει το χτίσιμο της παλιάς πόλης όπως τη γνωρίζουμε σήμερα: αποτυγχάνει η επανάσταση ενάντια στους Ενετούς κι έτσι προχωρά η ανοικοδόμηση της πόλης με «διάταγμα παραχώρησης του Δόγη». Η οδός Κανεβάρω γίνεται δρόμος με εκκλησίες, παλάτια και διοικητικά κτίρια, το Καστέλι αρχοντική γειτονιά, ενώ για την «κατώτερη τάξη», ο χώρος που δίνεται είναι στα περίχωρα, εκτός των προστατευτικών τειχών.
α/https://www.dlx.gr/%CE%B2%CF%85%CE%B6%CE%B1%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%BD%CE%AE-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%AF%CE%BF%CE%B4%CE%BF%CF%82
β/https://www.chaniahistory.gr/index.php?option=com_k2&view=item&id=24:%CE%B5%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%BF%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%AF%CE%B1&Itemid=1371&lang=el
γ/ άρθρο στα Χανιώτικα Νέα: https://www.haniotika-nea.gr/parachorisi-ton-chanion-os-feoudo-is-enetous/
[2] Το Fintech είναι το σύστημα χρήσης νέων τεχνολογιών στον χρηματοπιστωτικό κλάδο. Αυτό σημαίνει ότι όποιος κατέχει κεφάλαιο χρησιμοποιεί την ταχύτητα μιας αυτοματοποιημένης ηλεκτρονικής συναλλαγής και μπορεί ανά πάσα στιγμή – και όπου θεωρεί ότι χρειάζεται – να παρέμβει (υπερεθνικές εταιρίες επενδύουν, αξιοποιούν, ιδρύουν, εποπτεύουν κλπ.).
[3] https://irrationalinnovations.com/
[4] https://ec.europa.eu/digital-single-market/en/content/dan-marom
[5] https://www.capital.gr/sunenteuxi/3141094/-talenta-uparxoun-xreiazetai-orama-kai-skliri-douleia
H πρόταση της Κατάληψης
Εμείς λογαριάζουμε χωρίς τον ξενοδόχο
Τον τελευταίο μήνα στα Χανιά, έλαβαν χώρο στο δημόσιο λόγο μια σειρά δηλώσεων του πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης Β. Διγαλάκη περί «αξιοποίησης» της ακίνητης περιουσίας του Πολυτεχνείου. Δόθηκε δηλαδή το «πράσινο φως» ώστε διάφοροι επιχειρηματίες (εν κρυπτώ φυσικά), να καταθέσουν προτάσεις -μεταξύ άλλων- και για το κτίριο που χρησιμοποιεί η κατάληψη Rosa Nera.
Δεν είναι η πρώτη φορά που η εξουσία προσπαθεί να επιτεθεί σε χώρους, οι οποίοι στεγάζουν τις συνελεύσεις πολιτικών συλλογικοτήτων, τις πολιτικές εκδηλώσεις των εργατικών και κοινωνικών κινημάτων της πόλης, αλλά και μια πληθώρα καλλιτεχνικών ομάδων.
Για ποια αξιοποίηση όμως μιλούν;
Για τους καπιταλιστές, πρόοδος σημαίνει εκμετάλλευση ανθρώπου και φύσης με στόχο όσο το δυνατόν περισσότερα κέρδη. Ο ελεύθερος χώρος παύει να έχει νόημα ως το πεδίο εκείνο που άνθρωποι κοινωνικοποιούνται, δημιουργούν και μοιράζονται τον αγώνα για τη ζωή τους· αντιθέτως αποτελεί έναν τόπο-ευκαιρία για επενδύσεις και συσσώρευση.
Όποτε η φοιτητική κοινότητα επιχείρησε αυτόνομα να παίξει ενεργό ρόλο σε θέματα που την αφορούν άμεσα, βρήκε απέναντί από πρυτάνεις, επιχειρηματίες, μπάτσους. Η χρήση του κτιρίου Παπαδοπέτρου που κάλυψε για κάποια χρόνια από πολιτικές και πολιτιστικές ανάγκες των φοιτητών/τριών ενόχλησε τόσο πολύ τον τότε πρύτανη Γρυσπολάκη, ο οποίος ξήλωσε τα κουφώματα, καθιστώντας το ένα νεκρό κτίριο από το 2010. Η ερήμωση από Γαλλικής σχολής στη Χαλέπα το 2012 από τον σημερινό πρύτανη, παρά από αντιδράσεις των φοιτητών, οδήγησε άλλο ένα κτίριο σε αχρηστία. Η κινήσεις αυτές εντάσσονται στην πολιτική των πανεπιστημίων-θερμοκηπίων που θέλουν από σπουδαστές χωρίς ενεργό ρόλο και πολιτική/κοινωνική παρουσία στη ζωή από πόλης.
Το Πολυτεχνείο Κρήτης, από κατ’ευφημισμό πολιτειακός θεσμός βρίσκεται στα χέρια τεχνοκρατών και μάνατζερ οι οποίοι προάγουν μια καθαρά κερδοσκοπική νοοτροπία διαχείρισης του ιδρύματος, υπονομεύοντας τον ανθρωπιστικό και κοινωνικό χαρακτήρα από γνώσης. Με πρόφαση την έλλειψη κρατικών πόρων, δικαιολογεί κάθε ιδιωτικοποίηση, κάθε έρευνα για χάρη στρατιωτικών θεσμών (ΝΑΤΟ, πολεμικό ναυτικό κ.ά.), κάθε ρουσφέτι για χάρη των επιχειρηματιών σίτισης ή στέγασης.
Για ποια αξιοποίηση μιλάμε;
Η Rosa Nera δεκατρία χρόνια αξιοποιείται κοινωνικά, λειτουργώντας με διαδικασίες οριζόντιες και αδιαμεσολάβητες. Στο κτίριο από κατάληψης έχουν λάβει χώρα αμέτρητες πολιτικές εκδηλώσεις, έχουν φιλοξενηθεί πρόσφυγες, πολιτικές διαδικασίες μετανάστών/ριών, φεμινιστικών και ΛΟΑΤ συλλογικοτήτων, εργατικές πρωτοβουλίες, πολιτιστικές ομάδες, εργαστήρια και αντιεμπορευματικές καλλιτεχνικές παραγωγές. Η Rosa Nera δεκατρία χρόνια αντιμάχεται κάθε έκφανση του φασισμού, του ρατσισμού και του σεξισμού, την εργοδοτική τρομοκρατία, την καταστροφή του περιβάλλοντος, κάθε δεξιό ή αριστερό διαχειριστή της εξουσίας. Προτάσσει την αυτοοργάνωση και έμπρακτα προτείνει την κοινωνική αυτοθέσμιση και αυτοδιαχείρηση απέναντι από κρατικές ή ιδιωτικές επιταγές.
13 χρόνια αυτοοργάνωσης και αγώνων είναι πολλά για να χωρέσουν στις κλίνες σας.
πολιτευτές-πρυτάνεις, μανατζαραίοι, ξενοδόχοι και μπάτσοι
ΚΑΤΩ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΑΠΟ ΤΗ ROSA NERA
Κατάληψη Rosa Nera, Χανιά, Απρίλης 2017
rosanera.squat.gr
