Ο James Beavis είναι φοιτητής της Ιατρικής και έζησε ένα μήνα στους δρόμους του Λονδίνου όπως ακριβώς ζουν οι άστεγοι με σκοπό να συγκεντρώσει χρήματα για να τους βοηθήσει αλλά και για να νιώσει πως είναι να ανήκεις στο περιθώριο. Πως είναι να είσαι φτωχός και άστεγος στην πλουσιότερη χώρα στον κόσμο.
“Δεν μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερη σκληρότητα σε αυτή τη χώρα” λέει. “Καθένας μπορεί κάποια στιγμή στη ζωή του να γίνει άστεγος. Δεν συμβαίνει μόνο στους ανθρώπους για τους οποίους πιστεύουμε ότι μπορεί να έχουν βρεθεί στην άκρη της κοινωνίας. Στην ίδια θέση μπορεί να βρεθείτε εσείς ή εγώ ή κάποιος που κάποτε ήξερε κάτι. Κοιτάξτε λίγο πιο μακριά”.
Ως άτομα μόνοι μας, λέει ο James Beavis, δεν έχουμε τους πόρους ή το κίνητρο για να βοηθησουμε τους άστεγους. Μπορούμε όμως να πιέσουμε τις κοινωνίες για να λύσουμε αυτό το πρόβλημα. Δυστυχώς, έχουμε μια κυβέρνηση που εισάγει πολιτικές που κάνουν τη ζωή αδύνατη για τους ανθρώπους που ζουν στο δρόμο.
Κατά την διάρκεια του ταξιδιού του για ένα μήνα στη Βρετανία ο james έχει ακούσει ένα σωρό ιστορίες αστέγων. Κάθε άστεγος έχει και μια διαφορετική ιστορία. Έχω ακούσει ιστορίες για ανθρώπους που τους έκαψαν τη σκηνή τους, που τους κακοποίησαν ενώ κοιμόντουσαν.
” Να κάθεσαι στο κρύο οδόστρωμα και να λες “σας παρακαλώ, μήπως έχετε μερικά ψιλά;” είναι σκληρό. Σε βάζει αμέσως σε θέση απομόνωσης.
Όταν η ιστορία του James Beavis έγινε γνωστή, πολλοί αναγνώστες του Guardian μοιράστηκαν τις σκέψεις τους και τις προσωπικές τους εμπειρίες για την έλλειψη στέγης στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Με πληροφορίες από Guardian
