Με
το πλαστικό να έχει εισχωρήσει για τα καλά στη ζωή μας και να
χρησιμοποιείται ακόμα και σε υλικά συσκευασίας για τρόφιμα, θα
ασχοληθούμε με το θέμα αναγνώριση κωδικών στα πλαστικά μπουκάλια και όχι
μόνον.
Αλήθεια, το γνωρίζετε πως η
επαναχρησιμοποίηση τους για μεγάλο διάστημα μπορεί να αποβεί μοιραία
ακόμα και για την ίδια σας τη ζωή, αφού μπορεί να απελευθερώσει
καρκινογόνες ουσίες ; Από εδώ και στο εξής λοιπόν καλό είναι να θυμάστε
πως αφού καταναλώσετε το περιεχόμενο του μπουκαλιού, αμέσως αυτό να
καταλήγει στον κάδο ανακύκλωσης…
Τα χαρακτηριστικά του κωδικού αναγνώρισης
βρίσκονται στον πάτο της φιάλης. Είναι μια τριγωνική ένδειξη η οποία
εσωτερικά εμπεριέχει ένα αριθμό αναγνώρισης.
1. PETE ή PET (polyethylene terepththalate)
Διαφανές
καθαρό υλικό. Χρησιμοποιούνται συνήθως για φιάλες μεταλλικού νερού,
χυμού, και σχεδόν όλων των ποτών. Συνιστάται να χρησιμοποιούνται μόνο
φορούν μια φορά. Εάν χρησιμοποιηθεί πάρα πολύ συχνά και ειδικά εαν
αποθηκευτεί ζεστό υγρό, θα οδηγήσει σε λιώσιμο του πολυμερούς της φιάλης
και θα απελευθερώσει καρκινογόνες ουσίες, οι οποίες μακροπρόθεσμα
μπορεί να προκαλέσουν ακόμα και καρκίνο.
2. HDPE (πολυαιθυλένιο υψηλής πυκνότητας)
Χρησιμοποιείται
συνήθως για φιάλες γάλακτος και πόσιμου νερού. Το HDPE έχει την φύση
του υλικού που είναι ισχυρότερο, πιο σκληρό και αδιαφανές και πιο
ανθεκτικό σε υψηλές θερμοκρασίες. Είναι ασφαλές για τρόφιμα, ωστόσο
συνιστάται και αυτό για μία μόνο χρήση, διότι απελευθερώνει τριοξείδιο
του αντιμονίου, το οποίο αυξάνεται με την πάροδο του χρόνου.
3. V ή PVC (χλωριούχο πολυβινύλιο)
Αυτό
το είδος του πλαστικού είναι δύσκολο να ανακυκλωθεί. Συναντάται στις
πλαστικές μεμβράνες περιτυλίγματος κουζίνας και σε μπουκάλια. Η
αντίδραση που λαμβάνει χώρα μεταξύ του PVC με τα τρόφιμα, δυνητικά
μπορεί να καταστεί πολύ επικίνδυνη για τα νεφρά και το ήπαρ.
4. LDPE (πολυαιθυλένιο χαμηλής πυκνότητας)
Κατασκευασμένο
από θερμοπλαστικό, χρησιμοποιήθηκε στο χώρο των τροφίμων, στη
συσκευασία, και τα μαλακά μπουκάλια. Είδη κατασκευασμένα από LDPE είναι
δύσκολο να καταστραφούν, αλλά είναι ακόμα ενδεδειγμένα για τρόφιμα,
διότι είναι δύσκολη η χημική αντίδραση του υλικού με τα τρόφιμα.
5. PP (πολυπροπυλένιο)
Το
πολυπροπυλένιο είναι ανθεκτικότερο και ελαφρύτερο, με χαμηλή
διαπερατότητα του ατμού, καλή αντίσταση σε λίπη, σταθερό σε υψηλές
θερμοκρασίες και αρκετά λαμπερό. Το ΡΡ (πολυπροπυλένιο) είναι η καλύτερη
επιλογή υλικού για τη βιομηχανία τροφίμων και ποτών, ειδικότερα για
φιάλες μωρών.
6. PS (πολυστυρένιο)
PS
(πολυστυρένιο) ανακαλύφθηκε τυχαία το 1839 από τον Eduard Simon, ένα
φαρμακοποιό από τη Γερμανία. Είναι ένα αρωματικό πολυμερές υλικό που
μπορεί να απελευθερώσει στυρόλιο στα τρόφιμα. Αυτό το υλικό πρέπει να
αποφεύγεται, ως επικίνδυνο για την υγεία του εγκεφάλου, παρεμβαίνει στα
οιστρογόνα των γυναικών, με αποτέλεσμα προβλήματα στην αναπαραγωγή και
στην ανάπτυξη του νευρικού συστήματος.
7. Άλλο (συνήθως πολυκαρβονικά)
Χρησιμοποιείται
για φιάλες πόσιμου νερού, εξαρτήματα αυτοκινήτων, οικιακές συσκευές,
υπολογιστές, ηλεκτρικές συσκευές και πλαστικά υλικά συσκευασίας.
Συναντώνται στους παρακάτω τέσσερις τύπους:
SAN-styrene acrylonitrile
ABS – acrylonitrile butadiene styrene
PC – polycarbonate
Νάιλον
